سلسله درسهای آیرودینامیک هواپیما (درس اول)

بخش‌های مختلف هواپیما و کارکرد آنها 

تالیف اصغر ناصری ([e-mail]) 

 

تصویر از سایت ناسا 

برای اینکه هواپیما پرواز کند، باید عاملی وجود داشته باشد که وزن کل هواپیما را به بالا حرکت دهد. بال ها وظیفه تولید بیشتر نیروی بالابر را دارند. برای تولید نیروی بالابر هواپیما باید به سمت جلو رانده شود. هوای پیرامون هواپیما با تولید نیروی پسای آیرودینامیکی در برابر حرکت هواپیما مقاومت می کند. هواپیماهای مسافربری مدرن از بالچه ها برای کاهش نیروی پسا استفاده می کنند. موتورها وظیفه تولید نیروی پیشران و حرکت دادن هواپیما بسوی جلو را به عهده دارند. 

برای کنترل و مانور دادن هواپیما، بالهای کوچکی در قسمت انتهای عقبی نصب شده اند. دم هواتپیما معمولا دارای یک تکه افقی ثابت به نام سکان افقی ثابت (horizontal stabilizer) و یک تکه ثابت عمودی به نام سکان ثابت عمودی (Vertical Stabilizer) است. این سکان ها پایداری هواپیما در پرواز افقی را فراهم می‌سازند. سکان عمودی مانع نوسان نوک هواپیما به اطراف (یعنی گردش عرضی Yaw) می شود. سکان افقی از نوسان بالا- پایین نوک هواپیما (یعنی زاویه صعود و نزول pitch) جلوگیری می‌کند. سکان افقی ممکن است در جلوی هواپیما نصب شود که در این صورت کانارد نامیده می شود (مانند هواپیمای برادران رایت یا هواپیمای جنگنده یوروفایتر). 

برای اطلاع از نحوه کنترل پرواز هواپیما و مانورهای مختلف آن به مقاله زیر در همین وبلاگ مراجعه کنید: 

کنترل پرواز در هواپیما 

برای مطالعه بیشتر می‌توانید به منبع زیر مراجعه کنید: 

http://www.grc.nasa.gov/WWW/k-12/airplane/airplane.html