جنگنده رادار گریز F-22 Raptor

به کمک F-22 Raptor، نیروی هوایی آمریکا برتری بلامنازعی درنبردهای هوایی خواهد یافت. جنگنده تک سرنشینه ساخت شرکت لاکهیدمارتین، خصوصیاتی مانند رادارگریزی، سوپرکروز، چابکی فوق العاده و سنسورهای نیرومند پیرامونی را با هم ترکیب کرده تا ماشینی کشنده حاصل شود. این خصوصیات به علاوه قابلیت اعتماد بالا و نیاز به تعمیر و نگهداری کم جهشی عظیم در توانایی این جنگنده برتری هوایی نسبت به F-15 eagle ایجاد کرده است. در حقیقت انتظار نمی رود حتی در آینده نزدیک هیچ جنگنده ای قابلیت رقابت با این هواپیما را داشته باشد.

اف 22 با بالهای دلتا شکل خود از مواد مرکب سبک وزن بهره می برد. موتورهای توربوفن آن نیروی پیشرانه ای بالاتر ازهر موتور جت جنگنده دیگری ایجاد می کنند و با قابلیت چرخش نازل های خروجی یا thrust vectoring، یک هواپیمای ابرمانورپذیر ساخته اند که می تواند مانورهای محیرالعقول از خود به نمایش بگذارد. طراحی آیرودینامیک ویژه همراه با قدرت بالای موتورها قابلیت سوپرکروز به آن داده است یعنی پرواز با سرعت بالای صوت بدون اسفاده از پس سوزهایی که سوخت هواپیما را بلعیده و از برد آن می کاهند. بدین ترتیب هواپیما حرارت خروجی موتورهای خود را نیز به حداقل کاهش داده تا قابلیت شناسایی کمی در حسگرهای مادون قرمز هواپیمای دشمن داشته باشد. اف 22 بسیار رادارگریز است، یعنی اثر راداری اندکی در رادارها باقی می گذارد و تقریبا تنها به اندازه یک گلوله فولادی کوچک در رادارها ظاهر می ود. بنابراین ردیابی و هدف قرار دادن آن بسیار دشواراست. رادارگریزی باعث شده اف 22 بتواند در خصمانه ترین میدان های نبرد از خود محافظت کرده و در نبردهای هوایی قبل از مشاهده شدن توسط دشمن، هواپیمای متخاصم را از بین ببرد.

اف 22 رپتور هشت موشک هوا به هوا با خود حمل می کند: شش AIM-120  با رادارفعال و دو موشک AIM-9 با حسگر مادون قرمز. علاوه بر این قادر به حمل بمبهای هدایت شونده هوشمند است و می تواند آنها را از فاصله 10 کیلومتری برسر هدف زمینی متحرک یا ساکن پرتاب کند. رادار فازی فعال و قدرت پردازش فوق العاده دو ابرکامپیوتر آن امکان تهیه تصاویری دقیق از اهداف زمینی و ردیابی آنها را از ارتفاع بسیار بالا می دهد. اف 22 می تواند با حسگرهای قدرتمند خود نقش یک آواکس کوچک را بازی کرده و سایر هواپیماها را در صحنه نبرد هدایت کند. سقف پرواز آن 20 کیلومتر یعنی در حد هواپیماهای شناسایی فوق العاده بلندپرواز است. حداکثر سرعت آن نیز به 2500 کیلومتر بر ساعت می رسد.

نقطه ضعف اصلی این هواپیما تعداد اندک آن است: وزیر دفاع وقت آمریکا رابرت گیتس که همواره مورد انتقاد مقامات نیروی هوایی آمریکا بوده است تعداد سفارشات این هواپیمای جنگی بی نظیررا به 187 فروند کاهش داد در حالی که نیروی هوایی اعلام کرده بود حداقل به 381 فروند از این هواپیما نیاز دارد.

منبع:  Air Force Magazine /August 2016