انسان چگونه منقرض خواهد شد؟

منظره ای در برابر دیدگان باز می شود از یک چشم انداز خاکستری رنگ، تک درختی در پس زمینه، خاکسترهایی که آهسته از آسمان فرو می ریزند. در افق تصاویر مبهمی دیده می شود که بسوی آینده ای تاریک تلوتلوخوران پیش می روند. اگر این منظره آشنا بنظر می رسد بدین سبب است که یک استعاره متداول در بسیاری از فیلم های سینمایی است که دوران پس از یک فاجعه عظیم بشری را به تصویر می کشند. معمولا این فیلم ها داستان یک فاجعه را بیان می کنند – شاید برخورد یک سیارک، یا یک جنگ هسته ای – که موجب نابودی نوع انسان می شود و بدنبال آن تلاش بی وقفه انسانهای باقیمانده برای نجات گونه خود از انقراض.

چنین فیلم هایی تخیل عمومی را به خود جلب می کنند. اما چه می شود اگر انقراض نوع انسان نه یک نمایشنامه سینمایی بلکه حقیقتی در حال ظهور باشد؟ ممکن است یک پرسش احساسی بنظر رسد اما در حقیقت پژوهشگران بسیاری در سراسر دنیا با تصور امکان یک انقراض جمعی دست و پنجه نرم می کنند، و اینکه چگونه می توان از آن اجتناب کرد.

کار این پژوهشگران آسان نیست. نظریات متعددی درباره انقراض انسان و دلایل آن وجود دارند – از تهاجم بیگانگان فضایی گرفته تا برخورد یک سیارک بزرگ. اما یک توافق جمعی وجود دارد که برخی مخاطرات ممکن تر از دیکران هستند. پژوهشگران نامی برای این ریسک ها دارند: مخاطرات موجودیت شناختی (اگزیستانسیال). آنچه در ادامه می آید تنها برخی از این مخاطرات هستند که بیش از سایرین اندیشه پژوهشگران را به خود مشغول کرده اند.

جنگ هسته ای

یک جنگ هسته ای تمام عیار می تواند بزرگترین ریسک برای بقای انسان باشد. آسیب پذیری ما در برابر این تهدید با افزایش اورانیوم بسیار غنی شده و افزایش تنش میان ملت ها رشد خواهد کرد.

همانند سایر مخاطرات موجودیت شناختی، تخمین های دقیقی در مورد میزان جمعیت انسانی که ممکن است در اثر آتش جنگ هسته ای فراگیر از میان روند موجود نیست. اما انتظار می رود که اثرات یک زمستان هسته ای بزرگ مقیاس – دوره ای از سرمای منجمد کننده و کاهش فوق العاده تولید محصولات غذایی که بدنبال جنگ خواهد آمد و نتیجه غبار هسته ای است که مانع رسیدن نور خورشید به زمین می شود، بسیار عمیق باشد. بسیاری از مدلسازی ها به نتایج دلهره آوری در این زمینه رسیده اند. جنگ هسته ای می تواند به مرگ انبوهی از انسانها منجر شود ولی انقراض کلی بشر در اثر آن نامحتمل بنظر می رسد.

پاندمی ها

استفاده نادرست از زیست فناوری می تواند خطر موجودیت سناختی دیگری باشد که پژوهشگران را دچار کابوس های شبانه ساخته است. زیست فناوری نوعی فناوری است که از زیست شناسی برای ساخت محصولات جدید استفاده می کند. عوامل بیماری زای ساخته شده توسط انسان می توانند برای جمعیت انسانی بسیار خطرناک باشند. عوامل بیماریزای مصنوعی می‌توانند از انواع طبیعی بسیار خطرناکتر بوده و بخش بزرگی از جمعیت روی کره زمین را به دیار عدم بفرستند. اما پیشرفت های مداوم علم پزشکی امکان ابداع سریع داروهای پادتن برای عوامل بیماری زای جدید و حفظ جان جمعیت های بزرگی از انسانها را بالا برده است.

تغییرات اقلیمی

به سختی می توان تغییرات اقلیمی را از فهرست مخاطرات بزرگ متوجه بشریت حذف کرد. این پدیده تا به حال باعث کاهش و انقراض گونه های بسیاری در سراسر سیاره خاکی شده است. آیا تغییرات اقلیمی می تواند انسان را نیز به این سرنوشت شوم سوق دهد؟

عوامل همراه تغییرات اقلیمی – ناامنی غذایی، کمبود آب و رویدادهای شدید جوی – در مقیاس های منطقه ای به تهدیدی بزرگ برای انسان تبدیل شده اند. اما با نگاه به آینده می توان دید تغییرات اقلیمی عامل تشدید بسیاری از تهدیدهای متوجه بقای انسان است.

