کاوشگر ویاجر یک 300 سال دیگر به مرزهای نهایی دستگاه خورشیدی خواهد رسید.

ویاجر یک اکنون در فاصله 23.6 میلیارد کیلومتری زمین در فضای تاریک میان ستاره ای سیر می کند – فضای نامکشوفی که میان ستاره ها است. این دورترین شیء ساخته دست بشر نسبت به سیاره ماست.

ویاجر یک و دو در 1977 به فاصله 16 روز از یکدیگر به فضا پرتاب شدند و عمر کاری طراحی شده آتها 5 سال بود. قرار بود در این مدت آنها به مطالعه برجیس، کیوان، اورانوس، نپتون و قمرهای آنان از فاصله نزدیک بپردازند.

حالا 46 سال از آغاز ماموریت آنها می گذرد و آنها با ماجراجویی فراتر از حیطه نفوذ گرانش خورشید – موسوم به هلیوپاوز (heliopause)، تاریخ ساز شده اند.

هردو فضاپیما هنوز از ماوراء دستگاه خورشیدی به ارسال سیگنال ادمه می دهند. حتی با وجود وقفه هایی چند بنظر می رسد سفر کیهانی آنها تا انتهای خود فاصله زیادی دارد.

پس از 2030 احتمالا ویاجرها تماس رادیویی خود با ما را از دست خواهند داد. پس از آن ناسا ابزارهای این کاوسگرها را خاموش کرده و پایان ماموریت ویاجر را اعلام خواهد کرد. در ظرف مدت 300 سال ویاجر یک ابر اورت (Oort Cloud) را خواهد دید، منطقه ای کروی به فاصله 15 هزار میلیارد کیلومتر از خورشید که آخرین نقطه نفوذ گرانش خورشیدی است و مملو از سیارک ها و ستارگان دنباله دار است. در مدت 296000 سال از نزدیکی سیریوس (یا شعرای یمانی، درخشانترین ستاره آسمان شب واقع در 8.611 سال نوری از ما) عبور خواهد کرد.

منبع:

https://news.yahoo.com/another-300-years-nasas-voyager-141422830.html

شعرای یمانی: درخشان ترین ستاره در آسمان شب

شعرای یمانی که به نام ستاره سگ یا Sirius A نیز موسوم است، درخشان ترین ستاره در آسمان شب است. سیریوس در یونانی معنای درخشان می دهد، نامی برازنده زیرا تنها چند سیاره؛ ماه کامل و ایستگاه فضایی بین المللی درخشندگی بیشتر از آن دارند.

از آنجایی که شعرای یمانی بسیار درخشنده است، برای پیشینیان بسیار آشنا بوده است. اما کشف یک ستاره همراه آن به نام Sirius B در سال 1862 ستاره شناسان را شگفت زده ساخت. این ستاره ده هزاربار کم نورتر از شعرای یمانی الف است و از زمین با چشم غیرمسلح دیده نمی شود. تنها به یاری تلسکوپ فضایی هابل در سال 2005 تخمین جرم این ستاره امکان پذیر شد.

شعرای یمانی در آسمان زمستان نیمکره شمالی زمین بخوبی قابل شناسایی است. جرم شعرای یمانی الف حدود دو برابر جرم خورشید است و اگر کنار خورشید ما قرار گیرد بیست بار از آن درخشان تر خواهد بود. سه ستاره کمربند اوریون بسوی شعرای یمانی اشاره می کنند (شکل زیر).

امروزه شعرای یمانی به نام ستاره سگ موسوم شده زیرا بخشی از صورت فلکی سگ بزرگ (Canis Major) است. این ستاره در گزارشات نجومی ملل کهن بسیاری از جمله یونانیان و پولنزی ها آورده شده است. تقویم مصریان باستان نیز بر اساس زمان طلوع این ستاره بنا نهاده شده است. طلوع این ستاره همزمان با افزایش آب نیل بوده بطوری که به نام ستاره نیل نیز موسوم شده است.

شعرای یمانی ب یا Sirius B یک کوتوله سفید است که آخرین مرحله در زندگی یک ستاره با جرم کم است. کوتوله های سفید با از دست دادن تدریجی انرژی خود به کوتوله های سیاه تبدیل می شوند که آخرین مرحله تکامل یک ستاره است. جرم این کوتوله سفید حدود 98 درصد جرم خورشید است.

منبع:

https://www.space.com/21702-sirius-brightest-star.html

---

دستیاری در انجام تحقیقات دانشگاهی

با بالاترین کیفیت و کمترین هزینه

شماره پیامک: 09360771981

---