دنیای علم و تکنولوژی

دنیای علم و تکنولوژی

اخبار و مقالات مربوط به دنیای علم و تکنولوژی ترجمه شده از منابع معتبر
دنیای علم و تکنولوژی

دنیای علم و تکنولوژی

اخبار و مقالات مربوط به دنیای علم و تکنولوژی ترجمه شده از منابع معتبر

راز ماده تاریک می‌تواند در حلقه‌های اینشتاین نهفته باشد

ممکن است پژوهشگران یک گام به شناسایی ماهیت ماده تاریک نزدیک شده باشند، این دانش از مطالعه مواردی غیرعادی از لنزهای گرانشی بدست آمده که توسط هاله های ماده تاریک احاطه کننده کهکشان های دوردست ایجاد شده است.

اجرام بزرگ باعث خمیده شدن نور و تشکیل حلقه‌های عجیب اینشتاین و اشکال گرانشی دیگری می‌شوند. پژوهشگران بر این باورندکه ماده تاریک حدود 85 درصد ماده تشکیل دهنده عالم را می سازد. اما در حالی که آثار گرانشی این ماده بروشنی قابل مشاهده است، دانشمندان ایده ای در ورد مکان حضور ماده تاریک و ماهیت واقعی آن ندارند. این سردرگمی توسط این واقعیت ایجاد می‌شود که ماده تاریک نور یا هیچ شکلی از تابش الکترومغناطیسی از خود مانند ماده باریونیک (ماده معمولی ساخته شده از ذرات بنیادی) ساتع نمی‌کند.

از قرن نوزدهم که نظریه ماده تاریک برای اولین بار مطرح شد، دانشمندان گمانه زنی های متعددی درباره ماهیت آن ارائه کردند. لیکن در حال حاضر جامعه علمی دو نظریه داوطلب برای این ماده دارد: ذرات جسیم با برهم کنش ضعیف (WIMPs) که طبق پیش بینی ها بسیار شبیه سایر ذرات عمل می کنند؛ و آکسیون ها، ذرات بسیار خردی که به واسطه تداخل کوانتومی بسیار شبیه امواج عمل می کنند. اما با وجود سالها آزمایش در شتاب دهنده‌های ذرات، نه WIPM ها و نه آکسیون ها کشف نشده اند.

در مطالعه جدیدی که 20 آوریل سال جاری در نشریه Nature Astronomy منتشر شده است، پژوهشگران با تحلیل اشیاء غیرعادی ناشی از لنزهای گرانشی سعی در یافتن ماهیت ماده تاریک کرده اند (پدیده لنز گرانشی به نظریه نسبیت عام اینشتاین اشاره دارد که طبق آن مسیر نور هنگام عبور از اجرام عظیمی مانند سیاهچاله ها و کهکشان ها خمیده شده و این اجرام همانند لنز عمل می کنند، بنابراین موجب بزرگنمایی ستارگان دوردست تر می شوند - مترجم). این اشیاء ناشی از لنز گرانشی، اجرام بسیار دوردستی هستند که با عبور نور از درون فضا-زمان خمیده شده تحت گرانش یک شیء نزدیکتر، بزرگنمایی می شوند.

در حالت عادی پدیده لنز گرانشی موجب می شود نوری که از یک شیء دوردست مانند یک کهکشان بسوی ما می آید، در هنگام عبور از یک شی جسیم نزدیکتر تحت اثر گرانش آن خمیده شود. جرم عظیم شیء نزدیکتر که می تواند یک کهکشان، کوآزار یا سیاهچاله باشد، یک نیروی گرانشی قوی ایجاد می کند که فضا-زمان پیرامون خود را خم می کند، بنابراین چشم که عادت دارد مسیر نور را مستقیم ببیند، اشیا دوردست را بزرگتر از آنچه هستند خواهد دید، درست مانند اتفاقی که در مورد یک لنز نوری معمولی می افتد.

وقتی حلقه نور پیرامون شیء نزدیکتر یک داریه کامل می سازد، به نام حلقه اینشتاین نامیده می شود که نخستین بار در سال 1912 توسط این دانشمند بزرگ پیش بینی شد. در آگوست 2022، تلسکوپ فضایی جیمز وب یک تصویر خیره کننده از یکی از کاملترین حلقه های اینشتاین به زمین مخابره کرد.

