تغییرات اقلیمی باعث کاهش اکسیژن اقیانوس ها شده است

از دهه 1960 بدینسو، سطح اکسیژن در اقیانوس های جهان حدود 2 درصد کاهش داشته است. این مقدار ممکن است خیلی زیاد به نظر نرسد لیکن نزول سطح اکسیژن در آبهای اقیانوس و ساحلی که به اکسیژن زدایی (deoxygenation) موسوم است، می تواند زیست بومها و تنوع زیستی دریایی را تغییر دهد. علت این امر تا حد زیادی گرمایش جهانی است.

انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسانی مانند جنگل زدایی و استفاده از سوخت های فسیلی می تواند نور خورشید را به دام انداخته و باعث گرم شدن سیاره و اقیانوس های آن شود. اکسیژن در دمای بالاتر قابلیت انحلال کمتری در آب دارد که باعث می شود آب گرم اکسیژن کمتری نسبت به آب سرد داشته باشد. افزایش ورود نیتروژن و فسفر ناشی از کشاورزی یا ضایعات آب در دریاها منجر به رشد بیشتر جلبک ها شده و در نتیجه تجزیه این جلبک ها آب را از اکسیژن تهی می سازد.

اکسیژن زدایی بر منابع زنده تاثیر گذارده و فرایندهای طبیعی زیست-شیمیایی را با انقطاع مواجه می سازد. غلظت اکسیژن نقش مهمی در سرعت تجزیه ماده آلی و چرخه عناصر مختلف در محیط زیست ایفا می کند. برای مثال اکسیژن زدایی ممکن است باعث تسریع چرخه فسفر شده و اتلاف نیتروژن را کاهش دهد و میزان آهن موجود را افزایش دهد که خود منجر به تغییر باروری زیست بومهای ساحلی و اقیانوسی می شود.

کاهش اکسیژن تاثیرات مهمی بر میکروبها و حیوانات دریایی دارد. اکسیژن زدایی می تواند بر فراوانی و تنوع آنها تاثیر گذارده، کیفیت وکمیت سکونت گاههای مناسب برای آنها را کاهش داده و با تولید مثل تداخل حاصل کند. حتی کاهش اندک سطح اکسیژن در مناطق نزدیک به حد آستانه فیزیولوژیکی می تواند عواقب وخیمی داشته باشد.

منبع:

https://news.yahoo.com/climate-change-pushing-oxygen-worlds-110000574.html