تصاویری از بزرگترین گورستان هواپیما در دنیا

این تصاویر را شخصا با استفاده از Google Earth تهیه کرده ام.

بمب افکن استراتژیک مافوق صوت بال متغیر B-1B در کنار یک B-52 اوراق شده

این B-52 ها هنوز قابل پروازند لیکن در چارچوب پیمان کاهش تسلیحات استراتژیک زمان چنگ سرد از خدمت خارج شده اند.

هواپیماهای باربری غول پیکر C-5 Galaxy در کنار تانکرهای سوخت رسان

این فانتوم های F-4 زمانی جنگنده چند منظوره بی رقیب محسوب می شدند.

این گورستان حتی پذیرای عقاب تیزپرواز آسمان ها F-15 Eagle می باشد. پایین تر از آنها تعدادی هواپیمای ضربتی A-10 نیز دیده می شود.

تعداد بی شماری جنگنده F-16 از خدمت خارج شده

موشک هوا به هوای سایدویندر

ترجمه: اصغر ناصری

موشک سایدویندر با نام اختصاری AIM-9 شناخته می شود که مخفف موشک رهگیر هوایی است (air intercept missile). موشک سایدویندر از نوع حرارتی است، یعنی با استفاده از یک سلول فوتولتائیک حرارت ساتع شده از موتورهای هدف را حس می کند. چنین موشکی می تواند بطور خودکار بر روی هدف قفل کرده و به تعقیب آن بپردازد. یعنی خلبان هواپیمای شلیک کننده نیازی به ماندن در صحنه نبرد و هدایت موشک در میانه راه آن ندارد و سیستم اصطلاحا از نوع شلیک کن و فراموش کن (fire and forget) است. سیستم موشک های حرارتی به مراتب ساده‌تر و ارزانتر از موشک های هدایت شونده راداری تمام می شود، لیکن محدودیت های خاص خود را نیز دارد.

موشک سایدویندر در نوک بال یک اف 16

فناوری سلاحهای هوشمند

موشک سایدویندر در زمره سلاحهای هوشمند (smart weapons) محسوب می شود زیرا دارای سیستم های جستجوگر داخلی است که می تواند هدف را یافته و بر روی آن قفل کند، به عبارتی هدف متحرک را در برد معینی مورد تعقیب قرار دهد تا با آن برخورد نماید.

فناوری سلاحهای هوشمند پس از جنگ جهانی دوم رو به توسعه نهاد. بیشتر نمونه های اولیه سلاحهای هدایت شونده بر پایه فناوری رادار ساخته شده بودند که گران قیمت و پرمشکل بود. این موشک های هدایت شونده راداری دارای حسگرهای راداری مخصوص به خود بودند لیکن واضح است که نمی توانستند یک فرستنده راداری حجیم را بر رو یخود حمل کنند. بنابراین باید یک رادار دوردست امواج خود را بر روی هدف می تاباند تا انعکاس آنها از روی هدف توسط حسگرهای موشک دریافت شود و موشک بتواند بر روی هدف قفل نماید. این امر بدین معنی است که خلبان هواپیمای شلیک کننده موشک باید در صحنه نبرد و نزدیک به هدف بماند و پیوسته امواج رادار خود را بر روی هدف بتاباند تا موشک بتواند هدف را پیدا کند. واضح است که این وضعیت خطرناکی را برای خلبان پدید می آورد. از طرفی تجهیزات راداری اولیه بسیار گران قیمت و سنگین وزن بودند. و بیشتر موشک های هدایت شونده اولیه در 90 درصد مواقع به خطا می رفتند.

