جنس ایرانی بخریم یا جنس چینی؟

هر ماه یکی دوبار برای خریدن یک اسباب بازی ارزان قیمت برای دخترم سری به فروشگاه بزرگی که بر سر راهم تا خانه قرار دارد می زنم. یک غرفه اسباب بازی فروشی و یک غرفه نوشت افزار دو محلی است که معمولا برای یافتن اسباب بازی دلخواه جستجو می کنم. اغلب والدین وقتی در غیاب فرزند خود برای خرید اسباب بازی می روند سعی می کنند از نگاه کودک درون خود به اسباب‌بازی ها کمک کنند و با شناختی که از فرزند خود دارند وسیله ای مورد علاقه او بیابند. آن شب در لحظات پایانی کا فروشگاه، برای خرید یک پازل یا جورچین رفته بودم. 

در غرفه نوشت افزار خانم فروشنده با صبر و حوصله چند نوع پازل برایم آورد. قصد اولیه ام این بود که جنس ایرانی بخرم به همین دلیل انواع پازل های ایرانی را با دقت بررسی کردم. سازندگان آنها خیلی سعی کرده بودند که نوآوری بخرج داده و چیز جدیدی ارائه کنند. ولی علیرغم کیفیت خوب بسته بندی نتوانستند نظرم را جلب کنند. 

علت این بود که طراحان این نمونه ها در مسیر ابتکار و نوآوری خیلی از فرمول های جذاب قدیمی و سنتی فاصله گرفته بودند و چیزی تولید کرده بودند که جذابیت چشمی نداشت. به عنوان مثال یکی از آنها عبارت از جور کردن فطعات شکل های هندسی و دیگری جور کردن شکل حیوانات مختلف در قاب های مجزا و کوچک بود که بین آنها را فضای سفید و سردی پر می کرد. 

با اکراه یکی از آنها را انتخاب کردم. قیمت 13 هزار و پانصد تومان. داشتم از کیفم پول بیرون می آوردم که سمت دیگر غرفه و طبقه بالای یکسری قفسه توجهم را جلب کرد. یک سری پازل ساده تر و زیباتر که شبیه همان پاز های قدیمی بود که سی و چند سال پیش با پول توجیبی خودمان دانه‌ای سه تومان (سه تا تک تومانی!) می خریدیم. منتهی کمی با رنگ و لعاب بیشتر. با ذوق یکی از آنها را برداشته و به خانم فروشنده نشان دادم. گفتم من این را می برم. مطمئنم دخترم بیشتر از این خوشش می آید. قیمت: 10 هزار تومان. و متاسفانه ساخت کشور چین! 

مشکل از چیست؟ چرا سازندگان ایرانی از سنتهای قدیمی اینقدر راحت فاصله گرفته و در عوض چینی ها درک بهتری از ذایقه ایرانی پیدا کرده اند؟ 

پاسخ این سوالها را شاید نتوان بسادگی یافت. 

مورد دیگر. سری به بازار کتابهای کودکان بزنید. به نظر می رسد برای تالیف متن داستانی آنها نویسنده شاید نیم ساعت نیز وقت صرف نکرده باشد. نقاشی ها نیز تماما فاقد عمق و روح هستند.  راستی مگر استادان بزرگی مانند پرویز کلانتری شاگردان شایسته ای که جانشین آنها باشند تربیت نکرده‌اند؟ 

سلاح های سری آلمان در جنگ جهانی دوم (قسمت 2)

هواپیماها و بمب افکن های جت 

دکتر هانس فون اوهاین و سر فرانک ویتل هر دو به عنوان اولین ابداع کنندگان موتور جت شناخته می شوند. هر دو بطور جداگانه بر روی این ایده کار کرده و از یکدیگر بی  اطلاع بودند. دکتر هانس فون اوهاین سازنده اولین موتور توربوجت عملیاتی محسوب می شود. لیکن فرانک ویتل اولین کسی بود که امتیاز اختراع موتور جت را در سال 1930 به نام خود ثبت کرد. 

