ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
وال های اسپرم بزرگترین وال از نوع دندان دار هستند که با سر مکعبی بزرگ و آرواره پایینی باریک خود براحتی مشخص می شوند. رنگ وال اسپرم آبی- خاکستری یا قهوه ای است و اغلب لکه هایی بر روی شکم خود دارد. این نوع وال ضخیم ترین باله را به شکل پدال دارد و بر پشت آن نیز قوزهای گردی دیده می شود. جنس نر طولی حداکثر 24 متر و وزنی تا 50 تن پیدا می کند. ماده ها کوچکترند و حدود 14 متر طول و 25 تن وزن دارند.
والهای اسپرم شناگر آبهای عمیق هستند. آنها براحتی در عمق 350 متری شنا می کنند و گاهی اوقات در کابل های صیادان در عمق 1000 متری به دام افتاده اند. برای یک وال اسپرم غیرعادی نیست که یک ساعت یا بیشتر در عمق دریا شنا کند سپس برای ده دقیقه به سطح آب بیاید تا نفسی تازه کند. در مواقع لازم می توانند با سرعت 37 کیلومتر بر ساعت شنا کنند.
این نوع وال در آبهای سراسر مناطق دنیا یافت می شود. معمولا در گله های 15 تا بیست تایی دیده می شوند. در 7 تا 13 سالگی به بلوغ رسیده و تا 62 سال عمر می کنند. غذای آنها سرپایان از جمله هشت پاهای غول پیکر است.
جدال میان وال اسپرم و هشت پای غول آسا
وال اسپرم تغییریافته ترین وال دندان دار از نظر تکاملی است. سر آنها یک سوم طول بدن آنها را تشکیل می دهد و بیش از یک سوم وزن بدن آنها را به خود اختصاص می دهد. آرواره پایین معمولا با 36 تا 50 دندان با سر مخروطی بزرگ مجهز شده و آرواره بالایی تعداد متغیری دندان دهلیزی دارد که برای پاره کردن نیستند. سر شامل یک بینی که بطرز خاصی تکامل یافته و لب بالایی است. در سر وال اسپرم مایعی به نام اسپرماستی قرار دارد که روغن اسپرم برای روشنایی و روانکاری از آن استخراج می شده است. حجم این مایع حدود 2000 لیتر است و می تواند در بیش از 40 درصد طول بدن حیوان گسترش یافته باشد.
کارکرد این مایع در وال اسپرم بخوبی دانسته نشده و شاید برای تسهیل غوطه وری حیوان باشد. تولید صدای خاص این حیوان که برای ارتباط میان آنها بکار می رود نیز احتمالا به کمک این مایع صورت می پذیرد.
در گذشته این حیوان برای صدها سال توسط ناوگان های تجاری صید نهنگ شکار می شده است. نهنگ سفید معروف رمان هرمان ملویل به نام موبی دیک (1851) احتمالا یک نهنگ اسپرم آلبینو (فاقد رنگدانه طبیعی) بوده است.
والهای اسپرم با زبان مخصوصی از ضربانها با یکدیگر صحبت می کنند و بین والهای مناطق مختلف اندکی تفاوت لهجه وجود دارد.
وال اسپرم به علت شکار بی رویه تا لبه انقراض کامل رفته است. هم اکنون این گونه جزو حیوانات تحت حفاظت بشمار می رود. تخمین زده می شود پیش از آغاز صید تجاری نهنگ ها تعداد انها در سراسر جهان به 1.1 میلیون بالغ می شده است. هم اکنون تعداد تقریبی آنها پس از ممنوعیت جهانی صید تجاری، 300 هزار برآورد می شود.
منبع:
https://www.britannica.com/animal/sperm-whale
یک کوه یخ غول آسا که کمی بزرگتر از ایالت رود آیلند امریکا است از قطب جنوب جدا شده است.
این تکه یخ انگشتی شکل که حدود 170 کیلومتر طول و 25 کیلومتر عرض دارد، توسط ماهواره ها تصویربرداری شده است. محل مشاهده این کوه یخ در دریای ودال بوده است، خلیج بزرگی در غرب قطب جنوب که کاشف معروف ارنست شکلتون کشتی خود را در اثر برخورد با یخ در آنجا از دست داد.
کوه یخ عظیم با مساحت 4320 کیلومتر مربع که بزرگترین از نوع خود در جهان است و اکنون A-76 نام گرفته توسط ماهواره های اروپایی کوپرنیک مشاهده شده است. از آنجایی که این کوه یخ بر آب شناور است مستقیما در سطح آب دریا تاثیری ندارد.
چنانچه تمامی یخهای قطب جنوب آب شود سطح آب دریاها 60 متر بالاتر خواهد رفت و این امر به معنی نابودی بسیاری از گونه های زنده خشکی هاست.