نحوه شکل گیری حلقه های اینشتاین. نوری که از یک جرم آسمانی دوردست می آید توسط یک جسم پرجرم نزدیکتر خمیده شده و در مسیرهای متفاوت حرکت می کند طوری که یک حلقه به دور جسم دوردست تر دیده می شود.

لیکن برخی حلقه های اینشتاین ممکن است تکرار شده باشند، به عبارتی تصاویر متعددی از یک شیء دوردست بزرگنمایی شده مشاهده شود. دانشمندان بر این باورند که این گرداله های عجیب زمانی ایجاد می شوند که فضا-زمان توسط "هاله‌های ماده تاریک" بیش از حد معمول خمیده می شوند – حلقه های فرضی ماده تاریک پیرامون کهکشانها که هیچگاه مستقیما آشکارسازی نشده اند.

هنوز راه زیادی تا شناخت ماهیت واقعی ماده تاریک باقی مانده است. اما اکنون دانشمندان می دانند که در کدام پدیده های عالم بیکران پیرامون باید به دنبال این موجودیت اسرارآمیز بگردند.

منبع: Live Science

 

تصاویر حیرت آور تلسکوپ فضایی جیمز وب از سیاره اورانوس

تلسکوپ فضایی جیمز وب، این دستاورد بزرگ بشر همچنان به گسترش مرزهای دانش بشری ادامه می دهد. در تازه ترین تصاویر از اورانوس، سیاره هفتم دستگاه خورشیدی، نه تنها حلقه های اورانوس بلکه اتمسفر دینامیک آن به نمایش در آمده و جزئیاتی را روشن ساخته که موجب حیرت دانشمندان شده است.

حلقه های پریده رنگ اورانوس پیش از این تنها توسط دو چشم آسمانی مشاهده شده بودند: فضاپیمای وویاجر 2 که در سال 1986 از کنار اورانوس گذشت و لنزهای تطابقی رصدخانه کک (Keck).

با وجودی که وویاجر از نزدیکی اورانوس عبور کرد تنها تصویر یک غول یخی به شکل مرمر آبی را به نمایش گذارد. اما جیمز وب با دوربین های ابرپیشرفته خود اتمسفر دینامیک این سیاره را در برابر دیدگان قرار داده است.

اورانوس مدار یگانه یا دذر دستگاه خورشیدی دارد. تمایل مداری این سیاره 90 درجه است یعنی محور دوران آن به دور خود 90 درجه با صفحه گردش مداری به دور خورشید زاویه دارد. در نتیجه فصل های اورانوس بسیار طولانی است: در حالی که سمت رو به خورشید سالها تابستان را تجربه می کند، سمت مخالف به مدت سالهایی طولانی در تاریکی فرو رفته است.


هم اکنون قطب شمال اورانوس رو به خورشید قرار داشته و فصل بهار را تجربه می کند. در سال 2028 اورانوس وارد فصل تابستان خواهد شد. قطب جنوب اورانوس هم اکنون پشت به خورشید است و در تصویرها دیده نمی شود. قطب جنوب رو به فضای سیاه رنگ بی انتها دارد.

در تصاویر شش تا از روشن ترین اقمار 27 گانه اورانوس دیده می شوند.

منبع: Space.com


سریعترین روبات انسان نمای دنیا که می‌تواند فوتبال بازی کند

مهندسین مکانیک دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس روباتی انسان نما ساخته اند که بزودی خواهد توانست در بازیهای واقعی فوتبال بازی کند. آنها نام آرتمیس (ARTEMIS) که مخفف فناوری پیشرفته روباتیک برای تحرک پذیری ارتقایافته و پایداری بهتر است را بر این روبات نهاده اند (Advanced Robotic Technology for Enhanced Mobility and Improved Stability). آرتمیس نام خدای یونانی شکار، حیوانات وحشی و نجابت است.

