جنگ کره

شبه جزیره کره از ابتدای قرن بیستم تحت سلطه امپراتوری ژاپن قرار داشت. پس از جنگ جهانی دوم و شکست ژاپن، این شبه‌جزیره در طول خط 38 درجه مداری به دو بخش شمالی تحت تسلط شوروی کمونیستی و نیمه جنوبی تحت حمایت آمریکا تقسیم شد. در 25 ژوئن 1950 هفتاد و پنج هزار سرباز کره شمالی از مرزها گذشته و سئول پایتخت کره جنوبی را تصرف کردند. بدین ترتیب یکی از خونبارترین جنگهای قرن بیستم موسوم به جنگ کره آغاز گشت.

ایالات متحده آمریکا سقوط شبه جزیره کره به دست کمونیستها را آغاز تلاش آنها برای تسخیر جنوب شرق آسیا می‌دانست. از این رو هری ترومن رییس جمهور آمریکا با حمایت شورای امنیت سازمان ملل جنگی تمام عیار را بر علیه کمونیستهای شمالی آغازکرد. شوروی از همان ابتدا به فرمان استالین بطور آشکار و پنهان ازکره شمالی حمایت می کرد و خلبانهای روسی هدایت میگ 15 های این کشور را بعهده داشتند. با نزدیک شدن نیروهای متفقین به مرز چین و کره شمالی، کمونیستهای چینی نیز با چهارصدهزار سرباز وارد جنگ با نیروهای سازمان ملل شدند. به هنگام آتش بس سال 1953 بیش از 5 میلیون نفر در این جنگ کشته شدند. آمریکا به تنهایی 40 هزار سرباز در این جنگ از دست داد. پس از ترک مخاصمه، یک منطقه غیرنظامی به عرض 3 کیلومتر میان دو کره تعیین گردید. دو کشور کره شمالی وجنوبی هنوز قرارداد صلح با یکدیگر نبسته‌اند.

پس از جنگ، کره شمالی به یک حکومت کمونیستی تحت رهبری فردی خاندان کیم ایل تبدیل شد. کره جنوبی نیز به تدریج راه حکومت دموکراتیک را پیمود و اکنون با در دست داشتن 1.9 درصد اقتصاد دنیا یکی از کشورهای مهم در عرصه اقتصاد جهانی محسوب می‌شود. در جدول زیر مقایسه ای بین وضعیت فعلی دو کشور کره شمالی و جنوبی آورده شده است.

منبع: History.com

شکاری رهگیر سوخوی 15

شکاری رهگیر سوخوی 15 تنها در چند صحنه از تاریخ جنگ سرد ظاهر شد. ولی همین حضور کوتاه تاثیری مهم در تغییر مسیر تاریخ داشت.

سوخوی 15 برای رهگیری و شکار بمب افکن هایی مانند بی 52 آمریکا ساخته شده بود. رهگیرهای قبلی ماند سوخوی 9 و 11 عملکرد محدودی از نظر ردار و توانایی رهگیری این بمب افکن جدید آمریکایی داشتند که به ابزارهای موثری برای اختلال الکترونیکی در رادار دشمن مجهز بود. ب همین دلیل این هواپیمای جنگی به رادار قدرتمندی بنام تایفون مجهز شده بود که می توانست با امواج نیرومند خود باعث به اصطلاح سوزاندن پارازیت های الکترونیکی دستگاه های جنگ الکترونیک دشمن شود در نتیجه تا اندازه زیادی از اثر اختلالات راداری مصون بود.

سوخوی 15

اما تشعشع نیرومند راداری آن باعث آشکارسازی زود هنگام در رادارهای رقیب می شد. از این رو رژیم عملیاتی این هواپیمای رهگیر به این صورت طراحی شده بود: ابتدا در حالت خاموش بودن رادار و با استفاده از خلبان خودکار که داده های لازم را از طریق لینک داده Lazur-S از ایستگاه کنترل راداری زمینی دریافت می کرد، تا فاصله نزدیکی از هواپیمای دشمن پیش می‌رفت. سپس رادار خود را روشن کرده و روی هواپیمای دشمن قفل می کرد تا بتواند با استفاده از موشکهای هوا به هوای R-98 یا R-40 بمب افکن هدف را نابود سازد.

