نمایشگاه هوایی فارن‌بورو ٢٠٠٨ (قسمت اول)

تصاویری از نمایشگاه هوایی فارن‌بورو ٢٠٠٨

هواپیمای غول‌پیکر ایرباس A380 بزرگترین هواپیمای دنیا

جنگنده رهگیر یوروفایتر جدیدترین هواپیمای جنگی اروپا

هواپیماها و هلی کوپترهای بدون سرنشین

معرفی یک نمونه منحصربفرد هواپیمای جنگی

هواپیمای نظامی C-130 هرکولس یکی از موفق‌ترین هواپیماهای نظامی تاریخ محسوب می‌شود. ولین نمونه ان هواپیما در سال ١٩٥٦ ساخته شده و هم اکنون تولید سه نمونه مختلف آن ادامه دارد. یازده مدل مختلف این هواپیما برای ماموریت های مختلفی از قبیل باربری تاکتیکی، تانکر هوایی، مقر فرمان و کنترل، گشت دریایی، شناسایی، امداد و عملیات ویژه طراحی شده اند. یکی از منحصربفردترین مدلهای این هواپیما AC-130H Spectre gunship است که به شبح کشتی توپدار موسوم شده است. این هواپیمای جنگی دارای ٤ مقر مختلف برای توپ‌های ٢٠، ٤٠ و ١٠٥ میلی متری در پهلوی بدنه خود می باشد که آنرا شبیه یک کشتی توپدار کرده است.

در شکل زیر سه خدمه این هواپیما دیده می شوند که در حال پرکردن توپ ١٠٥ میلی متری هویتزر هواپیما هستند.

این هواپیما با پرواز بر فراز مواضع زمینی دشمن می تواند از هوا آتش توپخانه مرگباری را بر روی آنها ارسال کند. در جنگ ویتنام، ‌این هواپیماها توانستند بیش از ١٠٠٠٠ کامیون نیروهای ویتنام شمالی را از بین برده و ضربات زیادی به سیستم های دفاع هوایی آنها وارد کنند. از این هواپیما در جنگ های گرانادا، پاناما، عملیات طوفان صحرا در عراق و عملیات ناتو علیه صربستان در بونی هرزگوین استفاده موثری شده است.

هواپیمای AC-130H در حال شلیک توپ ١٠٥ میلی متری

این هواپیما از سیستم الکترونیکی هداست آتش و رادارهای مختلف برای مقابله با تهدیدهای دشمن سود می برد. همچنین یک سیستم چف (پرتاب گلوله های آتشین برای انحراف موشک های مادون قرمز و حرارتی دشمن) با عملکرد فوق العاده دارد. شکل زیر این هواپیما را در حال پرتاب سیستم چف نشان می دهد.

بزرگترین ها در صنایع هوایی

طویل ترین هواپیمای ساخته شده تاکنون، آنتونوف ٢٢٥  است که در سال ١٩٨٨ توسط شرکت هواپیماسازی آنتونوف روسیه ساخته شده است. این هواپیما، یک هواپیمای حمل و نقل هوای استراتژیک است که از بسیاری جهات، بزرگترین هواپیمای دنیا بشمار می رود. دارای ٨٤ متر طول، ١٨ متر ارتفاع و ٨٨.٤ متر فاصله بین دو نوک بال می باشد. وزن خالی آن ١٧٥٠٠٠ کیلوگرم و حداکثر وزن آن به هنگام برخاستن ٦٠٠٠٠٠ کیلوگرم می باشد. شش موتور توربوفان نیروی لازم برای برخاستن و پرواز آنرا تامین می کنند. بدین ترتیب این هواپیما سنگین ترین در نوع خود نیز محسوب می شود. در حال حاضر تنها یکی از این هواپیماها مشغول خدمت است و به حمل بارهای بسیار سنگین و بزرگ اختصاص داده شده است. این هواپیما می تواند باری به طول هفتاد متر را در قسمت بدنه فوقانی خود حمل کند. یکی از کاربردهای این هواپیما، جابجا کردن فضاپیمای شاتل مانند روسیه به نام بوران بوده است. از تنها هواپیمای ساخته شده از این نوع برای حمل لوکوموتیو نیز استفاده شده است. در سال ٢٠٠٦ روسیه تصمیم به تکمیل نمونه دوم این هواپیما گرفت که اکنون بطور ناقص موجود است.

