منشا و تکامل پرندگان

سرمنشا پیدایش و تکامل پرندگان همواره مورد پرسش دانشمندان بوده است. در میان موجودات عالی پرندگان از تنوع بی مانندی برخوردارند. بیش از ١٠٠٠٠ گونه پرنده وجود دارد. اما نیای مشترک پرندگان چیست؟

یکی از انتقادات اصلی به کتاب منشا انواع داروین فقدان نظریه ای در مورد تکامل پرندگان بود. لیکن تنها دو سال پس از انتشار این کتاب، فسیل دایناسور پرنده ای به نام آرکئوپتریکس در آلمان کشف شد.

آرکئوپتریکس از چند جهت بسیار جالب توجه است. نخست اینکه دارای خصوصیات مشترک یک پرنده و یک خزنده است. در حقیقت علاوه بر پر، دارای پاهای پرنده شکل و استخوان جناق سینه بود. لیکن غیر از اینها شباهت دیگری به یک پرنده نداشت. آرکئوپتریکس بر خلاف پرندگان امروزی دارای دندانهایی در آرواره خود بود. همچنین استخوان قوزک پای آن به استخوان ساق وصل شده بود که تنها در خزندگان دیده می شود.

بدین ترتیب نظریه ای زاده شد که معتقد است پرندگان از خرندگان مشتق شده اند. کشفیات فسیلی جدید نیز بر قوت این نظریه افزوده است. بر طبق این نظریه درمسیر تکامل گونه هایی از خرندگان، ابتدا فلس ها به پر تبدیل شده و سپس توانایی پرواز را بدست آوردند.

بزرگترین دایناسورهای شناخته شده

شناسایی بزرگترین دایناسورهای شناخته شده کار ساده ای نیست. از این حیوانات غول پیکر فسیل های بزرگی بجای مانده است. لیکن یافتن اسکلت کامل یک دایناسور امر نادری است. دایناسورهای کوچک معمولا بطور آنی در گل مدفون شده و به فسیل تبدیل شده اند. ولی دایناسورهای بزرگ را بیشتر از روی استخوانهای اصلی مانند استخوان گردن می شناسند. 

در اینجا فهرستی از بزرگترین دایناسورهای شناخته شده معرفی می شود. 

منبع: سایت About.com 

١. بزرگترین سروپود: آرژنتینوزوروس 

چنانچه از اسمش پیداست بقایای این علفخوار بزرگ در کشور آرژانتین امروزی یافت شده است. طول حیوان بالغ از سر تا دم حدود  ٣٦ متر و وزن آن بیش از ١٠٠ تن بوده است. تنها یک استخوان مهره این حیوان حدود ١٢٠ سانتی متر طول داشته است! 

این دایناسور در دوره میانی کرتاسه (حدود ١٠٠ تا ٩٠ میلیون سال قبل) می زیسته است. فسیل های این حیوان در کنار دایناسور گوشتخوار غول پیکری به نام ژیگانوتوزوروس کشف شده که نشانمی دهد احتمالا ژیگانوتوزوروس ها بصورت گله ای به این دایناسورهای غول پیکر حمله می کرده اند، کاری که برای گوشتخواران کوچکتر می توانسته کاملا کشنده باشد. 

 

  

  

فسیل استخوان مهره آرژنتینوزوروس

٢. بزرگترین گوشتخوار: ژیگانوتوزوروس 

بزرگترین صیادی که بر روی خشکی ها زیسته است در باطلاق های قاره آمریکای جنوبی زندگی می کرده و مهیب ترین حیوان دوران کرتاسه بوده است. این دایناسور اندکی از تی رکس افسانه ای بزرگتر بوده بطوری که حدود ١٢ متر طول و ٨ تن وزن داشته است. 

چنگالهای سه انگشتی بزرگ و دندان های عظیم از مشخصات این حیوان بوده است. این حیوان سی میلیون سال پیش از تی رکس بر روی زمین پدیدار گشته بنابراین این دو دایناسور هم عصر نبوده اند. 

 

بانک اطلاعاتی دایناسورها

آلبرتوزوروس Albertosaurus 

معنی نام: مارمولک آلبرتا 

محل کشف فسیل: کانادا 

طول: ٩ متر 

ارتفاع: ٣.٥ متر 

وزن: ١٥٠٠ کیلوگرم 

نوع غذا: گوشتخوار 

دوره: اواخر کرتاسه حدود ٧٦ تا ٧٤ میلیون سال قبل 

گروه: دایناسورهای گروه ساوریسچیا Saurischia

سایر اطلاعات: خویشاوند نزدیک تیرانوزوروس ولی کوچکتر و سبکتر 

    

منبع: The Natural History Museum, London 2007