متن کامل استاندارد ISO 17025

استاندارد ISO 17025 سند مرجع آزمایشگاه های تست و کالیبراسیون محسوب می شود. برای دانلود متن کامل استاندارد روی لینک زیر کلیک کنید (اندازه 1.19 مگابایت): 

ISO 17025

توجه: این استاندارد مشمول قانون کپی رایت است از توزیع گسترده آن بپرهیزید.

استاندارد ISO 17025 چیست؟

ISO 17025 - General requirements for the competence of testing and calibration laboratories

این استاندارد تعیین کننده الزامات عمومی برای کیفیت و احراز صلاحیت آزمایشگاه‌های آزمون و کالیبراسیون می‌باشد. این آزمایشگاه نظام مدیریتی و الزامات فنی آزمایشگاه را مورد هدف قرار می‌دهد. نظام مدیریتی در این استاندارد به ساختار سازمان برای مدیریت فرایندها و یا فعالیت‌های آن اطلاق می‌شود که منابع ورودی سازمان را محصولات یا خدمات آن به گونه‌ای تبدیل می‌کنند که برآورنده اهداف سازمان یا نیازمندی‌های کیفی مشتری‌های آن باشد و در عین حال با مقررات بیرونی سازمان نیز تطابق داشته باشد. این استاندارد به گونه‌ای تدوین شده که الزامات استاندارد ISO 9001 که به خدمات آزمون و کالیبراسیون مربوط می‌شود را شامل گردد و در عین حال الزامات فنی مورد نیاز برای احراز صلاحیت فنی را تعیین کند.

این استاندارد از پنج بخش اصلی تشکیل شده است:

1. قلمرو
2. منابع اصلی
3. واژگان فنی و تعاریف
4. الزامات مدیریتی
5. الزامات فنی

بندهای 4 و 5 محتوی الزامات اصلی برای احراز صلاحیت هستند.

الزامات مدیریتی: آزمایشگاه  متقاضی باید اسناد فنی و رویه‌های کاری در زمینه‌های زیر را آماده کند:

-          سازمان آزمایشگاه

-          نظام کیفی

-          کنترل اسناد

-          رویه بررسی درخواست ها، مناقصه‌ها و قراردادها

-          استفاده از پیمانکاران فرعی

-          خدمات خرید و تامین

-          خدمات به ارباب رجوع

-          شکایات

-          کنترل آزمون‌ها یا کالیبراسیون‌های نامنطبق

-          اقدامات اصلاحی

-          اقدامات بازدارنده

-          ممیزی داخلی

-          بازنگری مدیریتی

الزامات فنی: رویه‌های فنی مورد نیاز برای موارد زیر

-          کارکنان- امکانات و شرایط محیطی

-          روش‌های آزمون و کالیبراسیون و روش اعتبارسنجی

-          تجهیزات

-          ردیابی اندازه‌گیری‌ها

-          نمونه برداری

-          حمل و نقل اقلام مورد آزمون و کالیبراسیون

-          تضمین کیفیت نتایج آزمون و کالیبراسیون

-          گزارش‌دهی نتایج

اولین گام در اقدام برای اخذ گواهینامه استاندارد ISO 17025، تهیه نظامنامه مدیریت کیفیت آزمایشگاه می‌باشد. 

 لینک های کمکی:

مراحل صدور پروانه تایید صلاحیت آزمایشگاه همکار موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران 

صفحات اولین متن استاندارد ISO 17025

متن کامل استاندارد ISO 17025 (متن انگلیسی)

ماشین های اندازه‌گیری CMM

مروری بر ماشین‌های اندازه‌گیری مختصات و نحوه عملکرد آنها

تالیف: اصغر ناصری

17 صفحه

دانلود فایل

اصطلاحات فنی مهم در اندازه گیری ابعادی و تعریف آنها

درک صحیح از برخی واژگان فنی زمینه تست و کالیبراسیون اهمیت زیادی در فهم دقیق فرایندهای کاری ماشین‌های اندازه‌گیری دقیق دارد. در این بخش برخی از مهمترین این واژگان را بررسی می‌کنیم.

1. مقدار درست (True Value): از آنجایی که مقدار درست هیچ کمیتی قابل تعیین نیست، در عمل از یک مقدار مبنای پذیرفته شده استفاده می‌شود. معمولا این مقدار مبنا با اندازه‌گیری‌های مکرر و محاسبه میانگین آماری اندازه‌ها بدست می‌آید.

2. صحت (Accuracy): صحت عبارت از میزان نزدیکی مقدار اندازه‌گیری شده به مقدار درست است.

