ایده چتر عظیم خورشیدی متصل به یک سیارک برای مبارزه با گرمایش جهانی

برای مبارزه با اثرات ویرانگر گرمایش جهانی، دانشمندان برخی ایده های عجیب را نیز در سر می پرورانند، مانند ایجاد سپری حرارتی برای کره زمین در برابر نور خورشید توسط یک چتر فضابرد.

در مناطق گرم مردم از چتر برای محافظت خود در برابر نور خورشید در طی روز استفاده می کنند. این امر باعث شده ایده استفاده از یک چتر عظیم برای کره زمین و کاهش عواقب زیانبار گرمایش جهانی به ذهن دانشمندان رسوخ کند.

دلیل اینکه دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای باعث گرمایش جهانی می شوند این است که نور خورشید را در اطراف سیاره ما لبه دام انداخته و مانع بازتاب آن به فضا می شوند که خود باعث بالا رفتن متوسط دمای جهانی می شود. اما این خورشید است که گرما تولید می کند نه گازهای گلخانه ای. بنابراین ایجاد سایه برای کره زمین می تواند مفید واقع شود.

اگر بتوان در نقطه L1 لاگرانژی (واقع در 1.5 میلیون کیلومتری زمین) یک چتر عظیم برپا کرد، ممکن است از شدت تشعشع خورشیدی به میزان 1.7 درصد کاسته شود که برای ممانعت از افزایش ویران کننده دمای کره زمین کافی است. این چتر می تواند به یک فضاپیما که به دور زمین می گردد و متوجه خورشید است متصل شود.

البته این کار با چالش های مهندسی بزرگی مواجه است. چنین چتر عظیمی حدود 35000 تن وزن خواهد داشت که هنوز فضاپیمایی با قدرت کافی برای حمل آن به نقطه لاگرانژی L1 نداریم. اما پیشرفت فناوری در زمینه مواد سبک و مقاوم ممکن است در چند دهه بعد امکان اجرای این ایده را فراهم سازد.

منبع:

https://news.yahoo.com/massive-sun-umbrella-attached-asteroid-203056893.html

چهار عامل اصلی گرمای بیش از حد 2023 و فجایع اقلیمی

گرمای بیش از حد سال 2023 به هیچ وجه عادی نیست. انگشت اتهام بیشتر مردم بسوی تغییرات اقلیمی نشانه می رود – و آنها درست می گویند، البته تا حدی: گرمایش جهانی ناشی از فعالیت های انسانی بزرگترین نقش را در این میانه بازی می کند. مطالعه جدیدی نشان داده است که بدون تغییرات اقلیمی، امواج گرمای شدیدی که بیشتر جهان را در نوردیده است بوجود نمی آمدند.

لیکن گرمای شدید امسال تندتر از آن چیزی است که تنها بواسطه فعالیت های انسانی بوجود آید. فعالیت های انسانی باعث انتشار گازهای آلاینده گلخانه ای در اتمسفر شده و متوسط دمای جهانی را هر دهه 0.2 درجه سلسیوس افزایش داده است. اما سه عامل طبیعی دیگر نیز به بالا رفتن دمای جهانی و دمیدن به آتش فجایع طبیعی کمک می کنند: ال نینو، نوسانات خورشیدی و یک انفجار آتشفشان زیرآبی بسیار عظیم.

متاسفانه این عوامل طوری با هم ترکیب شده اند که باعث وخامت اوضاع گرمایش جهانی شده اند. بدتر از همه، می توان انتظار داشت دمای بالای فیرعادی حداقل ا سال 2025 ادامه یابد که به معنای تغییرات شدید آب و هوای در آینده نزدیک است.

ال نینو

ال نینو یک پدیده اقلیمی است که هر چند سال یکبار روی می دهد، زمانی که آبهای سطحی در استوای اقیانوس آرام تغییر مسیر داده و گرم می شوند. این امر موجب گرم شدن اتمسفر بالای اقیانوس شده و بر الگوی آب و هوا در سراسر جهان تاثیر می گذارد.

آخرین ال نینوی نیرومند در سال 2016 روی داد و باعث افزایش 0.14 درجه سلسیوس در متوسط دمای جهانی شد. بدین ترتیب 2016 گرمترین سال ثبت شده بود. در سالهای 2019-2020 یک ال نینوی ضعیف روی داده و 2020 را به دومین سال گرم ثبت شده تبدیل کرد.

