آخرین یافته ها درباره شیوع ویروس کرونا

آخرین یافته ها درباره شیوع ویروس کرونا

سایت Worldometers.info

همه گیری ویروس کرونا تا صبحگاه روز 23 اسفند 1389 خورشیدی موجب ابتلای 134787 نفر و مرگ 4984 نفر در سراسر دنیا شده است. بنابراین نرخ مرگ و میر این بیماری حدود 3.7 درصد است. این نسبت در کشورهای مختلف متفاوت است. جدول زیر نرخ مرگ و میر در چند کشور اصلی محل شیوع بیماری را مطابق آمار رسمی دولتهای این کشورها نشان می دهد.

نام کشور	نرخ مرگ و میر (درصد)
ایتالیا	6.7
ایران	4.3
چین	3.9
اسپانیا	2.7
ژاپن	2.7
ایالات متحده	2.3
فرانسه	2.1
بریتانیا	1.7
کره جنوبی	0.8

این ویروس در تمامی قاره های دنیا بجز قاره قطب جنوب پراکنده شده و تا این تاریخ 127 کشور دنیا را آلوده ساخته است. از نظر دامنه شیوع یکی از بدترین همه گیریهای جهانی تاریخ بشریت بشمار می رود.

منبع:

https://www.worldometers.info/coronavirus/

بلومبرگ – 12 مارس 2020

بیماران آلوده شده به ویروس کرونای جدید می توانند این عامل بیماری زا را به مدت 37 روز در دستگاه تنفسی خود داشته باشند. بنابراین برای چندین هفته امکان سرایت ویروس از آنان وجود دارد. هم اکنون دوره ایزوله سازی 14 روزه برای ممانعت از گسترش ویروس پیشنهاد می شود. لیکن اگر افراد مدتها پس از ناپدید شدن علایم بیماری و رها شدن از حالت قرنطینه، ناقل ویروس باشند این امر مانعت از گسترش ویروس را با دشواری مهمی روبرو می سازد.

منبع:

https://www.bloomberg.com/news/articles/2020-03-12/coronavirus-can-live-in-patients-for-five-weeks-after-contagion

شبکه خبری وکس – 12 مارس 2020

نشانه های بیماری کویید 19 می تواند از موردی به مورد دیگر تغییر کند لیکن متداول ترین نشانه های دیده شده در میان 55924 مورد تایید شده تا 22 فوریه 2020 در چین همراه با درصد موارد ابتلا در نمودار شکل زیر دیده می شوند.

منبع:

https://www.vox.com/future-perfect/2020/3/12/21172040/coronavirus-covid-19-virus-charts

سی ان ان – 12 مارس 2020

زنی که از چین به ایلینویز ایالات متحده در اواسط ماه ژانویه سفر کرده بود احتمالا ویروس کرونا را به حدود 300 نفر دیگر که با وی تماس داشته اند منتقل کرده است. این یافته ها که در نشریه بسیار معتبر لانست منتشر شده اند نشان می دهند که مهمترین راه انتقال ویروس تماس درازمدت با افراد آلوده است و تماسهای مختصر و کوتاه احتمال کمتری برای انتقال دادن ویروس دارند. این یافته ها هنوز کاملا تایید نشده اند.

منبع:

https://edition.cnn.com/2020/03/12/health/person-to-person-coronavirus-illinois-study/index.html

چگونه می‌توان شیوع ویروس کرونا را کنترل کرد: درسهایی از تایوان

ارین هیل – 7 مارس 2020

با بیش از 850 هزار تایوانی که در چین کار و زندگی می کنند، تایوان باید یکی از آسیب پذیرترین کشورها در زمینه شیوع کرونا باشد. زمان بندی شیوع بیماری برای چین و سایر نقاط دنیا فاجعه بار بود. ویروس با شروع سال نو در چین پدیدار شد، زمانی که میلیون ها چینی در حال سفر بودند.

موفقیت تایوان در مهار بیماری به علت پاسخ زودهنگام آن، حتی در زمانی بود که این ویروس بخوبی شناخته نشده و نرخ انتقال آن نامعلوم بود. همچنین بجای منتظر ماندن برای رسیدن دستورالعملهای سازمان جهانی بهداشت، بر تجارب قبلی خود اتکا کرد.