3. خطا (Error): خطا عبارت از تفاوت بین میزان اندازه‌گیری شده و مقدار درست کمیت تحت اندازه‌گیری است. خطا شامل اشتباهات نمی‌شود. مقادیری که ناشی از قرائت نادرست یا اشتباهات اپراتوری هستند باید از برگه داده ها حذف شوند. خطا علتی است که باعث می‌شود مقادیر بدست آمده در ثر تکرار آزمایش تغییر کننند و هیچکدام از نتایج نبایستی بر دیگری ترجیح داده شود. گرچه امکان حذف کامل خطا از آزمایشات وجود ندارد، می‌توان آنها را کنترل کرد.

خطای کلی ترکیبی از خطای سیستماتیک و خطای تصادفی است:

- خطای سیستماتیک تمامی نتایج را به روشی نظام یافته به یک طرف انتقال می‌دهد بطوریکه نحوه تغییر نتایج حاصل از تکرار اندازه‌گیری قابل پیش بینی است. خطای سیستماتیک قابل اصلاح کردن است. به عنوان مثال وقتی یک راپورتر کالیبره شده را با یک ابزار مکررا اندازه‌گیری کرده و تفاوت منظمی بین اندازه‌ها و اندازه مرجع راپورتر پیدا می‌کنیم، باید این تفاوت را در نتایج تمام آزمایشات با آن ابزار تصحیح کنیم.

- خطای تصادفی خطایی است که قابل پیش بینی نیست. به عبارتی در نتیجه تکرار آزمایشات مقادیر نامرتبطی بوجود می‌آورد. تصحیح خطای تصادفی امکان پذیر نیست و ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:

·         حساسیت پایین ابزار: ابزار به تغییرات کوچک در اندازه یک کمیت حساس نیست در نتیجه نمی‌تواند آنها را ثبت کند.

·         اغتشاش (نویز) در ابزار: اغتشاشات غیرقابل پیش بینی در ابزار که در نتیجه طراحی نامناسب ابزار و حساسیت آن نسبت به تاثیرات محیطی پدید می‌آید.

·         تعریف نادرست: تعریف دقیق یک اندازه امکان پذیر نیست، به عنوان مثال اندازه‌گیری طول یک ترک به علت عدم امکان تعیین دقیق دو انتهای آن امکان پذیر نیست.

4. درستی (Trueness): میزان نزدیکی مقدار متوسط ناشی از تعداد زیادی آزمایش به یک مقدار درست مورد توافق است. این واژه تعریفی شبیه به صحت دارد لیکن درستی به مقدار متوسط ناشی از تعداد زیادی آزمایش مربوط می‌شود.

5. انحراف (Bias): انحراف به تفاوت بین مقدار متوسط ناشی از تعداد زیادی آزمایش و یک مقدار درست مورد توافق گفته می‌شود. انحراف تعریفی شبیه خطای کل سیستماتیک در یک اندازه‌گیری دارد مگر انیکه ماهیتی آماری داشته و به تعداد زیادی آزمایش مربوط می‌شود.

6. دقت (Precision): به میزان شباهت نتایج حاصل از اندازه‌گیری‌های مستقل یک کمیت تحت شرایط یکسان گفته می‌شود. در اینجا کاری با اندازه درست یک کمیت نداریم. تعداد تقسیمات روی مقیاس ابزار اندازه‌گیری بر دقت آن تاثیر گذار است. از آنجایی که دقت بر مبنای یک اندازه درست از پیش توافق شده قرار ندارد، تنها به توزیع خطاهای تصادفی بستگی دارد.

7. تکرارپذیری (Repeatability): دقت بدست آمده تحت شرایط یکسان، با روشها و تجهیزات یکسان است که توسط یک اپراتور بر روی نمونه‌های معادل بدست آمده است.

8. قابلیت تولید مجدد (Reproducibility): به بیان ساده، دقتی است که تحت شرایط یکسان، روشهای یکسان ولی تجهیزات متفاوت مورد استفاده توسط اپراتورهای متفاوت بر روی نمونه‌های معادل بدست آمده است.

9. عدم قطعیت (Uncertainty) : عدم قطعیت بازه‌ای حول مقدار گزارش شده است که هر تکراری از آزمایش، نتیجه ای درون آن بازه بدست می‌دهد. عدم قطعیت مهمترین پارامتر تخمین صحت آزمایش است و معمولا بر اساس دستورالعمل‌های راهنمای ISO تخمین زده می‌شود.

به عنوان مثال اگر آزمایشگری نتیجه حاصل از یک اندازه‌گیری را 25`0.009 اعلام کند، چنین ادعا کرده است که هر اندازه‌گیری صحیح دیگری که روی این کمیت با همان تجهیزات انجام شود نتیجه ای بین دو مقدار 24.991 و 25.009 تولید خواهد کرد.

