دوربردترین هواپیماهای جهان

رکورد طولانی ترین پرواز بدون سوختگیری مجدد توسط هواپیمای وویاجر ثبت شده است که دو خلبان آن در سال ۱۹۸۳ توانستند مسافت ۴۰۲۱۲ کیلومتر را بود کره زمین پرواز کنند.   

اما این هواپیما از انواع مرسوم در صنایع هوایی نیست.  دوربردترین هواپیمای نظامی که تاکنون ساخته شده بمب افکن استراتژیک توپولف ‏Tu-95 ساخت روسیه است که می تواند مسافت ١٥٠٠٠ کیلومتر را بدون سوخت گیری طی کند. این هواپیما قادر است ١٣ ساعت مداوما پرواز کند. 

 

هم اکنون رکورد دوربردترین هواپیما در اختیار یک هواپیمای مسافربری قرار دارد:            بوئینگ 777-200ER که در سال ١٩٩٧ توانست بدون سوختگیری از سیاتل آمریکا به کوآلالامپور مالزی یعنی مسافتی در حدود ٢٠٠٠٠ کیلومتر را پرواز کند. 

منبع: http://www.aerospaceweb.org/question/performance/q0229.shtml 

نسبت نیروی پیشرانه به وزن هواپیما

 

بر هواپیمایی که در حال پرواز است چهار نیرو وارد می‌شوند: نیروی بالابر (lift) ، وزن (weight)، نیروی پیشران (thrust) و نیروی پسران (drag). حرکت هواپیما در هوا به اندازه نسبی و جهت این نیروها بستگی دارد. وزن یک هواپیما مجموع وزن بدنه، بار و سوختی است که توسط آن حمل می شود. جهت بردار وزن همواره بسوی مرکز زمین است. نیروی پیشران توسط موتورهای هواپیما تامین شده و با تنظیم میزان سوخت ورودی به موتور و دریچه های خروجی گاز توسط خلبان قابل تغییر است. نیروی پیشران همواره رو به جلو و در امتداد محور طولی هواپیماست. نیروی بالابر و پسران نیروهای آیرودینامیکی هستند که به شکل و اندازه هواپیما، شرایط باد و سرعت پرواز بستگی دارند. نیروی بالابر عمود بر مسیر پرواز  نیروی پسران در امتداد خط پرواز است. 

نسبت نیروی پیشران به وزن کمیتی است که کارایی نیروی پیش برنده هواپیما را تعیین می کند. شکل بالا نحوه محاسبه این نسبت را نشان می دهد. 

اگر این نسبت بزرگتر از یک باشد هواپیما می تواند در هنگام پرواز عمودی رو به بالا شتاب بگیرد. راکت ها باید نسبت نیروی پیشران به وزن بزرگتر از یک داشته باشند تا از نیروی جاذبه زمین بگریزند. لیکن تعداد اندکی از هواپیماهای جنگی دارای نسبت نیروی پیشران به وزن بزرگتر از یک هستند. بزرگترین مقدار این نسبت در هواپیمای جنگی F-15 Eagle وجود دارد. این هواپیما با استفاده از دو موتور بسیار پرقدرت خود می تواند در عرض مدت ١٠ ثانیه تا ارتفاع ١٠٠٠٠ متری صعود کند. شکل زیر برخاستن با زاویه تند این هواپیما از روی زمین را نشان می دهد. 

  

منبع: 

http://www.grc.nasa.gov/WWW/k-12/airplane/fwrat.html 

رکوردهای صنایع هواپیمایی نظامی

۱. اولین هواپیمای جنگی دنیا: Vickers-F-B--5-Gunbus 

 

۲. اولین جت جنگی آمریکا که از سیستم پس سوز برای افزایش نیروی پیشرانه در مواقع ضروری استفاده کرده است: F-94 Starfire    

 

۳. دوربردترین موشک هوا به هوای دنیا: AIM-54 Phoenix 

موشک فونیکس تنها توسط هواپیمای جنگی F-14 تام کت قابل حمل و پرتاب بود. برد این موشک حدود ١٥٠ کیلومتر است. جنگنده F-14 می‌تواند با رادار خود همزمان ٢٤ هدف را رهگیری کرده و بسوی چهارتای آنها موشک فونیکس پرتاب کند. لازم به ذکر است که جنگنده F-14‌ در سال ٢٠٠٧ از خدمت ارتش ایالات متحده آمریکا خارج و بازنشسته شده است. 

٤. مدرنترین هواپیمای جنگی آمریکا: F-22 Raptor که تنها جنگنده نسل پنجم موجود در دنیاست و دارای قابلیت رادارگریز (Stealth) و ابرمانورپذیر (Super manuverable) و نیز حرکت طولانی مدت با سرعت بالای 1.5‌ ماخ بدون استفاده از پس سوز است. 

 

٥. بزرگترین هواپیمای حال حاضر جنگی: MiG 31 

این جنگنده با ٢٢.٧ متر طول بزرگترین جنگنده حال حاضر دنیاست. این جنگنده هنگام بارگیری کامل از مهمات و سوخت ٤١ تن وزن دارد. حداکثر سرعت آن در ارتفاع بالا ٣٠٠٠ کیلومتر در ساعت و سقف پرواز آن ٢٠٦٠٠ متر می‌باشد. 

 منابع:  

http://www.aviationtrivia.info/FIGHTERS-AND-MILITARY-AIRCRAFT.php 

فعالیت دوباره پس از چندماه

سلام دوستان عزیز 

مشکلات متعدد باعث شد چندماه قادر به انتشار مقاله یاخبر در این وبلاگ نشوم. چندین موضوع بسیار جالب در ذهنم است که نمیدانم به کدام بپردازم. با این وجود با یک موضوع جالب از صنایع نظامی شروع می کنم.

امروز ٢٣ می در تاریخ علم

مشهورترین شخصیت دنیای علم و دانش که امروز سالروز تولد اوست، اتو لی لینتال (Otto Lilienthal) می باشد. او در ٢٣ می سال ١٨٤٨ متولد شده و در سال ١٨٩٦ بدرود حیات گفت. مطالعات او پیش زمینه کارهای برادران رایت گردید. ابداعات قبلی او مانند یک موتور بخار کوچک که با استفاده از سیستمی از بویلرهای لوله‌ای کار می کرد و ایمنی بالایی داشت، برای او موفقیت مالی به بار آورد. در سال ١٨٩١ او با گلایدر پروازی انجام داد. در طول پنج سال آتی او با کمک برادر خود گوستاو او گلایدرهای متعددی ساخت و ٢٠٠٠ پرواز انجام داد. او آیرودینامیک بال های صلب را مورد مطالعه قرار داده و در این راه از پرواز بدون بال زدن لک لک ها الهام گرفت. او توانست با هواپیماهای گلایدری ساخت خود چند پرواز کوتاه و کم سرعت انجام دهد و از چند سقوط نیز جان سالم بدر برد. لیکن وی پس از سقوط از ارتفاع ٥٦ فوتی دچار شکستگی ستون فقرات شده و روز بعد در ١٠ آگوست ١٨٩٦ درگذشت.  

دنیای علم اتو لی لینتال را همیشه به عنوان یکی از شهدای راه علم و فناوری بیاد خواهد داشت. 

     

منبع: http://www.todayinsci.com/5/5_23.htm