ال نینا مخالف ال نینو عمل می کند و با جذب گرما از اتمسفر باعث سرد شدن هوا می شود. کره زمین به تازگی از سه سال متوالی ال نینا بیرون آمده است، بدین ترتیب ما حتی یک نوسان بزرگتر دما را تجربه خواهیم کرد.

شواهد نشان می دهد که ما بسوی یک ال نینوی نیرومند پیش می رویم و بدین ترتیب 2023 یکی از گرمترین سالهای ثبت شده در تاریخ انسان خواهد بود. در ایران بیشترین دمای جهانی در سطح غیرقابل باور 67 درجه سلسیوس ثبت شده است.

نوسانات خورشیدی

تابش خورشیدی هر 11 سال کم یا زیاد می شود و این دوره کاملا قابل پیش بینی است. البته اثر آن تنها در حد تغییر 0.09 درجه سلسیوس است ولی هم اکنون در دوره افزایش دمای خورشید قرار داریم. باید به این واقعیت علمی توجه کرد که خورشید به آرامی در حال گرمتر شدن است و در طی نیم میلیارد سال آینده تمامی اقیانوسهای زمین را تبخیر خواهد کرد.

انفجار عظیم آتشفشان زیرآبی

انفجار آتشفشان زیرآبی عظیم  Hunga Tonga-Hunga Ha’apaiدر ناحیه تونگا باعث گرمتر شدن اقیانوس و به تبع آن جو زمین به اندازه 0.06 درجه سلسیوس شده است. تمامی این عوامل بر متوسط گرمای جهانی افزوده است.

آینده چگونه خواهد بود؟

چند سال آینده بسیار دشوار خواهد بود.

ترکیب عوامل یاد شده باعث افزایش گرمای جهانی تا سطح ویران کننده ای خواهد شد. نتیجه آن امواج گرمای بیشتر، آتش سوزی در جنگل ها، سیلابهای بزرگ و رویدادهای آب و هوایی شدید خواهد بود. اگر بشریت برای تخفیف آثار تغییرات اقلیمی متحد عمل نکند، سال 2028 به نقطه غیر قابل بازگشت (tipping point) در تغییرات اقلیمی خواهیم رسید، دورنمایی بسیار وحشت آور و ترسناک که نتیجه اقدامات بشر در تخریب محیط زیست و منابع طبیعی آن است. مادر طبیعت روی خشن خود را به فرزندان نافرمان خود نشان داده است.

داده های علمی برگرفته از مقاله:

https://news.yahoo.com/4-factors-driving-2023s-extreme-122447466.html

واقعه ای نگران کننده در کوه های هیمالیا در حال رویدادن است که آثار آن در سراسر جهان احساس خواهد شد

یخچال های هیمالیا با بیشترین سرعتی که تا کنون دیده شده، در حال ذوب شدن هستند. این خبری هشدار دهنده برای اقلیم جهانی است.

چه اتفاقی در حال رویدادن است؟

منطقه هندوکوش هیمالیا گستره ای بیش از 3200 کیلومتر را می پوشاند و مکان مرتفعترین کوه های دنیا از جمله اورست است.این رشته کوه بزرگترین حجم یخ خارج از قطب های شما و جنوب و زمین را در خود جای داده است.

اگر بیش گرمایش سیاره ما تا پایان قرن ادامه داشته باشد، دمای هوا 4 درجه سلسیوس گرمتر خواهد شد و این امر منجر به ذوب 80 درصد یخچالهای هیمالیا خواهد شد.

این هشدار از گزارشی توسط ICIMOD ناشی شده است که می گوید یخچالهای هیمالیا در دهه 2010 ، 65 درصد سریعتر از دهه گذشته ذوب می شده اند. از سال 1990 کوه اورست میزان یخی را از دست داده است که ذخیره آن 2000 سال طول کشیده بود.

منطقه هندوکوش آب 12 رودخانه را تامین می کند که در 16 کشور آسیایی جریان دارند و برای 2 میلیارد نفر آب شیرین فراهم می کنند. ذوب یخچالها می تواند فاجعه بزرگی برای آنها محسوب شود که سیلابها، لغزش زمین، بهمن و از بین رفتن گیاهان از عواقب آن هستند.

آیا برای پیشگیری از نابودی حیات بر روی کره زمین کاری می توان انجام داد؟

هنوز پنجره ای برای کند کردن آثار گرمایش جهانی وجود دارد. توقف تولید طروف پلاستیکی یکبار مصرف، گسترش انرژی های پاک مانند انرژی خورشیدی و باد، کاهش تولید گازهای گلخانه ای و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی می تواند روند تغییرات اقلیمی را کندتر ساخته به بشر فرصتی برای اصلاح مسیر ویرانگر کنونی بدهد.

