غشای هدایت کننده آب امکان تبدیل دی اکسید کربن به سوخت را با کارایی بالاتر فراهم می کند

متن کامل خبر در chemproducts.blogsky.com

اولین کشف عمده درباره هیدروفورمیلاسیون در 50 سال اخیر

کاتالیست‌ها تقریبا نقشی معادل سنگ فلاسفه در دنیای شیمی دارند. آنها نمی‌توانند عنصری را به عنصر دیگر تبدیل کنند ولی توانایی تبدیل مواد شیمیایی را دارند در حالیکه خود بدون تغییر می مانند. کبالت که یک ماده معدنی متداول است در پذیرش اتمها از مولکولهای دیگر و تشکیل مولکولهای پیچیده بخوبی عمل می کند....

متن کامل خبر در : chemproducts.blogsky.com

جستجوی مواد واسطه ای موثر در فرایند فتوسنتز

29 ژانویه 2020 – آزمایشگاه ملی بروک هیون

گیاهان از نور خورشید انرژی می گیرند تا دی اکسید کربن اتمسفر را به گلوکز و سایر مواد لازم برای رشد و سوخت و ساز تبدیل کنند. تقلید از این واکنش شیمی – نور و تبدیل دی اکسید کربن به سوخت می‌تواند آینده سوختهای تجدیدپذیر را در دنیا متحول سازد.

برای تحقق بخشیدن به این فوتوسنتز (نورساخت) مصنوعی، دانشمندان سیستم های کاتالیستی متشکل از اجزای متعدد را مطالعه کرده اند که با همکاری یکدیگر، انتقال الکترونهای تحریک شده توسط نور را که برای تبدیل دی اکسید کربن به فرآورده های پر انرژی لازم است، به پیش می‌رانند. یکی از این فرآورده ها فرمیت (HCOO-) است که شکل نمکی اسید فرمیک بوده و از مولکولهای هیدروژن و دی اکسید کربن ساخته می‌شود.

متن کامل خبر در chemproducts.blogsky.com

روش جدیدی برای تبدیل زباله به گرافین با ارزش

27 ژانویه 2020 – Science Daily News

فرایندی جدید که در آزمایشگاه شیمی دانشگاه رایس ابداع شده می‌تواند هرگونه منبع کربن را به تکه‌های با ارزش گرافین تبدیل کند. این فرایند سریع و ارزان است. فن "فلاش گرافین" می‌تواند یک تن زغال سنگ، ته مانده غذایی یا پلاستیک را با کسری از هزینه روشهای دیگر به گرافین تبدیل کند (گرافین یک آلوتروپ دوبعدی کربن به شکل یک شبکه دوبعدی شش ضلعی است که در هر راس شش ضلعی یک اتم کربن قرار دارد. گرافین عنصر ساختاری اصلی برخی مواد مانند گرافیت، زغال سنگ، نانولوله‌های کربنی و فلورین‌هاست).

ادامه مظلب در وبلاگ chemproducts

مهمترین رویداد علمی سال 2019

بسیاری از صاحب نظران بر این امر اتفاق دارند که مهمترین رویداد علمی سال 2019، تهیه اولین تصویر مستقیم از یک سیاهچاله و افق رویداد آن بوده است. برای تهیه این تصویر پژوهشگران شبکه وسیعی از رادیوتلسکوپها را به خدمت گرفتند تا از نقاط مختلف کره زمین بطور همزمان اقدام به تصویر برداری کنند.

یک سیاهچاله جسمی است با چگالی بی نهایت بالا که به واسطه کشش گرانشی اش هیچ چیز حتی نور نمی تواند از سطح آن بگریزد. بنابراین مشاهده مستقیم سیاهچاله با نور مرئی امکان پذیر نیست. لیکن چنین جسم بی نهایت چگالی را می توان از اثر گرانشی آن بر مواد اطراف آشکارسازی کرد. سیاهچاله مواد ستارگان اطراف را می بلعد و این مواد با سقوط به مرکز سیاهچاله شتاب یافته و اقدام به تشعشع امواج الکترومغناطیسی با انرژی بسیار بالا می کنند. مواد در حال سقوط هنگامی که به مرز سیاهچاله به نام افق رویداد می رسند دیگر قادر به فرار از تله گرانشی سیاهچاله نیستند.

سیاهچاله ها از پیش بینی های نظریه نسبیت عام اینشتاین هستند. در مرکز هر کهکشان بزرگ، یک ابرسیاهچاله وجود دارد. تصویر بالا از سیاهچاله موجود در مرکز کهکشان  Messier 87 گرفته شده است.

منبع عکس: نشریه Nature