اولین هواپیمایی که فقط به اتکای موتورهای جت خود پرواز می کرد، هینکل اچ ایی 178 ساخت آلمان نازی بود که اولین پرواز خود را در سال 27 آگوست 1939 انجام داد. در ابتدای جنگ هواپیمای جت جدی گرفته نمی شد. لیکن بتدریج با پیدا شدن نیاز به هواپیماهای سریعتر و دوربردتر دو کشور آلمان و انگلستان توسعه جنگنده ها و بمب افکن های جت را در دستور کار قرار دادند. تا ماه جولای 1944 هر دو کشور آلمان و انگلستان شروع به استفاده از جنگنده های جت در عملیات هوایی کرده بودند. هواپیمای گلاستر می تیور (Gloster Meteor) که تسط موتورهای جت با جریان شعاعی رولز رویس ولاند حرکت می کرد می توانست به سرعت 668 کیلومتر در ساعت دست یابد که در حدود سرعت جنگنده های تیز پرواز ملخی آن زمان بود. اما هواپیمای آلمانی مسراشمیث ام ایی 262 که از موتورهای توربوجت با جریان محوری استفاده می کرد با حداکثر سرعتی معادل 870 کیلومتر در ساعت بسیار سریعتر از شکاری های آن زمان حرکت می کرد.

  

 Gloster Meteor

یکی از مهمترین ابداعات آلمان در زمینه هواپیماهای جت جنگی، اولین بمب افکن جت عملیاتی دنیا به نام Arado Ar 234 بود که در 15 ژوئن 1943 پرواز آزمایشی خود را انجام داد. تا پایان جنگ تنها 210 فروند از این هواپیما ساخته شد که بیشتر در عملیات شناسایی شرکت یم کرد. اما در آوریل 1945 چند عملیات بمباران هوایی بر فراز لندن را به انجام رسانید. با سرعت 740 کیلومتر بر ساعت، شکار این بمب افکن توسط جنگنده های متفقین تقریبا غیرممکن بود. 

 

مسراشمیث ام ایی 262 

 

Arado Ar 234 

موتورهای جت نتوانستند در سرنوشت جنگ تاثیر زیادی بگذارند. یکی از دلایل اصلی خام بودن فناوری موتور جت و مشکلاتی بود که در سیستم نشست و برخاست هواپیمای جت وجود داشت.  اما پس از جنگ توسعه موتورها و هواپیماهای جت شتاب زیادی گرفت. به عنوان موفق ترین جنگنده جت نسل او که پس از جنگ در آسمان ها ظاهر شدند می توان میگ 15 را نام برد که دردسر زیادی برای جنگنده های آمریکایی بر فراز کره شمالی ایجاد کرد. 

گردآوری و تالیف: اصغر ناصری

سلاح های سری آلمان در جنگ جهانی دوم

در جنگ جهانی دوم آلمان در بسیاری از زمینه های فناوری نظامی از متفقین پیش افتاده بود. این پیشرفت بویژه در ابتدای جنگ و در ماههای پایانی جنگ با ارائه سلاح های گوناگونی که از آن با نام سلاحهای سری آلمان یاد می شود، بسیار قابل توجه می‌نمود. 

مزیت آلمان در فناوری تسلیحاتی امری تصادفی نبود و نتیجه سه عامل تاریخی اجتماعی مهم محسوب می شد: 

• از نظر علمی آلمان یکی از پیشرفته ترین ملت ها بشمار می رفت. آلمان دارای تاریخچه‌ای غنی از نوآوری‌های نظامی بود و چند دهه قبل از جنگ جهانی دوم پیشرو علم و فناوری ها در بسیاری از زمینه‌ها محسوب می شد. 
• از سال 1933 که آدولف هیتلر به عنوان دیکتاتور آلمان بقدرت رسید، ملت آلمان خود را برای یک جنگ بزرگ آماده می کرد. صنعت نظامی آلمان که پیش از این نیز در بسیاری از زمینه ها پیشتاز بود، بودجه و منابع ملی عظیمی کسب کرد تا بتواند به بهترین تسلیحات نظامی دست یابد. این تلاشها کاملا در راستای کسب نتایج ملموس بود و به این هدف نیز رسید. در طی همان سالهای پیش از جنگ، رهبران فناوری در غرب تحت تاثیر صلح طلبی پس از جنگ جهانی اول قرار داشتند و ترجیح می دادند تهدید رو به رشد آلمان را نادیده بگیرند در نتیجه بودجه نظامی آنها بسیار محدود بود. روسیه استالین نیز خود را آماده جنگ می کرد ولی در رژیم تمرکزگرای استالین جایی برای نوآوری و ایده های فردی وجود نداشت. بنابراین تعجبی ندارد که در فاصله سالهای 1933-1939 آلمان مزیت عمده ای در فناوری نظامی نسبت به دشمنان سابق خود بدست آورد. البته بتدریج در طول جنگ بخشی از این برتری را از دست داد. 
• با شروع جنگ، هیتلر که دارای اعتماد به نفس بیش از حد بود دستور داد از پروژه های توسعه تسلیحات که احتمالا در 18 ماه آینده به سرانجام نمی رسند کاسته شود. اما در اواخر جنگ پس از مواجهه با کمبود نیروهای نظامی و ادوات جنگی و نزدیک شدن افق شکست، مسیری معکوس در پی گرفته شد و آلمان ناامیدانه در پروژه های پیشرفته نظامی سرمایه گذاری کرد، امری که به قیمت کاهش تولید انبوه سلاحهای معمول تمام شد و دیرتر از آن بود که بتواند آلمان را از شکست نجات دهد. 