تایوان قبلا توسط بیماری سارس به سختی نواخته شده بود و درسهای سخت و تلخی از این واقعه داشت. بنابراین با آمادگی خوبی با ویروس کرونا مواجهه کرد.

پس از شیوع سارس، تایوان یک مرکز فرماندهی برای بیماری های همه گیر در سال آتی تاسیس کرد و از این طریق یک گام جلوتر از سایر کشورهای آسیایی بود. این مرکز فرماندهی کار گردآوری اطلاعات، توزیع مجدد منابع، معاینه موارد مشکوک و ردیابی افرادی که با بیماران تماس داشته اند را آسانتر نمود. این امر امکان می‌داد بیماران ناقل ویروس را سریعتر قرنطینه کنند.

تایوان با بکارگیری درسهای اموخته شده از سارس، بسرعت کنترل سلامتی افرادی که در ابتدای ژانویه از ووهان می‌آمدند را آغاز کرد و به موقع دریافت که این ویروس قابلیت انتقال از انسان به انسان را دارد.

در اولین هفته فوریه، تایوان شروع به سهمیه بندی ماسک جراحی و محدودسازی ورود مسافرانی که قبلا در چین بودند نمود و آنها را تحت یک قرنطینه 14 روزه قرار داد.

مواد ضدعفونی کننده دست و تجهیزات کنترل تب در بسیاری از ساختمانهای عمومی قرار داده شدند در حالیکه مراکز کنترل بیماری تایوان و سایر نهادها درباره آخرین موارد بیماری و مکانهای حضور بیماران هشدار صادر می کردند. برای کنترل عوارض اقتصادی شیوع بیماری نیز مشوق های مالی زیادی به بخشهای مختلف اقتصاد اختصاص داده شد.

سنگاپور نیز از ثمرات اقدام به موقع بهره برد و توانست ماند تایوان شیوع بیماری را کنترل کند. این در حالی است که بسیاری کشورهای دنیا با عمل دیرهنگام و پنهان کاری کنترل خود بر شیوع بیماری را از دست دادند.

منبع اصلی خبر:

https://www.aljazeera.com/news/2020/03/taiwan-reins-spread-coronavirus-countries-stumble-200307034353325.html

کووید 19 بر مسیر جاده ابریشم سیر می کند

یک همپوشانی شگفت آور میان مسیر امروزین شیوع ویروس کرونا و خط سیر مرگ سیاه در سالهای 1300 میلادی وجود دارد.

پاراگ خانا، وایرد نیوز، 28 فوریه 2020

حدود 750 سال پیش مارکوپولو سفرهای متعددی را از ونیز بسوی دریای مدیترانه به انجام رسانید و در ادامه از زمین پارسیان و آسیای مرگزی گذشت تا به دربار قوبیلای قاآن بزرگ، نوه چنگیز و بنیان گذار سلسله یوآن، بزرگترین امپراتوری تاریخ جهان رسید. مغولان در طول جاده ابریشم تجارت عظیمی را هدایت می کردند که از چین تا ایتالیا گسترده شده بود. تا اینکه بیماری مرگ سیاه در میان آنان در همین مسیر پراکنده شد و تقریبا نیمی از جمعیت جهان آن روز را به کام مرگ فروبرد.

البته بسیار زود است که چنین پیش بینی هولناکی را در مورد بیماری نوظهور کووید 19 بنماییم. اما همپوشانی شگفتی میان مسیر بیماری امروزین و مرگ سیاهی که در سالهای 1300 در جهان آن روز گسترش یافت وجود دارد. این توازی مشهود، حقایقی اساسی را در مورد وضعیت کنونی جغرافیای سیاسی برایمان بازگو می کنند. مسیرها و زیرساخت تجاری، نفوذ امپراتوری ها را گسترش می دهند و وقفه های روی داده در امتداد آنها آگاهی ما را از آسیب پذیری هایمان افزایش می دهند. اگر هوشمند باشیم اصطکاکهای معناداری ایجاد خواهیم کرد تا از تحت سلطه قرار گرفتن یک قدرت واحد جلوگیری کنیم.

