ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
درباره ابرتانک جدید روسیه Armata T-15 مطالب زیادی نوشته شده است. در حقیقت T-14 بخشی از پلاتقورم جنگی جهانی آرمیتا است که شامل تانک جنگی T-14، نفربر سنگین T-15 و وسیله نقلیه بازیابی زرهی T-16 و چندین نوع ماشین زرهی دیگر است.
تانک T-14 تفاوتی آشکار با سایر تانکهای دوران شوروی و روسیه کنونی دارد. تمام تانکهای قبلی روسیه تحت تاثیر درسهای آموخته شده از جنگ جهانی دوم در برابر نیروی زمینی آلمان نازی طراحی شده بودند: طرح نسبتا ساده، زرهی قوی و تولید در مقیاس انبوه. تانکهای روسیه برای برابری تک به تک در برابر تانکهای غربی ساخته نشده و طراحان آنها بیشتر بر تعداد انبوهتانکهای بکار گرفته شده تاکید داشتند. حفاظت از خدمه موضوعی درجه 2 محسوب می شد. این فلسفه حتی در جدیدترین تانک روسیه یعنی T-90 نیز به چشم می خورد.
در تانک T-14 این فلسفه بکلی کنار گذاشته شده و برخی از مدرنترین ابداعات در آن به چشم می خورد. حفاظت از خدمه در درجه اول اهمیت قرارگرفته که واکنشی به حرفه ای شدن نیروی رزمی این کشور و کاهش جمعیت ان بشمار می رود.
مهمترین تفاوت T-14 با سایر تانکهای جنگی، برجک بدون سرنشین آن است. مهمترین مزیت این پیکربندی این است که محفظه سرنشینان از بخش انبار مهمات جدا شده است. علاوه براین زره چندلایه که با زره واکنشی ترکیب شده نفوذ گلوله در آن را بسیار دشوار می سازد.
اما بالاتر از همه سیستم دفاع فعال این تانک است که با بهره گیری از رادار آرایه فعال اسکن الکترونیکی با برد 100 کیلومتر می تواند تا 40 هدف هوایی و 25 هدف زمینی را همزمان ردیابی کرده و پانل های آن که در اطراف برجک و بالای تانک نصب شده اند یک دید360 درجه ای به رادارمی دهند. این سیستم بسوی موشک های ضدتانک شناسایی شده گلوله های نفوذکننده ارسال می کند که قادرند با برخورد مستقیم آنرا متلاشی سازند. در حالیکه سیستم دفاع فعال برروی تانکهای بریتانیایی و غربی هنوز در مراحل آغازین توسعه خود قرار دارد، روسها ادعا می کنند سیستم آنها موسوم به افغانیت، کاملا عملیاتی است و ازجمله قادراست دربرابر پیشرفته ترین موشکهای آمریکایی مانند جاولین (Javelin) از تانک تی 14 دفاع کند.
در حالی که برجک بدون سرنشین محافظت بسیار بالاتری از خدمه فراهم می کند، دارای معایبی نیز هست: خدمه مجبورند تماما به حسگرهای تانک برای آگاهی موقعیتی و هدفگیری اتکا داشته باشند و اگر تانک مورد اصابت قرار گرفته وحسگرهای آن آسیب جدی ببیند، قادر به نبرد نیست حتی اگر سایر سیستم های آن سالم باشند.
روشن است که این تانک پیشرفته جهشی بزرگ برای نیروی زرهی روسیه بشمار می آید لیکن عملکرد آن در برابر سلاحهای مدرن غربی و نیز آخرین نسخه های تانک آبرام آمریکا که مجهز به گلوله های هدایت شونده با برد 12 کیلومتر هستند هنوز روشن نیست. در این میان تانکی برنده است که بتواند دشمن را زودتر دیده و ردیابی کند.
آرمیتا تی 14یک تانک کاملا جدید است و مشکلات آن بتدریج آشکار خواهد شد. علاوه براین پرسش اصلی این است که آیا روسیه قادر است این تانک گران قیمت را در تعداد انبوه تولید کند. شکی نیست که تی 14 بتدریج به سلاحی برتر تبدیل خواهد شد.