این روبات در ماه جولای به بوردوی فرانسه برده خواهد شد تا در مسابقات روبوکاپ شرکت کند. این روبات مهارت های شگفت آوری در فوتبال از خود نشان داده و پژوهشگران سازنده آن به شوخی آرتمیس را مخفف "روباتی که از مسی در فوتبال بهتر است"  (A Robot That Exceeds Messi In Soccer) نام نهاده اند.

آرتمیس می تواند با سرعت 2.1 متر بر ثانیه گام بردارد که از سرعت 1.42 متر بر ثانیه افراد معمولی بیشتر است.

نوآوری اصلی در ساخت آرتمیس محرکها (Actuators) آن است. محرکها ابزارهای الکترومکانیکی هستند که انرژی را به حرکت فیزیکی تبدیل می کنند، به عبارتی در واقع ماهیچه‌های روبات ها هستند. محرکهای آرتمیس طوری ساخته شده اند که مثل ماهیچه‌های بیولوژیکی عمل کنند. آنها با نیرو کنترل می شوند در حالی که بیشتر روباتها بر اساس موقعیت اجزای خود کنترل می‌شوند. از سوی دیگر این محرکها بجای هیدرولیک با برق عمل می کنند که باعث می شود عمل کم سروصداتری داشته باشند.

منبع:

https://www.zmescience.com/science/meet-artemis-the-worlds-fastest-humanoid-robot-that-trains-to-play-soccer/

موجودات فضایی ممکن است یک سفینه مادر به دستگاه خورشیدی فرستاده باشند.

15 مارس 2023

مقامات پنتاگون در یک سند پیش نویس چنین اظهار کرده اند که ممکن است موجودات بیگانه از دستگاه خورشیدی ما بازدید کرده و کاوشگرهای کوچکی را به قصد جستجو رها کرده باشند، درست مانند ماموریت هایی که ناسا برای مطالعه سیارات دیگر انجام داده است.

یک گزارش مطالعاتی اولیه که توسط شان کرک پاتریک مدیر دفتر تفکیک موارد غیرعادی در حوزه های فضایی (AARO) و آبراهام لیوب رییس بخش ستاره شناسی دانشگاه هاروارد نگاشته شده بر اشیای فضایی ناشناس رویت شده تمرکز دارد. دفتر AARO پنتاگون در جولای 2022 تاسیس شده و وظیفه آن ردیابی اشیای ناشناخته در تمامی حوزه های آسمان، زیر آب و فضا است.


تصویری از یک UFO که توسط پنتاگون منتشر شده است.

کنگره آمریکا ناسا را مامور ساخته است تا تمامی اشیای بزرگتر از 140 متر را در نزدیکی زمین ردیابی کند. این ماموریت توسط تلسکوپهای Pan-STARRS انجام می شود.

در 19 اکتبر 2017 این تلسکوپها یک شیء میان ستاره ای غیرمعمول را آشکارسازی کردند که شبیه سیگار و مسطح بوده و بدون داشتن یک دنباله مانند ستاره های دنباله دار از خورشید دور می شد. برخی دانشمندان بر این باورند که این یک شیء مصنوعی است. شش ماه قبل از اینکه این شیء ناشناس به نزدیکترین فاصله از زمین برسد، یک شهابسنگ به طول یک متر با زمین برخورد کرد که شکلی مشابه شیء ناشناس مذکور داشته است. به باور برخی دانشمندان شیء ناشناس مزبور می تواند یک سفینه فضایی مادر باشد که توسط بیگانگان به دستگاه خورشیدی فرستاده شده و کاوشگرهایی را برای اکتشاف به اطراف می فرستد. این کاوشگرها با طراحی مناسب می توانند به زمین برسند و چون نور خورشید را به خوبی منعکس نمی کنند، آشکارسازی آنها دشوار است.

این مقاله پژوهشی پس از یک ماه گمانه زنی درباره اشیای پرنده ناشناسی در آسمان ایالات متحده منتشر شد که پس از سرنگونی بالن تجسسی چین برفراز آمریکا رویت شدند و شکل غیرمعمول آنها باعث شد انتساب آنها به یک کشور دیگر با تردید مواجه شود. این اشیای ناشناس فاقد دستگاه پیشرانه مانند موتور یا وسیله ای برای شناوری در هوا بودند.