حسگر حرارتی 

در سال 1947 یک دانشمند نیروی دریایی آمریکا به نام بیل مک لین (Bill McLean) سعی کرد موشکی بسازد که با استفاده از حرارت ساتع شده از هدف قادر به جستجوی آن باشد. از آنجایی که این موشک بجای امواج منعکس شده از هدف، بر حرارت ساتع شده از موتورهای آن تکیه دارد، نوعی قابلیت شلیک کن و فراموش کن به هواپیمای خودی می دهد. به عبارتی هواپیمای خودی می تواند موشک را شلیک کرده و از صحنه نبرد دور شود. این موشک از یک نوع سلول فوتوولتائیک کوچک جستجوگر حرارت برای دیدن هدف استفاده خواهد کرد. بنابراین سیستمی ساده تر و به مراتب کم هزینه تر از رادار خواهد داشت. 

مک لین به علت عدم علاقه نیروی دریایی به این موضوع، توسعه این سیستم جدید را تحت نام یک پروژه توسعه فیوز انجام داد. شش سال بعد در سپتامبر 1953 اولین موشک حرارتی دنیا نخستین تست موفق خود را انجام داد.

جنگنده چند منظوره اف 18 در حال پرتاب یک موشک سایدویندر

اجزای سیستم موشکی سایدویندر

موشک سایدویندر دارای نه بخش اصلی است:

1. موتور راکتی که نیروی پیش رانه لازم برای پرواز موشک را فراهم می‌سازد.

2. بالهای تثبیت عقبی که نیروی بالابر لازم را فراهم می کنند.

3. جستجوگر (seeker) که نور مادون قرمز ساتع شده از هدف را می بیند.

4. سیستم الکترونیکی کنترل هدایت که اطلاعات دریافت شده از جستجوگر را پردازش کرده و مسیر صحیح برای پرواز موشک را محاسبه می کند.

5. بخش کنترل فعال سازی که پره های پرواز نزدیک دماغه موشک را برپایه دستورات دریافتی ار سیستم هدایت تنظیم می کند.

6. پره های پرواز (flight fins) که موشک را در هوا هدایت کرده و باعث چرخش موشک به سمت مطلوب می شوند.

7. سرجنگی (warhead) که حاوی مهمات برای نابود کردن هدف است.

8. سیستم فیوز که با رسیدن موشک به هدف سرجنگی را فعال می کند.

9. باتری که توان لازم برای سیستم های الکترونیکی موشک را فراهم می کند.

بخش های مختلف موشک سایدویندر 

موتور این موشک از یک سوخت جامد کم دود استفاده می کند که با استفاده از آن می تواند به سرعتی حدود 3000 کیلومتر بر ساعت دست یابد. با تمام شدن سوخت موشک بقیه مسیر بسوی هدف را در هوا سر می خورد. 

هرکدام از چهار بالک عقبی که نیروی بالابر لازم برای حفظ موشک در حالت پرواز را تامین می کنند، با اسباب تثبیت کننده ساده ای به نام رولرون (rolleron) مجهز شده اند. یک رولرون چرخی فلزی است که شیارهایی درون آن بریده شده است. با سرعت گرفتن موشک، جریان هوا درون رولرون گردش می کند (مانند یک فرفره).  

رولرون ها دارای اثر ژیروسکوپی هستند، یعنی چرخش آنها با تمایل موشک به غلتیدن به پهلو مخالفت می کند. بنابراین تعادل موشک در هوا حفظ می شود و مجموعه جستجوگر نصب شده در موشک در هوا چرخش نمی نماید. بنابراین ردیابی هدف آسانتر می شود. 

 

 رولرون ها در انتهای بالک عقبی

جستجوگر مادون قرمز 

جستجوگر ساید ویندر چیزی شبیه دوربین های CCD در یک دوربین ویدیویی است. این جستجوگر آرایه ای از حسگرهایی دارد که با تابش نور مادون قرمز بر آنها تولید سیگنال الکتریکی می کنند. از آنجایی که این جستجوگر فقط بین اشیا بسیار داغ و معمولی تمایز می گذارد، سیستم مادون قرمز بسیار ساده تر از یک سیستم آشکارسازی نور مرئی (مانند یک دوربین ویدیویی معمولی) است. 