بنظر نمی رسد تنها یکی از عوامل گفته شده موجب انقراض انسان شوند. بلکه تاثیرات تشدید کننده و متقابل آنها است که می تواند در آینده انسان را به لبه نابودی سوق دهد. نکته مهم این است که بیشتر عوامل تهدید کننده موجودیت انسان خودساخته هستند و توسط خود انسان ایجاد شده اند. تجربه تمدن های فروپاشیده باستان نشان داده است که علیرغم سترگ بودن تهدیدات موجود، نوع بشر هیچگاه تا این حد برای حفاظت از خود مجهز به دانش و فناوری نبوده است.

منبع اصلی مورد استفاده: Live Science

واقعه ای نگران کننده در کوه های هیمالیا در حال رویدادن است که آثار آن در سراسر جهان احساس خواهد شد

یخچال های هیمالیا با بیشترین سرعتی که تا کنون دیده شده، در حال ذوب شدن هستند. این خبری هشدار دهنده برای اقلیم جهانی است.

چه اتفاقی در حال رویدادن است؟

منطقه هندوکوش هیمالیا گستره ای بیش از 3200 کیلومتر را می پوشاند و مکان مرتفعترین کوه های دنیا از جمله اورست است.این رشته کوه بزرگترین حجم یخ خارج از قطب های شما و جنوب و زمین را در خود جای داده است.

اگر بیش گرمایش سیاره ما تا پایان قرن ادامه داشته باشد، دمای هوا 4 درجه سلسیوس گرمتر خواهد شد و این امر منجر به ذوب 80 درصد یخچالهای هیمالیا خواهد شد.

این هشدار از گزارشی توسط ICIMOD ناشی شده است که می گوید یخچالهای هیمالیا در دهه 2010 ، 65 درصد سریعتر از دهه گذشته ذوب می شده اند. از سال 1990 کوه اورست میزان یخی را از دست داده است که ذخیره آن 2000 سال طول کشیده بود.

منطقه هندوکوش آب 12 رودخانه را تامین می کند که در 16 کشور آسیایی جریان دارند و برای 2 میلیارد نفر آب شیرین فراهم می کنند. ذوب یخچالها می تواند فاجعه بزرگی برای آنها محسوب شود که سیلابها، لغزش زمین، بهمن و از بین رفتن گیاهان از عواقب آن هستند.

آیا برای پیشگیری از نابودی حیات بر روی کره زمین کاری می توان انجام داد؟

هنوز پنجره ای برای کند کردن آثار گرمایش جهانی وجود دارد. توقف تولید طروف پلاستیکی یکبار مصرف، گسترش انرژی های پاک مانند انرژی خورشیدی و باد، کاهش تولید گازهای گلخانه ای و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی می تواند روند تغییرات اقلیمی را کندتر ساخته به بشر فرصتی برای اصلاح مسیر ویرانگر کنونی بدهد.

منبع:

https://news.yahoo.com/concerning-event-happening-deep-himalayan-110000597.html

جولای 2023 گرمترین ماه جهان در طول صدها و شاید هزاران سال بوده است

گاوین اشمیت، دانشمند برجسته ناسا می گوید جولای 2023 گرمترین ماه جهان در طی صدها و شاید هزاران سال اخیر بوده است. مدیر موسسه مطالعات فضایی گودارد ناسا افزوده است: گرمای شدید در سطح جهان یک واقعه غیرمترقبه نیست و هشدار داده است که اوضاع گرمای جهانی بدتر خواهد شد.

موج های گرمای جهانی در ایالات متحده، اروپا و چین دیده شده اند. این گرمای بی سابقه توسط بحران اقلیمی و ظهور پدیده ال نینو در اقیانوس اطلس توجیه شده است.

لیکن آقای اشمیت هشدار داده است که سال 2024 احتمالا گرمتر نیز خواهد بود زیرا ال نینو تازه آغاز شده است.

انتشار گازهای گلخانه ای بدون شک دلیل اصلی گرمایش جهانی است. در چهار دهه گذشته متوسط گرمای جهانی همواره در حال افزایش بوده است.پدیده ال نینو تنها بر وخامت اوضاع می افزاید. جهان پیش از این افزایش متوسط گرمای جهانی تا 1.2 درجه سلسیوس را دیده است.

دانشمندان هشدار داده اند که برای پیشگیری از افزایش گرمای جهان تا سطح 1.5 یا حداکثر 2 درجه سلسیوس (بالاتر از سطح پیش از دوران صنعتی شدن)، باید انتشار گازهای گلخانه ای بشدت کاهش یابد.