منبع:

https://news.yahoo.com/concerning-event-happening-deep-himalayan-110000597.html

جولای 2023 گرمترین ماه جهان در طول صدها و شاید هزاران سال بوده است

گاوین اشمیت، دانشمند برجسته ناسا می گوید جولای 2023 گرمترین ماه جهان در طی صدها و شاید هزاران سال اخیر بوده است. مدیر موسسه مطالعات فضایی گودارد ناسا افزوده است: گرمای شدید در سطح جهان یک واقعه غیرمترقبه نیست و هشدار داده است که اوضاع گرمای جهانی بدتر خواهد شد.

موج های گرمای جهانی در ایالات متحده، اروپا و چین دیده شده اند. این گرمای بی سابقه توسط بحران اقلیمی و ظهور پدیده ال نینو در اقیانوس اطلس توجیه شده است.

لیکن آقای اشمیت هشدار داده است که سال 2024 احتمالا گرمتر نیز خواهد بود زیرا ال نینو تازه آغاز شده است.

انتشار گازهای گلخانه ای بدون شک دلیل اصلی گرمایش جهانی است. در چهار دهه گذشته متوسط گرمای جهانی همواره در حال افزایش بوده است.پدیده ال نینو تنها بر وخامت اوضاع می افزاید. جهان پیش از این افزایش متوسط گرمای جهانی تا 1.2 درجه سلسیوس را دیده است.

دانشمندان هشدار داده اند که برای پیشگیری از افزایش گرمای جهان تا سطح 1.5 یا حداکثر 2 درجه سلسیوس (بالاتر از سطح پیش از دوران صنعتی شدن)، باید انتشار گازهای گلخانه ای بشدت کاهش یابد.

ال نینو به پدیده گرم شدن غیرعادی آبهای سطحی مناطق مداری گفته می شود. هنگامی که بادهای مداری این گرما را در طول استوا منتقل می کنند، باعث گرم شدن غیرعادی مناطق مختلف جهان می شوند.

منبع:

https://sg.news.yahoo.com/july-2023-set-world-hottest-122343954.html

تغییرات اقلیمی باعث کاهش اکسیژن اقیانوس ها شده است

از دهه 1960 بدینسو، سطح اکسیژن در اقیانوس های جهان حدود 2 درصد کاهش داشته است. این مقدار ممکن است خیلی زیاد به نظر نرسد لیکن نزول سطح اکسیژن در آبهای اقیانوس و ساحلی که به اکسیژن زدایی (deoxygenation) موسوم است، می تواند زیست بومها و تنوع زیستی دریایی را تغییر دهد. علت این امر تا حد زیادی گرمایش جهانی است.

انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسانی مانند جنگل زدایی و استفاده از سوخت های فسیلی می تواند نور خورشید را به دام انداخته و باعث گرم شدن سیاره و اقیانوس های آن شود. اکسیژن در دمای بالاتر قابلیت انحلال کمتری در آب دارد که باعث می شود آب گرم اکسیژن کمتری نسبت به آب سرد داشته باشد. افزایش ورود نیتروژن و فسفر ناشی از کشاورزی یا ضایعات آب در دریاها منجر به رشد بیشتر جلبک ها شده و در نتیجه تجزیه این جلبک ها آب را از اکسیژن تهی می سازد.

اکسیژن زدایی بر منابع زنده تاثیر گذارده و فرایندهای طبیعی زیست-شیمیایی را با انقطاع مواجه می سازد. غلظت اکسیژن نقش مهمی در سرعت تجزیه ماده آلی و چرخه عناصر مختلف در محیط زیست ایفا می کند. برای مثال اکسیژن زدایی ممکن است باعث تسریع چرخه فسفر شده و اتلاف نیتروژن را کاهش دهد و میزان آهن موجود را افزایش دهد که خود منجر به تغییر باروری زیست بومهای ساحلی و اقیانوسی می شود.

کاهش اکسیژن تاثیرات مهمی بر میکروبها و حیوانات دریایی دارد. اکسیژن زدایی می تواند بر فراوانی و تنوع آنها تاثیر گذارده، کیفیت وکمیت سکونت گاههای مناسب برای آنها را کاهش داده و با تولید مثل تداخل حاصل کند. حتی کاهش اندک سطح اکسیژن در مناطق نزدیک به حد آستانه فیزیولوژیکی می تواند عواقب وخیمی داشته باشد.

منبع:

https://news.yahoo.com/climate-change-pushing-oxygen-worlds-110000574.html