از این گذشته جستجوگرهای مادون قرمز نیاز به منبع نور خارجی برای عمل کردن ندارند و در نتیجه در شب نیز بخوبی روز عمل می کنند. 

در مدلهای کنونی سایدویندر، حسگرهای مادون قرمز با یک سامانه پویش مخروطی (conical scanning system) جفت شده اند. در این ترتیب، مجموعه لنزها و آینه هایی که نور را بسوی حسگر جهت می دهند حول یک آینه کوچک گردیده و بخش بزرگی از آسمان را مورد پویش قرار می‌دهند. وقتی این مجموعه چرخان بطور تصادفی با یک منبع حرارت زیاد در یک سوی موشک تلاقی می کند، سیستم جستجوگر در می یابد که در آن سو یک هدف قرار دارد و موشک را بدان سو هدایت می کند. 

سیستم کنترل هدایت 

کارکرد اصلی سیستم کنترل هدایت، نگهداشتن تصویر مادون قرمز هواپیمای دشمن در مرکز است به گونه ای که نوک موشک به نشانه گیری هدف ادامه دهد. اگر تصویر مادون قرمز از موقعیت مرکزی دور شود، سیستم کنترل یک سیگنال به مجموعه سروو (servo assembly) می فرستد. این مجموعه شامل یک مولد گاز است که گازی با فشار بالا به پشت پیستون های پنوماتیکی تغذیه می‌کند. پیستون ها به میل اسبک هایی متصل هستند که پره ها با به عقب و جلو حرکت می‌دهند. سیگنال فرمان صادر شده از کنترل هدایت سیم پیچ هایی الکتریکی را فعال می کند که سوپاپهای منتهی به پیستون ها را برای حرکت دادن پره ها باز و بسته می نماید. 

وقتی موشک به نزدیکی هدف می رسد آشکارساز نوری هدف (optical target detector) ففعال می شود. این آشکارساز از هشت دیود ساتع کننده نور لیزر تشکیل شده که پیرامون بدنه خارجی موشک درست پشت پره ها نصب شده اند. اگر نور لیزر تابیده شده از این دیودها به هدف برخورده و منعکس شود سیستم کنترل موشک در می یابد که به اندازه کافی به هدف نزدیک شده و سرجنگی موشک را منفجر می کند. 

منبع: 

How Stuff Works Website

مروری بر انواع هواپیماهای جنگی

تالیف: اصغر ناصری ([e-mail]) - تیرماه 1391

این مقاله مروری بر انواع هواپیماهای جنگی یا combat aircrafts دارد. منظور ازهواپیمای جنگی آن نوع هواپیمایی است که در عملیات نظامی شرکت مستقیم داشته و با خود سلاح حمل می کند. برای تالیف این مقاله از منابع متعدد استفاده شده که فهرست برخی از آنها در انتهای مقاله ذکر شده است. 

برای مطالعه متن کامل مقاله روی ادامه مطلب کلیک کنید.

ناوگان جنگنده های اف 35 برای بازبینی از خدمت خارج شد

پنتاگون روز جمعه اعلام کرد که تمامی جنگنده های اف 35 پس از مشاهده یک ترک در پره توربین موتور یکی از این جنگنده ها برای بازبینی و تشخیص علت بروز خرابی از خدمت خارج شدند. 

بخش هایی از موتور به کارخانه پرات اند ویتنی در میدل تاون کلرادو فرستاده می شوند تا تحت ارزیابی و تحلیل بیشتر قرار گیرند. تا زمان تکمیل تحقیقات ناوگان جنگنده های اف 35 به خدمت بازگردانده نمی شود. 

اف 35 گرانترین برنامه تسلیحاتی طول تاریخ با هزینه تخمینی 330 میلیارد دلار است و در نظر بسیاری از تحلیل گران نمونه ای از اتلاف منابع در طول مدیریت های ادواری پنتاگون محسوب می‌شود. 