گفته می شود طاعون قرن چهاردهم از استان هوبی چین نشات گرفته است. عامل انتقال بیماری نیز باکتری های موش خرماهای کوهی بوده اند. استان هوبی بار اصلی تلفات طاعون را تحمل کرد و حدود 5 میلیون از ساکنین آن در سالهای دهه 1330 مردند. طاعون از طریق بازرگانان و کاروانهای جاده ابریشم به سمت غرب پیش رفت و سالها طول کشید تا به سرزمین ایران رسید، جایی که سلطان ابوسعیدخان و نیز نیمی از مردم این سرزمین را به کام مرگ فروبرد. در سال 1347 این بیماری هولناک از طریق بندر جنوای ایتالیا به اروپا رسید.

حالا این را با آنچه امروز در مورد بیماری کووید 19 می بینیم مقایسه کنید. این بار منشا بیماری ممکن است بجای موش خرمای کوهی، پانگولین یا خفاش باشد. بیماری در ووهان آغاز شد که اتفاقا مرکز استان هوبی است. ویروس کرونا در عرض چند هفته به ایران رسید و تاکنون صدها نفر از مردم این سرزمین (حتی معاون پیشین وزیر بهداشت) را مبتلا کرده است. پس از ایران بدترین شیوع را در ایتالیا داشته و احتمالا درست مانند طاعون قرنها پیش بسوی اروپا پیش می رود.

شاید اتفاقی نباشد که در طول دو دهه گذشته چین مبدا سارس، آنفلونزای مرغی و حالا کووید 19 بوده است. همچنین شاید موجب تعجب نباشد که یکبار دیگر ایران و ایتالیا قطب هایی برای شیوع بیماری بوده اند. امروزه ایران و ایتالیا چه چیز مشترکی با هم دارند؟ هر دو لنگرگاههای بزرگی برای جاده ابریشم نوین تجارت چین بسوی غرب هستند.

احیرا در چین برای گروهی از دانشجویان تورینو سخنرانی کردم که  دانشگاهشان پیوندهایی قوی با چین دارد. این دانشجویان پس از فارغ التحصیلی به جستجوی شغل در علی بابا، ICBC و سایر شرکتهای بزرگ چینی می پردازند که در حال گسترش نفوذ خود در ایتالیا هستند. وقتی این دانشجویان را مارکوپولوهای روزگار نوین نامیدم، با بی میلی سر خود را به نشان موافقت تکان دادند. آیا آنها بازرگانان مرگ سیاه جدید نیز هستند؟

رییس سازمان تجارت جهانی گفته است که دنیا برای همه گیری دیگری آماده نیست. بسیاری از نظامهای درمانی نامجهزند و قادر به اعمال رویه های قرنطینه و دستورالعملهای بهداشتی مورد نیاز برای پیشگیری از گسترش بیماری نیستند. با این وجود سرعت یادگیری آنها بالاست و هنوز بقای انسانها محتمل است. سنگاپور از آلوده ترین کشور مجاور چین به مکانی تبدیل شد که در آن تمامی بیماران مبتلا بهبود یافته و مرخص شدند. سایر کشورها نیز می توانند از تجارب سنگاپور بیاموزند. بر خلاف هفت قرن پیش، درمانهای پزشکی و فناوری های پیشرفته قرنطینه را امکان پذیرتر ساخته اند.

حتی در حالیکه که مدیریت بحران ویروس کرونا ادامه دارد، پیامدهای ناشی از جغرافیای سیاسی و اقتصادی بیشتر در کانون توجه قرار گرفته اند. شرکتها به انتقال زنجیره تامین خود به بیرون چین ادامه می دهند. خودروسازان ژاپنی حدود یک دهه است که به این کار پرداخته اند. برای مثال تویوتا کارخانجات تولیدی خود را به تایلند و اندونزی منتقل کرده است. سامسونگ همین کار را برای تولید گوشی های هوشمند خود انجام داده است و بیشتر آن را در ویتنام انجام می دهد. شعار این است: زیاد به چین وابسته نشوید.

