ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
ترجمه و گردآوری: اصغر ناصری
نسل بعدی جنگنده برتری هوایی F-15 2040C به عنوان انبار موشک هوا به هوا عمل خواهد کرد. این جنگنده که سیستم های رادار و ناوبری آن ارتقای قابل ملاحظه ای یافته است می تواند در همکاری با جنگنده های نسل پنجم مانند F-22 Raptor و F-35 Joint Strike Fighter در مقابله با ناوگان هوایی پرتعداد دشمن بکار آید.
هر دو هواپیمای جنگی F-15 Eagle و F-22 Raptor به منظور نیل به برتری هوایی ساخته شده اند. لیکن در این زمینه بهترین بودن به معنی ارزان بودن نیست. هزینه بالای F-22، همراه با پایان یافتن جنگ سرد، نزول اقتصادی آمریکا و درگیر شدنش در عراق و افغانستان پنتاگون را مجبور ساخت خریدد 750 تایی F-22 را در مرز 187 فروند متوقف کند.
به علت تاکید بر پنهان کاری و گریز از شناسایی توسط رادارهای دشمن، F-22 و F-35 باید بر مقرهای داخلی حمل سلاح و سوخت خود تکیه کنند. جنگنده F-22 Raptor می تواند تا شش موشک هوا به هوای برد متوسط AMRAAM و F-35 چهار عدد از این موشک ها حمل کند. با اینکه هر دو هواپیما می توانند تسلیحات بیشتری را در مقرهای خارجی خود حمل کنند، چنین کاری پروفایل رادارگریز به دقت طراحی شده آنها را تغییر داده و موجب افزایش خط اثر راداری و احتمال دیده شدن در رادارها می شود. مخازن خارجی بر نیروی پسای آیرودینامیکی افزوده و موجب افزایش مصرف سوخت و کاهش برد هواپیما می شوند.
تعداد نسبتا کم F-22 موجب خواهد شد که در نبردهای آینده از نظر تعداد در موضع ضعف قرار گیرد. برای جبران این موضوع، شرکت بوئینگ ارتقای F-15 Golden Eagle را پیشنهاد کرده است که علاوه بر رادار آرایه فازی AN/APG-63(V)3، تا 16 موشک هوا به هوا را نیز میتواند حمل کند.
در سناریوی نبرد طراحی شده، اف 15 های پیشرفته که آشکارسازی آنها در رادار دشمن آسانتر است در پشت سر هواپیماتهای ادارگریز پیشرفته همکار خود عمل کرده و به محض ردیابی اهداف دشمن توسط F-22 و F-35 ها، به پیش شتافته و روی اهداف شناسایی شده موشک شلیک خواهند کرد. بدین ترتیب اف 15 پیشرفته به صورت یک انبار موشک برای این هواپیماهای رادارگریز عمل می کند. مخازن سوخت آیرودینامیک نیز بر برد اف 15 خواهد افزود.
احتمالا مهمترین ارتقا در این نوع هواپیما غلاف حسگر و ارتباطات Talon HATE خواهد بود. این ابزار به اف 15 امکان می دهد از F-22 ها دادههای بهنگام در مورد اهداف دشمن دریافت کند. تا پیش از این F-22 تنها می توانست از طریف لینک داده IFDL خود با سایر F-22 ها ارتباط برقرار کند.
مانورهای انجام شده توسط این دو هواپیما نتایج خیره کننده ای داشته است. در یک مورد F-22 ها و اف 15 های پیشرفته که با همکاری یکدیگر عمل می کردند توانستند در برابر هواپیماهای دشمن شبیه سازی شده رکورد 41 شکار در برابر تنها یک مورد تلفات را بدست آورند.
منبع اصلی:
https://www.popularmechanics.com/military/aviation/a25656/eagle-2040c-next-generation-f-15/
مقایسه دو جنگنده پشتیبانی نزدیک A-10 و F-35 : کدام بهتر است؟
نیروی هوایی ایالات متحده به تازگی رقابتی را بین دو هواپیمای جنگی پشتیبانی نزدیک هوایی، A-10 کهنسال و جنگ آزموده و F-35 مدرن و نسل پنجمی آغاز نموده است. این رقابت امروز 12 جولای 2018 به پایان می رسد. منتقدان نیروی هوایی آمریکا را متهم کرده اند که نتایج را به نفع F-35 جلوه خواهد داد.