روبوت های نظامی (قسمت دوم)

تالون

تالون یک روبوت قابل حمل است که بر روی زنجیرهای کوچک حرکت می کند.  وزن آن معمولا کمتر از ٤٥ کیلوگرم است. تالون بسیار بادوام است. بنا بر گزارش ها یکی از این روبوتها از بالای پلی در عراق به داخل رودخانه سقوط کرد. لیکن مدتی بعد سربازان با استفاده از واحد کنترل از راه دور توانستند انرا از داخل رودخانه به بیرون هدایت کنند. این امر موجب کشف ویژگی مهم دیگری برای این روبوت شد: خاصیت دوزیستی آن.

تالون با استفاده از جوی استیک هدایت می شود و دارای هفت تنظیم سرعت است. می تواند با استفاده از زنجیرهای خود از پلکان بالا رفته و روی زمین‌های صخره‌ای مانور کرده و حتی روی برف حرکت کند.

تالون می تواند به اشکال مختلفی پیکربندی شده و متناسب با موقعیت تغییر شکل داده شود. استفاده اصلی آن در خنثی سازی مینها و بمب های عمل نکرده است.

اخیرا نمونه‌هایی از این روبوت به حسگرهای شیمیایی، گاز، دما و تشعشعات مجهز شده است. ارتش آمریکا حتی در حال مسلح کردن برخی انواع این روبوت به سلاح های خودکار است. حتی برخی انواع این روبوتها قرار است به نارنجک انداز و پرتاب کننده راکت ضدتانک مجهز شوند.

روبوت های نظامی

هرکسی می داند که سربازی شغل خطرناکی است. اما برخی از وظایفی که سربازان باید انجام دهند، بسیار خطرناکتر از بقیه می باشد. عبور از میدان مین، خنثی کردن بمب های منفجر نشده و پاکسازی ساختمانهای بجای مانده از دشمن از خطرناکترین وظایفی است که ممکن است بر عهده سربازان گذارده شود.

اگر بتوان برخی از این وظایف را بر عهده روبوتها گذاشت، جان سربازان حفظ می شود و در صورت بروز اشتباه، تنها پول و امکانات مادی از دست می رود.

ارتش آمریکا سالهاست که روبوتهای نظامی را برای انجام کارهای مختلفی ساخته است و چند نمونه از آنها هم اکنون در جبهه عراق مورد استفاده واقع شده اند. در این مقاله نگاهی به روبوتهای نظامی و آینده توسعه و تکامل آنها خواهیم انداخت.

منبع:

How Military Robots Work

http://science.howstuffworks.com/military-robot.htm

روبوتهای نظامی با آن ماشین‌های انسان نمایی که در فیلمهایی مانند ترمیناتور می بینیم، تفاوت زیادی دارند. روبوتها دارای اندازه و اشکال متفاوتی می باشند. تعریف ساده ای که می توان برای روبوت ارائه کرد بدین صورت است: ماشینی که بخشی یا تمام آن توسط یک کامپیوتر سرخود (Onboard) کنترل می شود. روبوتها دارای حسگرهایی نیز هستند که به آنها امکان می دهد از محیط اطراف خود اطلاعات جمع آوری کنند. همچنین به وسیله‌ای برای حرکت و یک منبع نیرو نیز مجهز هستند.

 

یک روبوت برای پاکسازی میادین مین

شکل روبوتهای نظامی به کاری که انجام می دهند بستگی دارد. روبوتهایی که باید در زمینهای دشوار حرکت کنند، از زنجیرچرخهایی مانند تانک استفاده می کنند.روبوتهای پرنده کاملا شبیه هواپیماهای کوچک هستند. برخی از روبوتها نیز شباهت زیادی به کامیونها و بولدوزرها دارند.

روبوتهای نظامی امروزه خود به تنهایی قادر به انجام کار زیادی نیستند. مغز کامپیوتری آنها از نظر هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) چندان پیشرفته بشمار نمی رود. یعنی قادر به پردازش پیچیده اطلاعات و تصمیم گیری بر اساس آنها نیستند. بجای استفاده از هوش مصنوعی مستقل،‌بیشتر روبوتهای نظامی از راه دور توسط اپراتورهای انسانی هدایت می شوند. ارتش معمولا از واژه روبوت برای این ماشین ها استفاده نمی کند، بلکه آنها را با نام خودروهای زمینی بدون سرنشین (unmanned ground vehicles=UGV) یا خودروهای هوایی بدون سرنشین (unmanned aerial vehicles=UAV) می نامد.

پایان قسمت اول