در سری مقالات پیش رو نگاهی داریم به برخی از سلاحهای سری آلمان که هنوز شگفتی ناظران را از دستاوردهای نوآوری تکنولوژیکی این کشور در آن ایام سخت بر می انگیزند. 

منابع: 

http://www.2worldwar2.com/german-secret-weapons.htm

آیا مترجم های خودکار ابزار مناسبی برای ترجمه هستند؟

آموزش زبان خارجی از دیرباز در کشور ما با نواقص عمده ای روبرو بوده است. شاهد این مدعا این است که دانش آموزانی که در کلاسهای آموزش زبان در موسسات خصوصی حضور نمی یابند، پس از هفت سال مطالعه زبان در دوره های راهنمایی و دبیرستان قادر به تکلم حتی یک جمله طولانی به زبان انگلیسی نیستند. علت اصلی در روش سنتی آموزش زبان است که بین این درس با سایر دروس ماند ریاضی یا جغرافیا تفاوتی قایل نمی شود. 

با این همه بسیاری از منابع علمی به زبان انگلیسی هستند و دانشجو پس از ورود به دانشگاه ناگزیر به استفاده از آنهاست. برخی دانشجویان برای انجام تکالیف درسی و تحقیق هایی که استاد بر عهده آنها گذارده است از مترجم های آنلاین ماند Google Translator استفاده می کنند. اما آیا این مترجم ها ابزار مناسبی برای ترجمه دو زبانه هستند؟

زبانهایی ماند فرانسه، آلمانی و انگلیسی در رده زبانهای هند و اروپایی قرار می گیرند که ساختاری نسبتا مشابه دارند. مترجم های آنلاین در ترجمه بین این زبانها از قابلیت کافی برخودارند و محصول خروجی آنها قابل فهم است. به مثال زیر توجه کنید: 

Ich sprang aus dem Bus, bevor er und hielt begann auf der Straße.

این جمله مرکب آلمانی به معنی زیر است: 

قبل از اینکه اتوبوس بایستد از آن به بیرون پریده و بسوی پایین خیابان براه افتادم. 

ترجمه آن به انگلیسی در Google Translator بصورت زیر در می آید: 

I jumped off the bus before it stopped and started on the road.

ترجمه مناسب تر به انگلیسی بصورت زیر است: 

I jumped off the bus before it stopped and began walking down the street. 

اما ترجمه آن به زبان فارسی بصورت زیر می شود: 

من شروع به پریدن کرد اتوبوس و شروع به قدم زدن در خیابان است. 

همانطور که توجه می کنید کاملا نامفهوم است. وضعیت در مورد پاراگراف های طولانی تر از این هم بدتر است. 

توجه داشته باشید که Google Translator تنها به درد ترجمه کلمات و عبارت های کوتاه می خورد. بنابراین تنها راه ترجمه مناسب به زبان فارسی، آموختن عمیق زبان انگلیسی و مطالعه متن های خوب فارسی است.

طرحی نوآورانه و انقلابی در صنعت هوانوردی

 شرکت e-volo طرحی نوآورانه در صنعت هوانوردی عرضه کرده است. نمونه آزمایشی volocopter VC1 که با موفقیت پرواز کرده است، با استفاده از 16 ملخ خود می تواند پروازی بسیار با دوام داشته باشد. این هلی کوپتر قادر است موقعیت دقیق خود را در هر نقطه از پروفایل پرواز حفظ کند. تعداد زیاد پیش رانها ایمنی پرواز بی مانندی برای این وسیله فراهم می کنند. علاوه براین، مانورپذیری این وسیله بی مانند است و مانند هلی کوپترهای عادی نیازی به pitch control ندارد. 

 

این وسیله پرنده با استفاده از باتری های الکتریکی خود می تواند 20 دقیقه پرواز کند. 

برای اطلاعات بیشتر به وب سایت شرکت سازنده مراجعه کنید:  

 

http://www.e-volo.com