جنگنده F-35A نیروی هوایی قرار است جایگزین F-16 وایپر شود. این امر باعث شگفتی نیست زیرا ماموریت این دو جنگنده شباهت زیادی به هم دارد. اما آنچه باعث رنجش ناظران شده تصمیم نیروی هوایی برای جایگزینی هواپیمای کارآزموده و موثر A-10 Warthog با F-35A است. زیرا آنچه از هواپیمای پشتیبانی نزدیک هوایی انتظار می رود، پرواز برای پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی، خدمت به عنوان یک توپخانه پرنده و نابود ساختن اهداف دشمن در خطوط مقدم است.
جنگنده ضربتی کارآزموده و بسیار موفق A-10
جنگنده F-35A به عنوان یک قاتل پنهان کار (stealth) اهداف هوایی و زمینی شناخته می شود. در این راه این هواپیما از رادارگریزی سنسورها و آگاهی موقعیتی شبکه ای خود برای بقا در میدانهای نوین نبرد سود می جوید. این هواپیما فاقد بسیاری از ویژگی های سنتی مورد نیاز پشتیبانی نزدیک هوایی است: حمل تعداد زیادی بمب، موشک و راکت، داشتن یک توپ بزرگ و نیرومند، توانایی گشت زدن در ارتفاع پایین و با سرعت کم بر فراز میدان نبرد و مداومت زیاد پرواز. اینها ویژگی هایی است که A-10 در آنها رودست ندارد. این جنگنده ضربتی قابلیت خود را در میادین نبرد متعدد به اثبات رسانده است.
اما ناظران مستقل، نیروی هوایی را متهم می کنند که برای توجیه سرمایه گذایر عظیم صورت گرفته روی F-35، نتایج را غیرمنصفانه تنظیم کرده و ایرادات این جنگنده نسل پنجمی را پنهان داشته است. بویژه اینکه برگزارکننده آزمونهای مقایسه ای، یک پیمانکار دفاعی سهیم در پروژه F-35 است.
جنگنده چندمنظوره نسل پنجمی F-35: فوق مدرن اما تازه کار
منبع:
https://www.popularmechanics.com/military/aviation/a22118621/f35-a10-warthog-flyoff-pogo-report/
همکاری ژاپن و بریتانیا برای تولید پیشرفتهترین موشک هوابه هوای دنیا
ژاپن و بریتانیا توان علمی خود را در راستای ساخت بهترین موشک هوا به هوای دنیا بکارمی گیرند، موشکی که میتواند حتی از آمرام قدرتمند آمریکا نیز بهتر عمل کند. این موشک که در سالهای آخر دهه 2020 عملیاتی خواهد شد، جنگنده رادارگریز F-35 بکار گرفته شده توسط هر دو کشور را مجهز خواهد کرد.
قرار است این موشک از رادار آرایه فعال اسکن الکترونیکی یا AESA استفاده کند. رادارهای AESA فاقد بشقاب آنتن موجود در رادارهای معمولی هستند که با چرخش حول محور خود امواج را به اطراف گسیل می کنند. در رادارهای AESA آرایه ای از ماژولهای فرستنده/گیرنده ترانزیستوری و یک پردازشگر سیگنال پیشرفته و قدرتمند، امواج تولید شده را بطور الکترونیکی در راستای دلخواه ارسال می کنند. در حالی که چند ثانیه طول می کشد تا یک رادار مجهز به آنتن بشقابی که بر مبنای اصل پالس داپلر عمل می کند، خط افق را اسکن کند، رادار AESA با بهره گیری از پردازشگر سیگنال و صدها ماژول تولید کننده امواج خود تنها در کسری از ثانیه تمامی فضای روبروی خود را اسکن می نماید.
