بالهای پرنده

مطالعات اولیه ای که بر روی بالهای مثلثی شکل صورت گرفت طراحان هواپیما را به این فکر واداشت که آیا می توان هواپیمایی ساخت که تنها از یک جفت بال تشکیل شده و فاقد بدنه متداول در هواپیماهای عادی باشد؟ چنین هواپیمایی قابلیت حمل بار و برد عالی خواهد داشت زیرا نیروی پسای کمتری نسبت به یک هواپیمای عادی تولید می کند. دلیل این است که دم و بدنه هواپیما بخش بزرگی از نیروی پسا را ایجاد می کنند. این به اصطلاح بالهای پرنده به مدت طولانی رویای بسیاری از طراحان هواپیما بودند، لیکن تا همین سالهای اخیر ساخت نمونه عملی از آنها امکان پذیر نشده بود. بزرگترین مشکل در این جا این است که هواپیمایی به شکل یک بال پرنده اساسا ناپایدار است و براحتی قادر به پرواز در خط مستقیم نیست. 

جک نورتروپ، طراح و سازنده افسانه ای هواپیما در دهه 1940 کار بر روی تعدادی از طرحهای بال پرنده را آغاز کرد. این طرحها شامل زاکت پرنده  MX-334 ، شکاری XP79B ، گلایدر خلبان دار MX-543 و بمب پرنده JB-1A. اما طرح نهایی او بالهای پرنده XB-35 و YB-49 بود که نمونه اولیه بمب افکن های استراتژیک بودند. مدل XB-35 از چهار موتور پیستونی بزرگ استفاده می کرد و با ظرفیت بار 4500 کیلوگرم بردی معادل 8000 کیلومتر داشت. تا سال 1942 نورتروپ 13 سفارش دریافت کرده بود ولیکن بروز مشکلاتی در زنجیره محرک هواپیما باعث شد رقابت را به Convair B-36 برای نقش بمب افکن استراتژیک بعدی نیروی هوایی ببازد. از 15 عدد B-35 ساخته شده تنها 3 عدد قادر به پرواز شدند. 

 

هواپیمای XB-35 به عنوان یک بستر تست برای بمب افکن جت YB-49 عمل کرد که دارای هشت موتور توربوجت بود. YB-49 چهار سکان عمودی نسبتا کوچک داشت که در انتهای عقبی بال نصب شده بودند. گرچه این هواپیما یک طراحی انقلابی بشمار می رفت، لیکن لز مشکلات بسیاری رنج می برد که مهمترین آنها فقدان پایداری بود. یک سانحه در 1948 منجر به کشته شدن چهار خدمه هواپیما شد که یکی از آنها خلبان معروف کاپیتان گلن ادواردز بود. پروژه در 1949 کنسل شد و جک نورتروپ آزرده، کار بر روی بمب افکن ها را کنار گذاشت. 

  

 XB-49

بی شک موفق ترین نمونه بال پرنده که تاکنون ساخته شده نورتروپ-گرومن بی 2 اسپپریت می باشد که یک بمب افکن رادارگریز است. توسعه این هواپیما ده سال طول کشید و مشکل عدم پایداری ذاتی با استفاده از سیستم های پیچیده کنترل کامپیوتری حل شده است. این بمب افکن که به علت گرانی فوق العاده آن نیروی هوایی آمریکا تاکنون تنها 21 فروند آنرا به خدمت گرفته، یکی از پیشرفته ترین مصنوعات بشری است که تاکنون ساخته شده و عملکردی بسیار عالی دارد. بی 2 با ظرفیت حمل باری معادل یک بی 52 بردی معادل این هواپیمای دورپرواز دارد. مهمترین آزمایش عملکرد این هواپیما در جنگ 1999 یوگسلاوی و نیروهای متحد آمریکا بود که این بمب افکن توانست 33 درصد اهداف زمینی در یوگسلاوی را علیرغم دفاع هوایی مجهز آن در خفای کامل با استفاده از مهمات دقیق نابود سازد.  

 

B-2 Spirit

برای آشنایی بیشتر مراجعه شود به مقاله گرانترین هواپیماهای دنیا در همین وبلاگ 

منبع اصلی: 

http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/flying_wing/Tech8.htm