همین درسها در مورد دیپلوماسی نیز بکار می آید. بجای نگریستن به چین به عنوان راهی به تسلط بر اوراسیا، همسایگان خود چین در حال بیرون آمدن از سایه آن هستند. این کشورها کم کم اعتماد به نفس می یابند تا در برابر چین از جزایر خود دفاع کرده، از دامی که چین با وامهای خود در برابر آنها می گستراند پرهیز کرده و جایگزین هایی برای سیستم های نسل پنجم مخابراتی هوآوی بیابند.

گرچه چینی ها خود زمانی قربانیان مغولها بوده اند، چینیان امروزین شبیه امپراتوری توسعه خواه مغول به نظر می‌رسند. کاهش اتکا به چین برای کاستن از احتمال تکرار تاریخ لازم بنظر می رسد.

آدرس مقاله اصلی:

WIRED News, https://www.wired.com/story/covid-19-is-traveling-along-the-new-silk-road/

چین در جستجوی روشهای درمان موثر کووید 19 از طریق مطالعه بر روی بیماران معالجه شده

همچنانکه ویروس جدید کرونا تمامی قاره های دنیا بجز قاره قطب جنوب را درنوردیده و تلفات آن از مرز 3000 نفر گذشته است، دانشمندان و پزشکان در سراسر دنیا در جستجوی راهی برای درمان بیماری ناشی از آن موسوم به کووید 19 هستند قبلب از اینکه این بیماری به افراد بیشتری در سراسر دنیا منتقل شده و چالش بزرگتری برای سلامت جهانی پدید آورد.

پیشرفتهای حاصله توسط چینی ها در درمان بیماری امیدهایی را پدید آورده است: بیش از نیمی از بیماران در چین از بیمارستان ترخیص شده اند که کاهش تعداد موارد تایید شده ابتلا را به کمتر از 35000 مورد موجب شده است. وزیر امور خارجه چین به کشورهای ایتالیا و ایران که به سختی مورد حمله ویروس قرار گرفته اند پیشنهاد کمک پزشکی داده است.

بیشتر آنهایی که بهبود یافته اند تنها نشانه های ملایم بیماری از خود نشان داده اند، لیکن نرخ مرگ و میر در میان کهنسالان و آنهایی که عفونت به مرحله بحرانی پیشرفت کرده همچنان بالاست. این موضوع چالش مهمی برای کارکنان درمانی است که بیماران کووید 19 را درمان می کنند. نرخ مرگ و میر در میان افراد مبتلا در چین حدود 2.3 درصد است. لیکن یک نشریه بریتانیایی هفته گذشته بیان داشت که بر طبق مطالعه نمونه های اولیه نرخ مرگ و میر در میان افرادی که به سختی بیمار شده اند 61.5 درصد بوده است.

رویه عادی درمان ذات الریه مانند استفاده از ماسک اکسیژن، قراردادن بیمار در اتاقهای ضدویروس و ضدباکتری و استفاده از استروئیدها در مورد بیمارانی که به آخرین مرحله بیماری رسیده اند ناموثر بوده است. عدم دسترسی به ماشین های ECMO که برای بیماران قلبی و تنفسی پشتیبانی قلبی-عروقی و تنفسی لازم را فراهم می آورند و نبود داروهای موثر باعث بالا رفتن نرخ مرگ و میر شده است.

بین 293 داروی مختلف که تاکنون بر روی بیماران مورد آزمایش قرار گرفته، تنها داروی Remdesivir دارای تاثیر نسبی نشان داده شده است. این داروی ضدویروس توسط شرکت دارویی آمریکایی Gilead Sciences تولید می شود و به منظور مبارزه با ویروس ابولا ساخته شده است. از این دارو در درمان اولین مورد بیماری در ایالات متحده استفاده شد. از دارویهای ضد مالاریا و ضد ایدز نیز استفاده آزمایشی شده لیکن تاثیر قطعی هیچکدام به اثبات نرسیده است.

