آزمایش برخورد فضایی برای منحرف ساختن یک سیارک

ناسا در حال برنامه ریزی برای برخورد عمدی یک فضاپیما با سیارکی به نام دیدی مون است تا توانایی حفاظت از زمین در برابر یک برخورد بالقوه را بیازماید.

آزمایش تغییر مسیر سیارک مضاعف (DART) ماه آینده انجام خواهد شد. راکت فالکون اسپیس اکس در ماه نوامبر از پایگاه واندربرگ در کالیفرنیا به فضا پرتاب خواهد شد و در سپتامبر 2022 با سیارک دیدی مون (Didymoon) برخورد می کند تا تاثیر آن بر تغییر مسیر سیارک بررسی شود. فضاپیمای دارت با سرعت 15 هزار مایل بر ساعت با سیارک مزبور برخورد خواهد کرد.

تدریس دروس ریاضی دبیرستان و دانشگاه توسط مدرس خصوصی مجرب با تجربه بیست ساله شماره تماس و واتس آپ: 09360771981

اشیای نزدیک زمین که خطری متوجه سیاره ما می کنند آنهایی هستند که در شعاعی حدود 30 میلیون مایل از زمین قرار داشته و 460 فوت یا بیشتر قطر دارند. در حال حاضر حدود 25 هزارتا از این سیارکها شناسایی شده اند ولی تعداد واقعی آنها باید بیشتر باشد.

دارت تغییر سرعتی تنها در حدود کسری از درصد در دیدی مون ایجاد خواهد کرد. با این وجود این مقدار تغییر در سرعت و مدار سیارک برای تکمیل مطالعات امکان سنجی ناسا از سیستم دفاع فضایی کافی خواهد بود.

 

منبع:

https://sg.yahoo.com/news/nasa-crash-spacecraft-asteroid-armageddon-205550450.html

استارشیپ الون ماسک چیست؟

الون ماسک رییس و مالک شرکت تسلا یک وسیله نقلیه ارائه کرده است که می تواند آینده سفرهای فضایی را تغییر دهد. این سفینه که نام استارشیپ را برخود دارد یک سیستم حمل و نقل قابل استفاده مجدد است که می تواند تا 100 نفر را به سیاره سرخ ببرد.

Advertisement

شعار بنیادی الون ماسک این است که بشر باید در سیارات متعددی زندگی کند. انگیزه این آرمان متعالی این است که ممکن است در آینده برخورد سیارک ها زندگی را بر روی یک سیاره بطور کامل محو کند. در این صورت بشر باید بتواند بر روی سیارات دیگر به حیات ادامه دهد.

تحقق این رویا نیاز به یک سفینه فضایی بسیار قابل دارد. استارشیپ ترکیبی از یک راکت و سفینه فضایی است که می تواند هربار 100 نفر را به سیاره مریخ ببرد. این سفینه قابل استفاده مجدد است به این معنی که پس از بازگشت به زمین می تواند دوباره به ماموریتی دیگر اعزام شود.

استارشیپ حدود 120 متر ارتفاع دارد. بخش بالایی این سیستم، سفینه ای است که 50 متر ارتفاع دارد و محموله عظیمی را همراه با سرنشینان حمل می کند.

در قسمت میانی تانک های سوخت قرار دارند که متان و اکسیژن مایع را به سه موتور راپتور در پایین سفینه می رسانند. ترکیب متان و اکسیژن می تواند پیشرانه عظیمی ایجاد کند. این ترکیب می تواند از اتمسفر مریخ استخراج و تولید شود. بنابراین امکان سوخت گیری مجدد استارشیپ در سطح مریخ و بازگشت دوباره آن به زمین وجود دارد. راکت فوق سنگین 70 متری با وزن 3400 تن از ترکیب متان و اکسیژن فوق سرد استفاده می کند. 28 موتور راپتور 72 مگانیوتن نیروی پیشران تولید کرده و می تواند یک بار 150 تنی را به مدار پایین زمین ببرد. در اینجا راکت فوق سنگین از فضاپیما جدا شده و بقیه سیستم، سفر را به سوی مریخ ادامه می دهد.

منبع:  Yahoo News

عکس سلفی ماهواره BepiColombo با کره زمین

10 آوریل 2020 – CNET

یک فضاپیما می‌تواند نظرگاه بسیار متفاوتی از سیاره ما در برابر دیدگانمان قرار دهد. فضاپیمای BepiColombo در ماموریت دوگانه خود، به دور کره زمین گشت تا با شتاب گرفتن در میدان گرانشی زمین بتواند بسوی مقصد نهایی خود یعنی سیاره تیر برود. این فضاپیما در اکتبر 2018 به فضا پرتاب شد اما برای بازدیدی از مدار زمین بازگشت تا با استفاده از شتاب گرانشی زمین بتواند بسوی سیاره تیر برود. عکس زیر از فاصله 12700 کیلومتری زمین گرفته شده است. قرار است BepiColombo در سال 2025 به سیاره تیر برسد. سیاره زمین در گوشه بالای سمت چپ تصویر دیده می شود.

منبع:

https://www.cnet.com/news/see-earth-through-the-eyes-of-the-mercury-bound-bepicolombo-spacecraft-saying-goodbye-to-home/

هواپیمای مسافری فراصوت

یکی از جاه طلبانه ترین مفاهیم در زمینه پرواز فراصوت، اسپیس لاینر است که در مرکز هوافضای آلمان (DLR) توسعه یافته است.

اسپیس لاینر از فناوری فضایی برای دستیابی به سرعت هایی تا 25 ماخ استفاده می کند، سرعتی که با آن یک هواپیمای مسافری می تواند مسافت بین لندن تا استرالیا را در 90 دقیقه بپیماید.

برای رسیدن به چنین سرعت شگفت آوری، اسپیس لاینر مسافرین خود رابه لبه فضا می برد.

این هواپیما در حقیقت یک فضاپیمای دومرحله ای است که یادآور شاتل فضایی است.

یک بوستر (راکت تقویتی) بخش حامل مسافرین را به ارتفاع 80 کیلومتری می برد و در آنجا وسیله حامل، 50 مسافر را به سمت دیگر کره زمین منتقل می کند.

کابین مسافرین برای رعایت ایمنی می تواند به عنوان یک کپسول نجات نیز عمل کند.

هم بوستر و هم کپسول حامل مسافرین، کاملا قابل استفاده مجدد هستند تا هزینه ها پایین نگهداشته شود.

به عقیده متخصصین DLR اسپیس لاینر دوست دار محیط زیست نیز هست زیرا از مخلوط هیدروژن مایع و اکسیژن مایع به عنوان سوخت پیشران استفاده می کند که پس از احتراق تنها بخار آب تولید می کند.

http://edition.cnn.com/2016/03/07/aviation/hypersonic-future-of-aviation/index.html