برخلاف مدلهای قبلی سوخو که دارای مخروط کاهش سرعت هوا در ورودی به موتورهای خود در دماغه هواپیما بودند، ورودی های هوای سوخوی 15 در دو طرف بدنه قرار داشت و دو موتور توربوجت نیرومند Tumansky R-11F2S-300 را تغذیه می کرد که به این هواپیما سرعتی معادل 2.5 ماخ در ارتفاع بالا و نرخ صعود 228 متر بر ثانیه می داد.

مشهورترین واقعه ای که این هواپیمای جنگی در آن شرکت داشت ساقط کردن هواپیمای مسافربری خطوط هوایی کره با شماره KAL 007 بود. در یکم سپتامبر 1983 این هواپیما از نیویورک به هوا برخاست تا از فراز آنکوریج در آلاسکا به سوی سئول پایتخت کره جنوبی برود. به دلیل اشتباه خلبان در تنظیم خلبان خودکار هواپیمای مسافربری، بوئینگ جمبوجت 747 کره ای وارد بخشی از قلمرو هوایی شوروی شد. منطقه مزبور بر فراز شبه جزیره کامچاتکا بود که بخشی از محرمانه ترین تاسیسات موشکی شوروی را در خود جای می داد. در لحظات پایانی ترک قلمرو هوایی روسیه، یک سوخوی 15 با خلبانی سرگرد گنادی اوسیپوویچ که به رهگیری این هواپیما فرستاده شده بود در نزدیکی غرب جزایر ساخالین در دریای ژاپن، دو موشک بسوی آن شلیک کرد. موشکها باعث از دست رفتن کنترل جمبوجت و سقوط آن در اقیانوس شدند. تمام 269 مسافر و خدمه هواپیما از جمله لارنس مک دونالد نماینده ارشد کنگره آمریکا بر اثر انفجار و سقوط هواپیما کشته شدند.

مسیر طی شده در مقایسه با مسیر برنامه ریزی شده پرواز KAL007

پیامدهای حادثه

این حادثه جهانیان را دچار شوک و وحشت کرد. حمله به یک هواپیمای مسافربری تا آن زمان پدیده نادری بشمار می رفت. دولت شوروی در اولین بیانیه پس از حادثه به اختصار اعلام کرد که یک هواپیمای ناشناس بر فراز قلمرو شوروی مورد حمله قرار گرفته و ساقط شده است. دولت آمریکا واکنش شدیدی به این واقعه از خود نشان داد. رونالد ریگان رییس جمهور وقت آمریکا این واقعه را یک کشتار جمعی دانست و طی یک سخنرانی چنین گفت که شوروی ها با این عمل به انسانیت اعلام جنگ کرده اند. پنج روز پس از این واقعه دولت شوروی پذیرفت که هواپیمای مزبور از نوع مسافربری غیرنظامی بوده لیکن خلبان هواپیمای روسی راهی برای پی بردن به این موضوع نداشته است. یکی از مقامات بلندپایه نظامی شوروی اعلام کرد که پرواز مزبور در نوعی عملیات شناسایی جاسوسی دخالت داشته است. دولت ریگان با معلق گذاردن تمامی توافقنامه های دوجانبه و امتناع از خدمات دهی به هواپیماهای مسافری روسیه در سراسر آمریکا به این قضیه واکنش نشان داد.

انتشار نوار مکالمات خلبان هواپیمای سوخو با برج مراقبت زمینی که توسط ایستگاه های استراق سمع آمریکا در خاک ژاپن گردآوری شده بود، ناشی از هرج و مرج در مکالمات میان هواپیما و برج مراقبت داشت. خلبان سوخو به وجود چراغ چشمک زن در هواپیمای ناشناس که خاص هواپیماهای مسافربری است اشاره کرده بود ولی این موضوع مورد توجه ایستگاه رهگیری رادار زمینی قرار نگرفته بود.