منبع: Live Science
تبلیغات
تدریس خصوصی ریاضیات دانشگاه با کیفیت عالی
ریاضی عمومی 1 و 2
معادلات دیفرانسیل
محاسبات عددی
ریاضی مهندسی
توسط مدرس خصوصی با بیش از 20 سال تجربه
کارشناس مکانیک جامدات از دانشگاه تهران
09360771981
6 می 2021- Live Science
شرکت فناوری زیستی اکسیتک نخستین پشه های اصلاح ژنتیکی شده را در فلوریدا رها کرد تا جمعیت پشه های بیماری زا در منطقه را کنترل کند. این شرکت پیش از این پشه اصلاح ژنتیکی شده آئیدس آئیگیپ تی (Aedes Aegypti) را در برزیل، جزایر کیمن، پاناما و مالزی رهاسازی کرده بود و مطابق گزارشات محلی این امر موجب کاهش 90 درصدی جمعیت پشه ها در آن ناحیه شده بود. این پشه می تواند بیماری های خطرناکی ماند زیکا، تب دنگ، چیکونگانیا و تب زرد ایجاد کند. رهاسازی پشه های اصلاح شده ژنتیکی که فاقد توان بیماری زایی هستند یک روش کنترل جمعیت این حشره بدون استفاده از حشره کش ها است.
Aedes Aegypti
پشه های اصلاح ژنتیکی شده شرکت اکسیتک همگی نر بوده و حامل یک ژن کشنده هستند. وقتی این پشه ها با جنس ماده جفت گیری می کنند ژن کشنده به لاروهای آنها منتقل می شود. ژن مزبور مانع ساخته شدن یک پروتئین اساسی در لاروها می شود و بدین سبب آنها قبل از رسیدن به بلوغ می میرند.
تنها پشه های ماده انسان را می گزند (پشه های نر منحصرا شیره گیاهان را می مکند). بدین ترتیب پشه های نر اصلاح ژنتیکی شده و نوزادهای نر باقیمانده از آنها نمی توانند بیماری را منتقل کنند.
تبلیغات --> |
|
نهنگ کوسه ها (whale sharks) بزرگترین ماهی موجود در دنیای امروزین هستند. آنها بر خلاف نامشان وال نیستند: وال یک پستاندار با مشخصاتی شبیه ما انسانهاست در حالی که نهنگ کوسه یک ماهی است. لیکن شباهت های زیادی میان آنها و والها وجود دارد از جمله اینکه مانند والها بزرگ هستند و غذای آنها بیشتر به والها شبیه است تا کوسه ها.
اندازه و مشخصات
نهنگ کوسه می تواند تا 12 متر رشد کند اما طول متوسط آنها بین 5.5 تا 10 متر بوده و وزنی حدود 19 تن دارند. با این ترتیب اندازه آنها در حدود یک اتوبوس است.
نهنگ کوسه ها شکارچی و مهاجم نیستند و از ماهی های دیگر تغذیه نمی کنند. بدن آنها مسطح بوده و پوزه صافی دور دهان خود دارند. پیرامون سوراخهای بینی آنها اندام واره سبیل مانندی وجود دارد که یک نوح حسگر است (مانند سبیل های گربه ماهی). پشت و پهلوهای آنها خاکستری تا قهوه ای همراه با لکه های سفید و نوارهای کم رنگ است. شکم آنها سفید است. هر نهنگ کوسه دارای الگوی منحصر بفرد لکه های خود است که مانند اثر انگشت انسانها می ماند.
دهان نهنگ کوسه حدود 1.5 متر پهنا دارد و 300 دندان در ردیف هایی قرار گرفته اند اما این دندانها برای خوردن غذا نیست بلکه مانند فیلتر عمل کرده و ذرات غذا را بدام می اندازد.
نهنگ کوسه ها در نواحی گرم مانند آبهای استوایی در سراسر دنیا زندگی می کنند. 75 درصد نهنگ کوسه ها در اقیانوس هند و آرام و بقیه در اقیانوس اطلس بسر می برند.
نهنگ کوسه ها به تنهایی زندگی کرده و وارد قلمرو غذایی سایر همنوعان خود نمی شوند. دریای سرخ مکان محبوبی برای نهنگ کوسه های جوان است. معلومات ما درباره این موجودات کمتر از سایر گونه های دریایی است.