کارشناسان بر این باورند که تولید یک واکسن برای استفاده عموم ممکن است یک سال بطول بکشد. شرکت مدرنا در آمریکا پیشتاز مسابقه جهانی برای تولید واکسن این بیماری بوده است. اولین بسته واکسن تولید شده توسط این شرکت در 24 فوریه ارائه شد و اکنون بر روی 45 داوطلب در حال آزمایش است. انتظار می رود مشخص شدن نتایج نهایی واکسن 13 ماه بطول بکشد. پس از این دوره، آزمایشات بالینی شروع خواهد شد. علاوه بر دوره طولانی توسعه واکسن کووید 19، ممکن است کاهش احتمالی موار ابتلا در آینده توسعه آن را متوقف کند. این اتفاق در مورد بیماری سارس نیز اتفاق افتاد زیرا با اتمام همه گیری آن، دیگر نیازی برای توسعه واکسن سارس دیده نشد.

منبع: الجزیره

https://www.aljazeera.com/news/2020/03/china-recovered-develop-effective-covid-19-treatments-200302082850237.html

ویروس کرونا چگونه به بدن حمله می کند؟

عکس ویروس کرونا در زیر میکروسکوپ (اجرام زرد رنگ)

اولین نشانه آلوده شدن به ویروس کرونا مشکلات تنفسی است. زیرا اولین درگاه حمله ویروس ششهای انسان است.

درست همانند انفلوآنزا، ویروسهای کرونا تولید بیماری های تنفسی می کنند که قادرند از شخص بیمار توسط سرفه یا عطسه و پاشش قطرات ریز مایع از بینی یا دهان آنها به اشخاص دیگر مبتلا شوند.

متخصصین به آهستگی درباره بیماری کووید 19 اطلاعات بیشتری کسب می کنند. به نظر می رسد نوع جدید ویروس به دو دسته از سلولها در شش حمله می کند. نوع اول سلول جامی (goblet) و نوع دوم سلول مژک دار(ciliated) نام دارد. سلول جامی مخاطی تولید می کند که یک لایه نازک مرطوب بر روی مجرای تنفسی ایجاد می نماید. این امر برای حفظ رطوبت شش و تامین سلامت فرد لازم است.

سلول مژک دار سلولهایی هستند که دارای موهای ریز بر روی خود می باشند. این موها به سمت بالا حرکت موجی داشته و مواد آلوده چسبیده به بزاق مانند باکتری ها و ویروسها یا ذرات غبار را به بالا به سمت حلق می رانند.

هنگام سرفه، مخاط به بالا پرتاب شده و بخشی نیز به درون حوض اسید معده پایین برده می شود.

مشکل از اینجا آغاز می شود که ویروس این دو نوع سلول را آۀوده ساخته و آنها را می کشد. ویروس در فرایند همانند سازی خود در این سلولها، آنها را می کشد و بافت مرده به درون شش سقوط می کند که خود باعث انسداد ششها و ایجاد سینه پهلو (ذات الریه) می شود.

مشکل بعدی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن احساس می کند که بدن مورد حمله واقع شده و واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی دچار پرکاری شده و ممکن است بافت سالم زیر بافت مرده را نیز مورد حمله قرار دهد. به این حالت hyperimmune گفته می شود.

فعالیت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با ویروس می تواند موجب التهاب ششها شود که تنفس را دشوار تر خواهد ساخت.

به محض اینکه ویروس حالت ذات الریه در شش ها ایجاد کرد، با ایجاد مشکلاتی در کیسه های هوایی رگهای خونی شش ها ایجاد مشکل می کند. این کیسه های هوایی پیرامون اندام های براکولی مانند ششها به نام alveoli پیچیده شده اند.

این اندامهای کیسه مانند نقش مهمی در تنفس عادی دارند، زیرا تبادل دی اکسید کربن با اکسیژن را در تنفس عادی به عهده دارند. این اندامهای بسیار ظریف می توانند براحتی تخریب شده و قابلیت اکسیژن رسانی به خون را محدود سازند.

متاسفانه بیماری کوید 19 می تواند سایر اندامها مانند کلیه ها را نیز مورد حمله قرار دهد. بنابراین افراد بالای 60 سال و افراد مبتلا به هرگونه بیماری قلبی عروقی باید از رفتن به اجتماعات شلوغ اکیدا خودداری کنند.

منبع: SKY NEWS

https://news.sky.com/story/coronavirus-how-does-covid-19-attack-the-human-body-11947643