شکل زیر نتایج حاصل از تکرار یک اندازه‌گیری را نشان می‌دهد. ناحیه قرمز رنگ اندازه درست کمیت و نقاط سبز رنگ نتایج آزمایشات متوالی را نشان می دهند. در این شکل معنی اصطلاحات فوق به خوبی بیان شده است.

جوشکاری اصطکاکی

 جوشکاری اصطکاکی (Friction Welding)

ترجمه و تالیف: میثم عمارتی کارشناس ماشین ابزار 

آبان‌ماه ١٣٨٩ 

در جوشکاری اصطکاکی از حرارت تولید شده توسط اصطکاک بین دو قطعه برای جوش دادن آن دو به یکدیگر استفاده می‌شود. بطور سنتی در جوشکاری اصطکاکی یک قطعه را در طی یک سطح مشترک بر روی قطعه دیگری همراه با اعمال نیروی فشاری آنقدر حرکت می‌دهند تا حرارت تولید شده بر اثر اصطکاک در فصل مشترک قطعه،‌ باعث نرم شدن ماده دو قطعه در مجاورت فصل مشترک شود. در این زمان بخشی از ماده موجود در سطح مشترک دو قطعه که خاصیت مومسان (پلاستیکی) پیدا کرده به فضای بیرون فصل مشترک رانده می شود. سپس حرکت نسبی دو قطعه متوقف شده و یک نیروی فشاری بزرگتر اعمال می شود و همزمان دو قطعه شروع به سرد شدن می‌کنند. این عمل باعث جوش خوردن دو قطعه به یکدیگر می‌شود. کلید اصلی عملیات جوشکاری اصطکاکی این است که از آنجایی که ماده مذابی تولید نمی شود، جوشکاری در فاز جامد فلزات صورت گرفته است. 

  

جوشکاری اصطکاکی دورانی

یک قطعه دوران کرده و قطعه دیگر به پیشانی آن فشار داده می شود.

مزایای جوشکاری اصطکاکی 

صنایع خودروسازی چندین دهه است که از جوشکاری اصطکاکی برای تولید قطعات استفاده می کنند. این فرایند دارای مزایای متعددی است: 

• گرمای اصطکاکی فقط در محل جوش خوردن قطعات تولید می‌شود. بنابراین مجموعه تحت جوشکاری بطور گسترده نرم نمی‌شود. 
• جوش در تمامی سطح مقطع اتصال دو قطعه در یک زمان صورت می‌پذیرد. 
• از این تکنیک برای جوش دادن فلزات ناهم جنس می‌توان استفاده کرد. 
• فرایند در چند ثانیه با قابلیت بالای تولید مجدد صورت می‌پذیرد. بنابراین برای تولید انبوه بسیار مناسب است. 

جوشکاری اصطکاکی دورانی 

جوشکاری اصطکاکی دورانی که در طی آن یک قطعه در برابر پیشانی قطعه دیگر دوران می‌کند، یکی از متداول‌ترین انواع این فرایند است و بسیاری از انواع محورهای فولاد کربنی و محورهای فرعی بدین شیوه مونتاژ می‌شوند. از این فرایند برای تولید شفت‌های محرک، سوپاپ موتور، محور فرمان و میل کمک فنر (suspension rod) استفاده می شود. قابلیت این فرایند در اتصال مواد ناهمجنس بدین معنی است که می توان بدنه و سر سوپاپ را از مواد متفاوتی که مناسب سیکل کاری و حرارتی آنهاست ساخت. 

قطعاتی که با استفاده از جوشکاری اصطکاکی دورانی ساخته شده اند.

جوشکاری اصطکاکی خطی 

در این نوع جوشکاری حرکت دو قطعه نسبت به هم خطی است و بیشتر برای اتصال پره ها به دیسک های چرخان در صنایع موتورسازی هواپیما به کار می رود. انواع کم هزینه تر این فرایند برای تولید برخی قطعات خودرو نیز بکار می رود. 

جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی (Friction Stir Welding) 

این نوع جوشکاری نیز یک ناحیه از مواد مومسان شده به شیوه ای متفاوت از انواع دیگر فرایند جوشکاری اصطکاکی تولید می کند. یک ابزار چرخشی به سوی مواد تحت جوشکاری فشار داده می شود. دوران ابزار باعث گرم و نرم شدن دو ماده در تماس با یکدیگر شده و با حرکت ابزار در طول خط اتصال دو قطعه، ماده نرم شده از دور ابزار به دو طرف حرکت کرده و خط اتصال را محو می کند. 

  

نمودار ترسیمی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی

مرجع: 

http://www.azom.com/details.asp?ArticleID=1170