بعدها معلوم شد همزمان با پرواز هواپیمای مسافربری کره ای، یک هواپیمای شناسایی RC-135 آمریکا نیز در همان نزدیکی پرواز می کرده و بعید نیست ایستگاه رهگیری روسی این دو هواپیما را با هم اشتباه گرفته باشد. از بد حادثه در روز رخداد واقعه یک آزمایش موشکی فوق سری در جزیره کامچاتکا توسط شوروی در حال انجام بود و ضریب هشدار ایمنی در بالاترین سطح خود قرار داشت.

این واقعه دو پیامد بسیار مهم داشت:

1. روس ها با تغییر فرکانس های مکالمات رادیویی نظامی خود امکان استراق سمع توسط آمریکایی ها را تا 60 درصد کاهش دادند.

2. رونالد ریگان رییس جمهور آمریکا اجازه گشودن باند فرکانسی GPS را برای کاربردهای غیرنظامی صادر کرد تا بدان وسیله هواپیماهای مسافربری بتوانند بهتر مسیر پرواز خود را تنظیم کرده و از احتمال انحراف از مسیر خود بکاهند.

منبع اصلی:

http://www.history.com/this-day-in-history/korean-airlines-flight-shot-down-by-soviet-union

5 زمینه برتری کره جنوبی در میان کشورهای جهان

28 نوامبر 2013 - ترجمه: اصغر ناصری

منبع: CNN

کره جنوبی کشور کوچکی است که از نظر مساحت در مقام صد و نهم قرار دارد. با این وجود از بسیاری لحاظ مکان اول را در دنیا بخود اختصاص داده است. این مقاله به معرفی 5 زمینه برتری کره جنوبی می پردازد.

1. ضریب نفوذ اینترنت

بیش از 82.7 درصد مردم کره جنوبی به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند و 78.5 درصد کل جمعیت در شبکه گوشی های هوشمند حضور آنلاین دارند. در میان جمعیت 18 تا 24 سال، میزان حضور در شبکه گوشی های هوشمند 97.7 درصد است. بیشتر پرداخت ها در فروشگاه ها، تماشای تلویزیون بصورت زنده و خرید بلیط با گوشی های هوشمند انجام می شود. کره جنوبی دارایاولین فروشگاه تماما مجازی است که در داخل یک ایستگاه مترو افتتاح شده است. شرکت هیوندایی در سال 2015 خودرویی را عرضه خواهد کرد که با استفاده از گوشی همراه راننده روشن می شود.

2. میزان استفاده از کارت اعتباری

مردم کره جنوبی در مقام اول استفاده کنندگان از کارتهای اعتباری قرار دارند. در حالی که آمریکایی ها 77.9 تراکنش کارت اعتباری به ازای هر نفر انجام می دهند، این تعداد در کره جنوبی 129.7 تراکنش به ازای هر نفر در سال 2011 بوده است.

امتناع از پذیرفتن کارت اعتباری حتی برای کوچکترین معاملات در این کشور غیرقانونی است و تمامی تاکسی ها دستگاه خواندن کارت اعتباری دارند. بدین ترتیب سئول یکی از بزرگترین مراکز خرید دنیا شده است.

3. اعتیاد به کار

کره جنوبی ها معتاد به مطالعه و تحصیل هستند. این کشور بالاترین سطح آموزشی را در بین کشورهای همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) دارد. 98 درصد جمعیت تحصیلات دبیرستان را به پایان رسانده و 63 درصد داریا تحصیلات دانشگاهی هستند.

اگر برزیل مقام اول را در کسب عناوین جام جهانی فوتبال دارد، کره جنوبی از نظر تعداد ساعات کاری افراد در مکان اول جهان است. کره جنوبی ها 44.6 ساعت در هفته کار می کنند که بسیار بالاتر از متوسط 32.8 ساعت کشورهای پیشرفته است.

4. بهترین خدمات هوایی

کره جنوبی دارای بهترین مدارس مهمانداری جهان است و بهترین خدمات در خطوط هوایی این کشور به مسافران عرضه می شود.

5. جراحی پلاستیک

مردم از سراسر دنیا با استفاده از تورهای پزشکی برای جراحی پلاستیک و برطرف ساختن نواقص چهره خود به کره جنوبی می آیند. با 2000 تا 3000 دلار می توان یک جراحی پلاستیک مطمئن انجام داد که یک پنجم قیمت آمریکاست.