جنگنده F-35 Joint Strike Fighter به عنوان یک جنگنده رادارگریز چندمنظوره قرار بود جایگزین بسیاری از جنگنده های نسل چهارمی نیروی هوایی و دریایی آمریکا شود. لیکن بالا رفتن نجومی هزینه تولید این هواپیما آنرا به یکی از گلوگاه های صنایع دفاعی آمریکا تبدیل کرده است.

از آنجایی که پروژه تولید این جنگنده درس های بسیاری در زمینه هدایت پروژه های دفاعی بدنبال خواهد داشت بزودی مقاله مفصلی درباره تاریخ پیدایش و تکامل این جنگنده به قلم این نویسنده در وبلاگ دنیای علم و تکنولوژی درج خواهد شد. 

برترین هلی کوپترهای نظامی دنیا

در این نوشتار برخی از برترین هلی کوپترهای نظامی دنیا بدون رتبه بندی خاص معرفی می شود. 

هلی کوپتر تهاجمی Kamov Ka-50 

این هلی کوپتر در زبان روسی به کوسه سیاه و در ناتو به Hokum A موسوم است. یک هلی کوپتر تک سرنشین تهاجمی ساخت کارخانه کاموف روسیه است که در سال 1995 وارد خدمت شده و یحدود 30 فروند از مدلهای مختلف آن تاکنون ساخته شده است. غیرعادی ترین ویژگی در طراحی آن روتورهای هم محور دوگانه است که برخلاف جهت یکدیگر می چرخند و گشتاور یکدیگر را خنثی می کنند. بدین ترتیب این هلی کوپتر نیاز به ملخ دم برای خنثی کردن گشتاور روتور اصلی ندارد. عدم وجود ملخ دم مزایای فوق العاده ای برای این هلی کوپتر ایجاد می کند از این قبیل که آسیب پذیری هلی کوپتر را تا حد زیادی کاهش می دهد. علت اصلی سقوط بیشتر هلی کوپترهای نظامی در صحنه جنگ مورد اصابت قرار گرفتن ملخ دم آنهاست که باعث چرخیدن هلی کوپتر به دور خود و از دست رفتن کنترل بر آن می شود. هم چنین روتور دم معمولا 30 درصد توان موتور اصلی را مصرف می کند. 

 

این شیوه خاص طراحی روتورها که به coaxial rotors موسوم است باعث چابکی و مانورپذیری فوق العاده این هلی کوپتر می شود بطوری که می تواند غلتیدن و چرخیدن در مسیر مارپیچی را با سرعت انجام دهد.  

ویژگی غیرعادی دیگر این هلی کوپتر داشتن تنها یک خلبان است. در حالی که در تمامی هلی کوپترهای نظامی دنیا یک خلبان و یک جهت یاب وظیفه هدایت هلی کوپتر را به عهده دارند.

این هلی کوپتر می تواند طیف وسیعی از تسلیحات تهاجمی از قبیل موشک ضد تانک 9K121 Vikhr با هدایت لیزری و موشک ضدهوایی Vympel R-73 (آرچر) را حمل کند. هم چنین قادر به حمل راکت های غیرهداست شونده و بمب های 250 یا 500 کیلوگرمی است. 

برای محافظت از خود در برابر موشک های ضدهوایی از سیستم چف و فلیر نیز بهره می برد.  

مهمترین مورد شرکت این هلی کوپتر در یک عملیات نظامی در جنگ روسیه و چچن به سالهای 2000 و 2001 بود. در 6 فوریه 2001 یک هلی کوپتر کاموف با شلیک دو موشک هدایت شونده ضد تانک Vikhr توانست یک موضع مستحکم شورشیان چچن را نابود کند. در این جنگ ها هلی کوپتر کاموف قابلیت خود در عملیات در مناطق دشوار کوهستانی را بخوبی به اثبات رسانید. 

(ادامه دارد)