یک رادار AESA
رادارهای AESA می توانند بی وقفه در عرض فرکانسهای متعددی بطور همزمان عمل کنند که نه تنها قدرت آنها را در یافتن اهداف افزایش می دهد بلکه شناسایی آنها توسط دشمن را دشوار می سازد. در حالی که رادارهای معمولی پرتو ثابتی از امواج را گسیل میکنند، رادارهای AESA تنها لحظه کوچکی یک موج گسیل می کنند که تکرار آنها به تعداد زیاد باعث شناسایی هدف می شود. بدین صورت این رادارها در برابر پارازیت های الکترونیکی نیز بسیار مقاومند.
نیروی هوایی دفاعی ژاپن در سال 1999 موشک هوا به هوایAAM-4 ساخت شرکت میتسوبیشی را به خدمت گرفت که نخستین موشک مجهز به رادار AESA در دنیا بشمار میرود. این موشک قدرتمند بزرگتر از آن است که در مخزن داخلی F-35 رادارگریز نصب شود. انگلستان نیز در سال 2018 موشک Meteor را واردخدمت خواهد کرد که با سرعت بالای 4 ماخ خود بسیار مهلک محسوب می شود. همکاری مشترک ژاپن و بریتانیا به موشک پیشرفته ای خواهد انجامید که در هواپیمای F-35 نسل پنجمی قابل استفاده خواهد بود.
موشک AAM-4B
منبع اصلی:
اف 35 اف 18 سوپرهورنت
دونالد ترامپ رییس جمهور منتخب آمریکا در توئیتر بسیار فعال است و بیشتر نظرات خود را در این رسانه اجتماعی بازتاب می دهد. آخرین رویکرد او در تدارکات دولتی، خبر از احتمال لغو پروژه جنگنده چندمنظوره F-35 و جایگزینی آن با مدل پیشرفته ای از F-18 به نام Super Hornet می دهد. ترامپ این توئیت را پس از ملاقات اخیرخود با مدیران اجرایی ارشد بوئینگ و لاکهیدمارتین منتشر ساخت.
جنگنده چندمنظوره F-35 بزرگترین برنامه دفاعی پنتاگون بوده و تخمین زده می شود تا انتهای کار و تدارک ناوگان جنگنده های نسل آینده آمریکا حدود 400 میلیارد دلار هزینه بردارد. برای لاکهیدمارتین، این برنامه آینده آن در صنعت هوافضا است. برنامه های ترامپ تهدیدی برای این شرکت بزرگ دفاعی بشمارمی رود.
در طول سال 2016 تعداد 285 فروند F-35 برای سه شاخه دفاعی آمریکا خریداری شده است. لیکن نیروی دریایی بواسطه تاخیر در تحویل مدل F-35C خرید 10 تا 15اف 18 سوپرهورنت شرکت بوئینگ را در برنامه کار خود قرار داده است.
در طول سالهای اخیر بوئینگ همواره دست اندرکار ارتقای سیستم های الکترونیکی، افزایش ظرفیت حمل سوخت و ویژگی های رادارگریزی اف 18 سوپرهورنت بوده و جنگنده قابل و بسیار ارزانتری از اف 35 را عرضه کرده است. وزارت دفاع آمریکا خرید 2158 فروند اف 35 را تا سال 2038 در بودجه دفاعی گنجانده است.
توسعه اف 35 با حسگرهای پیشرفته و قابلیت های رادارگریز خود سالها بطول انجامیده و میلیاردها دلار از بودجه اولیه خود فراتر رفته است. رهبر برنامه اف 35 در پنتاگون اخیرا اعلام کرده است که برای تکمیل توسعه این جت پیشرفته به 500 میلیون دلار دیگر نیاز است.
اف 35 تنها در صورتی به صرفه است که تعداد زیادی از آنها توسط آمریکا و متحدینش
خریداری شود. هر کاهشی در تعداد از پیش تعیین شده، برهزینه تولید این جنگنده خواهد
افزود.