ال نینو به پدیده گرم شدن غیرعادی آبهای سطحی مناطق مداری گفته می شود. هنگامی که بادهای مداری این گرما را در طول استوا منتقل می کنند، باعث گرم شدن غیرعادی مناطق مختلف جهان می شوند.

منبع:

https://sg.news.yahoo.com/july-2023-set-world-hottest-122343954.html

تغییرات اقلیمی باعث کاهش اکسیژن اقیانوس ها شده است

از دهه 1960 بدینسو، سطح اکسیژن در اقیانوس های جهان حدود 2 درصد کاهش داشته است. این مقدار ممکن است خیلی زیاد به نظر نرسد لیکن نزول سطح اکسیژن در آبهای اقیانوس و ساحلی که به اکسیژن زدایی (deoxygenation) موسوم است، می تواند زیست بومها و تنوع زیستی دریایی را تغییر دهد. علت این امر تا حد زیادی گرمایش جهانی است.

انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسانی مانند جنگل زدایی و استفاده از سوخت های فسیلی می تواند نور خورشید را به دام انداخته و باعث گرم شدن سیاره و اقیانوس های آن شود. اکسیژن در دمای بالاتر قابلیت انحلال کمتری در آب دارد که باعث می شود آب گرم اکسیژن کمتری نسبت به آب سرد داشته باشد. افزایش ورود نیتروژن و فسفر ناشی از کشاورزی یا ضایعات آب در دریاها منجر به رشد بیشتر جلبک ها شده و در نتیجه تجزیه این جلبک ها آب را از اکسیژن تهی می سازد.

اکسیژن زدایی بر منابع زنده تاثیر گذارده و فرایندهای طبیعی زیست-شیمیایی را با انقطاع مواجه می سازد. غلظت اکسیژن نقش مهمی در سرعت تجزیه ماده آلی و چرخه عناصر مختلف در محیط زیست ایفا می کند. برای مثال اکسیژن زدایی ممکن است باعث تسریع چرخه فسفر شده و اتلاف نیتروژن را کاهش دهد و میزان آهن موجود را افزایش دهد که خود منجر به تغییر باروری زیست بومهای ساحلی و اقیانوسی می شود.

کاهش اکسیژن تاثیرات مهمی بر میکروبها و حیوانات دریایی دارد. اکسیژن زدایی می تواند بر فراوانی و تنوع آنها تاثیر گذارده، کیفیت وکمیت سکونت گاههای مناسب برای آنها را کاهش داده و با تولید مثل تداخل حاصل کند. حتی کاهش اندک سطح اکسیژن در مناطق نزدیک به حد آستانه فیزیولوژیکی می تواند عواقب وخیمی داشته باشد.

منبع:

https://news.yahoo.com/climate-change-pushing-oxygen-worlds-110000574.html

قطب شمال عاری از یخ، احتمالا در یک دهه آینده

دانشمندان به تازگی اعلام کرده اند سرپوش یخ قطب شمال ممکن است تا سال 2030 یعنی یک دهه زودتر از پیش بینی‌های قبلی ناپدید شود و تابستانی عاری از یخ را در این منطقه شاهد باشیم. حتی اگر انسان تولید آلاینده های کربنی را بسیار پایین بیاورد، گرمایش جهانی کار خود را خواهد کرد و شاهد تغییر عظیم در محیط زیست انسان خواهیم بود.

حتی کاهش 1.5 درجه سلسیوس در گرمای جهانی که هدف معاهده اقلیمی پاریس است از ذوب مقادیر عظیم یخ قطب شمال جلوگیری نخواهد کرد.

به گفته Dirk Notz از موسسه اقیانوس شناسی دانشگاه هامبورگ برای حفظ یخ تابستانی قطب شمال از ذوب کامل بسیار دیر شده است و این اکوسیستم اولین مورد نابودی کامل یک سیستم اقلیمی بواسطه انتشار گازهای گلخانه ای توسط انسان است.

ذوب یخ های تابستانی قطب شمال ممکن است باعث تسریع گرمایش جهانی و ذوب لایه های یخ دائمی کره زمین شود. افزایش سطح آب دریاها و اقیانوسها زندگی بسیاری از ساحل نشینان را تهدید خواهد کرد.

بیش از 90 درصد انرژی خورشید که به یخها برخورد می کند به فضا بازتابانده می شود. لیکن بیشتر انرژی نور خورشید تابیده به آب اقیانوس جذب شده باعث بالا رفتن متوسط گرمای جهانی می شود. در نتیجه ذوب صفحات عظیم یخ قطبها باعث تسریع آثار ویرانگر تغییرات اقلیمی خواهد شد.

منبع:

 Yahoo News (https://news.yahoo.com/arctic-could-ice-free-decade-002528215.html)