منبع:

https://news.yahoo.com/pentagon-officials-suggest-alien-mothership-010912602.html

 

 

 پانویس مترجم

وجود موجودات فضایی به مدت صدها سال محل بحث بوده است. گزارشات زیادی از مشاهده موجودات فضایی و اشیای پرنده ناشناخته توسط مردم ارائه شده که صحت بسیاری از آنها محل تردید است. در این مورد نظریات زیادی وجود دارد. دانشمند بزرگی مانند ارنست مایر که یک زیست شناس تکاملی به نام بوده است، امکان ملاقات موجودات فضایی با انسان زمینی را به کلی مردود می داند زیرا به باور او فاصله عظیم میان دستگاه های ستاره ای و اینکه انسان زمینی تنها در چند دهه اخیر با تکامل فناوری ارتباطات رادیو.یی توانسته حضور خود را در دستگاه خورشیدی ابراز کند، باعث می شود موجودات فضایی در صورت وجود اصلا از حضور انسان زمینی مطلع نشوند (فاصله زمانی لازم برای مسافرت به نزدیکترین ستاره به ما حدود 180 هزار سال با موشکهای امروزی است). لیکن امکان تولید نیروهای پیشرانه نوین بر اساس ضدماده و نظریات جدید بر اساس مسیرهای میان بر فضایی بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتاین، امکان ملاقات میان موجودات فضایی و انسان را به تحقق نزدیک ساخته است. اگر احتمال وجود حیات پیشرفته در کهکشان های دیگر را یک در میلیارد بدانیم (که به صفر نزدیک است) باز امکان وجود سیارات شبه زمینی در میلیاردها دستگاه ستاره ای را در میلیاردها میلیارد کهکشان عالم خواهیم داشت. این اولین باری است که امکان وجود حیات فرازمینی توسط یک سازمان رسمی آمریکا مطرح می شود.

 

زمین لرزه ترکیه تمامی این کشور را شش متر جابجا کرده است.

نهم فوریه 2023

   

چند زمین لرزه نیرومند که به ترکیه برخورد کرده احتمالا کل این کشور را شش متر جابجا کرده است، این مطلب را زمنی لرزه شناس ایتالیایی کارلو دوگلیونی بیان داشته است.

دو زمین لرزه عمده با قدرت 7.8 و 7.5 ریشتر جنوب ترکیه و شمال سوریه را لرزاند. آمار تلفات تا 15000 نفر بالا رفته است. امدادگران همچنان در حال جستجوی ویرانه ها برای یافتن اجساد بیشتر هستند.

موسسه مدیریت بحران ترکیه مرگ 12391 نفر را تاکنون تایید کرده است. در حالی که در سوی دیگر در سوریه، حدود 2092 جسد از زیر آوار بیرون آورده شده است.

پرفسور دوگلیونی، رییس موسسه ملی ژئوفیزیک و مطالعات آتشفشان گفته است که این دو زمین لرزه بخشی از یک رشته لرزش زمین بوده اند که در محل تقاطع چهار صفحه تکتونیکی در حال برخورد روی داده است آناتولی، صفحه عربی، اوراسیا و آفریقا.

به گفته او احتمالا صفحه آناتولی بسوی صفحه عربی لغزیده است.

این لرزش نوعی گسل ایجاد کرده که زمین لرزه شناسان آن را جریان عرضی کم عمق (shallow transcurrent) می نامند که کانون آن حدود 15 تا 20 کیلومتر عمق دارد.

در اثر این زمین لرزه ها صفحه ترکیه حدود شش متر نسبت به سوریه حرکت کرده است.

شکاف عظیم ایجاد شده حدود 190 کیلومتر طول و 25 کیلومتر پهنا داشته و زمین را با شدت بسیار بالا تکان داده و رشته ای از لرزش ها تولید کرده که به فاصله نه ساعت به اوج رسیده اند، همان دو زمین لرزه بزرگی که ویرانی بسیاری را موجب شده است.

این زمین لرزه باند فرودگاه استان هاتای در ترکیه را تخریب کرده و صدها ساختمان را با خاک یکسان کرده است.

 

منبع:

https://sg.news.yahoo.com/turkey-earthquakes-may-moved-entire-083535132.html