اداره بودجه ایالات متحده در 8 دسامبر تخمین زد که اگر بجای خریداری اف 35 های بیشتر، سوپرهورنت و اف 16خریداری شود این امر 28 میلیارد دلار از مالیات ها خواهد کاست.
اخیرا دولت کانادا برنامه خود برای خرید اف 35 را لغو و به خرید سوپرهورنت روی آورده است. اف 18 سوپرهورنت دارای رادار آرایه فازی فعال (AESA) است که بر قابلیت های آن بسیارافزوده و پیشرفت های زیادی در زمینه پایداری و بقا در شرایط جنگی سخت حاصل نموده است. خط اثر راداری (RCS) پنجاه درصد کمتر از مدل های قبلی اف 18 است.
قابلیت محدود جنگنده F-35 در حمل موشک های هوا به هوا همواره مورد انتقاد مخالفین برنامه توسعه این هواپیمای جنگی بوده است. اما این جنگنده بنا بر ادعای ارتش آمریکا اکنون به قابلیتی دست یافته است که میتواند این محدودیت را بطور کامل رفع کند. در یک آزمایش اخیر، حسگرهای این هواپیما یک هدف هوابرد را تعیین موقعیت کرده و داده های مربوطه را به یک سایت دفاع موشکی Aegis ارسال کردند. این سامانه در حالی که خارج از برد آشکارسازی هدف مربوز واقع شده بود، موشکی را بسوی موقعیت تعیین شده توسط F-35 ارسال کرد که با موفقیت توانست هدف مربوز را نابود کند.
سامانه شبکه ضدهوایی آتشباری یکپارچه نیروی دریایی (NIFC-CA) این قابلیت را دارد که داده های حاصل ازانواع گوناگونی از حسگرها را با هم ترکیب کرده و از آنها برای نابودی تهدیدات قریب الوقوع استفاده نماید.
جنگنده رادارگریز F-35 مرتبط ترین جنگنده دنیاست. بدین معنی که کامل ترین مجموعه حسگرهای پیرامونی را داشته و حجم عظیمی از داده ها را می تواند برای پایگاه های شناسایی دیگر بطور آنلاین ارسال کند. بدین ترتیب این جنگنده می تواند بطور مخفیانه و خارج از پوشش راداری به عمق خاک دشمن نفوذ کرده و با شناسایی اهداف، داده های آنها را به یک سایت دوردست مانند رزمناو مجهز به Aegis ارسال کند. بدین ترتیب می تواند تعداد نامحدودی از اهداف دشمن را بدون حتی شلیک یک گلوله نابود کند.
موشک پیشرفته SM-6 که درسامانه Aegis استفاده می شود یک موشک 7 متری فراصوت است که می تواند اهداف هوابرد مانند هواپیما، موشک بالیستیک یا موشک کروز را جستجو کرده و با مانورهای پیچیده آنها را ردیابی و منهدم کند. اندازه بزرگ این موشک باعث می شود برای هواپیماهای جنگی غیرقابل حمل باشد اما یکپارچه سازی سامانه NIFC-CA با جنگنده F-35 این قابلیت را فراهم می سازد که F-35 عملا بتواند از این موشکها برای نابودسازی اهداف آشکارسازی شده استفاده نماید.
موشک SM-6 بسیار موثر و انعطاف پذیر است و می تواند اهدافی را که فراتر از برد سامانه Aegis هستند مورد هدف قرار دهد. بنابراین به یک هواپیمای رادارگریز نیاز است که بتواند داده های لازم را از فاصله دور برای آن بفرستد.
در سالهای اخیر روسیه و چین با استفاده از سامانه های دفاعی پیشرفته و دوربرد خود حبابهای عظیمی پیرامون مناطق تحت نفوذ خود ایجاد کردهاند که ورود به آنها برای رزمناوها یا جنگندههای نسل چهارم ناتو غیرممکن است. اما یک جنگنده رادارگریز نسل پنجمی با امکان sensor fusion میتواند به این فضاها نفوذ کرده و مکان سامانهها ضدهوایی آنها را شناسایی کند.
منبع: Lockheed Martin Website