منبع غذایی اصلی نهنگ کوسه ها پلانکتون ها هستند. آنها دهان خود را باز کرده و مقدار زیادی آب دریا به داخل می دهند. سپس آب و مواد اضافی را بیرون داده از دندانهای خود برای فیلتر کردن و به دام انداختن پلانکتون ها استفاده می کنند. میگو، جلبک و سایر مواد گیاهی دریا، ساردین و ماهی مرکب نیز می تواند جزو غذای این موجود درآید. گاهی اوقات نهنگ کوسه ها 14 ساعت صبر می کنند تا سایر ماهی ها روی تپه های زیردریایی تخم ریزی کنند. سپس از مخفی گاه خود بیرون آمده و تخم ماهی ها را می خورد.
پلانکتون ها موجودات ذره بینی عمق متوسط دریاها هستند.
نهنگ کوسه ها تخم گذاری می کنند ولی تخم ها در بدن مادر باقی می ماند تا بچه ها بیرون بیایند. سپس مادر حدود 300 بچه می زاید. بیشتر آنها هرگز به سن بلوغ نمی رسند. حدود 25 سالگی آماده بچه دار شدن می شوند و ممکن است تا 100 یا 150 سال عمر کنند.
بر طبق نظام طبقه بندی یگپارچه موجودات نهنگ کوسه ها بشرح زیر رده بندی می شوند:
Kingdom: Animalia Subkingdom: Bilateria Infrakingdom: Deuterostomia Phylum: Chordata Subphylum: Vertebrata Infraphylum: Gnathostomata Superclass: Chondrichthyes Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Superorder: Euselachii Order: Orectolobiformes Family: Rhincodontidae Genus: Rhincodon Species: Rhincodon typus
منبع:
https://www.livescience.com/55412-whale-sharks.html
تدریس خصوصی ریاضیات دانشگاه
ریاضی عمومی 1 و 2
معادلات دیفرانسیل
محاسبات عددی
ریاضی مهندسی
توسط مدرس خصوصی با بیش از 20 سال تجربه
کارشناس مکانیک جامدات از دانشگاه تهران
09360771981
ساینتیفیک آمریکن – یکم می 2020
سارس، ابولا و ویروس جدید کرونا همگی ویروسهایی بسیار عفونت زا هستند که از سال 2002 موجبات وحشت جهانی را فراهم ساخته اند. هرسه این ویروسها در جنگل های استوایی متراکم، از حیوانات وحشی به انسانها جهش یافته اند.
سه چهارم میکروبهای بیماریزایی که انسانها را آلوده می کنند از حیوانات به انسان جهش یافته اند و بیشتر آنها ساکنین جنگل هایی هستند که توسط انسانها برای ایجاد زمین زراعی بیشتر، معدنکاوی و خانه سازی سوزانده شده و نابود شده اند. هرچه بیشتر جنگل ها را پاکسازی کنیم، بیشتر به میکروبهایی نزدیک می شویم که برای کشتن ما تکامل یافته اند. همچنین حیوانات وحشی در مناطقی با مساحت کمتر محصور می شوند و می توانند به تبادل میکروارگانیسم هایی بپردازند که احتمال ایجاد رگه های جدیدتر ویروسها را افزایش می دهند. تمامی اینها به نشت بیشتر میکروبهای حیوانی به انسانها یاری می رسانند.
توقف جنگل زدایی نه تنها ما را کمتر در معرض بیماریهای جدید قرار می دهد، بلکه از انتشار بیماریهای بسیار کشنده ای مانند زیکا، نیپا، مالاریا، وبا و اچ آی وی خواهد کاست. نتایج یک کار مطالعاتی در سال 2019 نشان می دهد که 10 درصد افزایش جنگل زدایی می تواند نرخ مبتلایان به مالاریا را 3.3 درصد افزایش دهد که معادل 7.4 میلیون نفر در سراسر جهان است. با وجود این حقایق، جنگل زدایی همچنان در سراسر جهان سرعت می گیرد و سالانه 28 میلیون هکتار از جنگل ها توسط انسان نابود می شود.
جوامع انسانی می توانند اقدامات زیادی برای کاهش سرعت جنگل زدایی انجام دهند. افزایش میزان گوشت در غذای روزانه که باعث کاهش اتکا به مواد غذایی گیاهی می شود، استفاده کمتر از غذاهای فراوری شده که تقاضا برای روغن پالم را افزایش می دهند (روغنی که از درختان کاشته شده در مناطق پاکسازی شده از درختان جنگلی بدست می آید)، تولید غذای بیشتر از هر هکتار با کاشت محصولات پربازده و توسعه گیاهانی که در برابر خشکسالی ها مقاومتر هستند همگی اقداماتی بشمار می روند که می توانند از میزان اتکای انسان به زمین های کشاوزی جدید که منجر به نابودی جنگل ها می شود کاسته و سرعت ایجاد و انتشار بیماری های جدید ناشی از ویروسهای خطرناک حیات وحش را کاهش دهند.
متن کامل در:
https://www.scientificamerican.com/article/stopping-deforestation-can-prevent-pandemics/