زنده ماندن پس از یک حمله هسته ای

دهه سوم قرن بیست و یکم شاهد افزایش تهدیدات هسته ای در دنیا بوده است. هم اکنون نه کشور دنیا دارای بیش از 12500 کلاهک هسته ای در انبارهای خود هستند که این میزان برای نابود ساختن حیات در سراسر کره زمین برای چندبار کافی است. دو کشور ایالات متحده و روسیه بیش از 89 درصد کلاهک های هسته ای دنیا را در اختیار دارند. با وجود پیمان های کاهش تولید سلاحهای هسته ای، هم اکنون جهان شاهد افزایش نسبی تعداد این تسلیحات در انبارهای نظامی کشورهای مختلف دنیا است. تصویر زیر تعداد کلاهک های هسته ای در کشورهای دنیا و روند صعودی یا نزولی تعداد آنها را نشان می‌دهد. با وجودی که احتمال یک حمله هسته ای در دنیای امروزین همچنان پایین است، اما ریسک آن به هیچ وجه قابل نادیده انگاشتن نیست.

 

منبع: https://fas.org/initiative/status-world-nuclear-forces/

آیا می توان در برابر یک حمله هسته ای زنده ماند؟

در طی یک حمله هسته ای شش مرحله اصلی می توان تشخیص داد:

1. یک نور خیره کننده که توسط توپ آتشین عظیمی ایجاد می شود و می تواند منجر به کوری موقت گردد.

2. موج انفجاری که ساختمان ها را با خاک یکسان کرده و منجر به جراحت و مرگ عده زیادی می گردد. بسته به فاصله از مرکز انفجار ممکن است چندین ثانیه طول بکشد تا این موج به شما برسد.

3. یک ضربان تشعشعات هسته ای

4. آتش سوزی و گرما که می تواند منجر به آتش سوزی های خارج از کنترل شود.

5. یک ضربان الکترومغناطیسی که اسباب های الکترونیکی را تا شعاع چندین کیلومتر از کار می اندازد.

6. ریزش رادیواکتیو که ذرات آلوده تزریق شده در هوا به واسطخ انفجار هستند. این ریزش ممکن است پس از 15 دقیقه به شما برسند. بادهای مرتفع می توانند این آلودگی های هسته ای را تا صده کیلومتر مربع پراکنده کنند.

بسته به قدرت انفجار هسته ای، ناحیه ای پیرامون مرکز انفجار وجود دارد که زنده ماندن در آن تقریبا ناممکن است. از این ناحیه به عنوان منطقه تخریب شدید یاد می شود. برای یک بمب 10 کیلوتنی این ناحیه دایره ای به شعاع 800 متر است. یک بمب هسته ای 1 مگاتنی تا شعاع 7 کیلومتر تقریبا تمام جانداران را از میان خواهد برد. فراتر از این ناحیه امکان زنده ماندن وجود دارد گرچه ممکن است صدمات شدیدی عارض انسان شود.

یک کیت شامل آب در محفظه تیره، غذا، چراغ قوه، دارو و سایر مواد مورد نیاز می تواند به زنده ماندن بازماندگان کمک کند. پناه جستن در ساختمانهای بتنی در طبقات زیرین به دور از پنجره ها نیز اقدام مهمی است. در این صورت باید 24 ساعت در پناهگاه باقی ماند تا اثرات ریزش هسته ای به حداقل برسد. از تن خارج کردن لباسهای بیرونی می تواند به کاهش آلودگی بدن کمک کند. در فضای بیرونی باید با حوله یا پارچه ای دهان را پوشاند. حمام در اولین فرصت نیز بسیار مفید است.

منابعی برای مطالعه بیشتر:

https://www.businessinsider.com/survive-nuclear-explosion-go-inside-shelter-no-windows-2018-1

https://thereader.mitpress.mit.edu/devastating-effects-of-nuclear-weapons-war/