ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
منبع: Air Force Magazine
اقدام روسیه در ضمیمه کردن شبه جزیره کریمه به خاک این کشور، ارسال انبوه نیروی نظامی به مرزهای غربی و حمایت از روس تبارهای اوکراین باعث تنش میان روسیه و کشورهای غربی شده است. ارتش روسیه در میانه یک مدرن سازی عظیم و تلاش در جایگزین ساختن سخت افزارهای قدیمی با سلاحهای مدرن است. در این راه نیروی هوایی روسیه نقش اصلی را در اعاده جایگاه این کشور در نظم جهانی ایفا می کند. رابطه روسیه و کشورهای غربی هیچگاه تا این حد پرتنش نبوده است.
آنتونوف An-22 Antei بزرگترین هواپیمای ملخی حال حاضر دنیاست. با 57 متر طول و 64.4 متر فاصله دو سربال قادر است 80 تن بار و 29 مسافر را تا فاصله 5000 کیلومتری حمل کند.
آنتونوف An-124 Ruslan با 69 متر طول و ظرفیت حمل بار 150 تن یکی از بزرگترین هواپیماهای ترابری استراتژیک دنیاست. این هواپیمای پهن پیکر می تواند بارهای بسیار حجیم مانند هلی کوپتر و زیردریایی های کوچک را حمل کند.
بریف A-50 یک هواپیمای هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد (آواکس) است که برپایه هواپیمای ایلوشین 76 ساخته شده است.
نوعی هواپیمای ایلوشین 80 که توسط یک میگ 29 اسکورت می شود، برای ارتباطات امن با زیردریایی های هسته ای طراحی شده است.
این هلی کوپتر کاموف ka-31 مجهز به رادار هشدار زودهنگام برای محافظت از ناوگان دریایی رویه در برابر مهاجمین است.
هلی کوپتر کاموف Ka-52 یکی از مقاوم ترین هلی کوپترهای تهاجمی است. به جای ملخ دم برای خنثی سازی گشتاور دورانی روتور اصلی این هلی کوپتر از روتور دوگانه که در جهت عکس می گردند سود می برد. بدنه محکم و حسگرهای دوربرد آنرا به سلاح تهاجمی مهلکی تبدیل کرده است.
انواع مختلفی از هلی کوپتر میل ام آی 8 وظیفه حمل بار و نیرو را برای ارتش روسیه به عهده دارند.
میگ 31 که یک شکاری دوربرد و بلندپرواز است هنوز سلاح اصلی نیروی هوایی روسیه در مقابله با موشک های کروز تهاجمی دشمن محسوب می شود. در اینجا یک میگ 31 هواپیمای آواکس A-50 را اسکورت می کند.
جنگنده بمب افکن سوخوی 34 بطور تخصصی برای حمله به اهداف زمینی طراحی شده است.
سوخوی 35 مدرنترین جنگنده عملیاتی روسیه است و قابلیت thrust vectoring یا تغییر زاویه اگزوز به آن مانورپذیری بی نظیری داده است.
سوخوی 50 حاصل تلاش روسیه برای دستیابی به یک جنگنده رادارگریز نسل پنجمی است. تا عملیاتی شدن این هواپیما زمان زیادی باقی مانده است.
توپولف Tu-22M بک فایر با بالهای متغیر که توانایی حمل موشک های کروز ضدکشتی را دارد. در اینجا یک موشک کروز Kh-22 را حمل کرده است.
بمب افکن استراتژیک توپولف Tu-160 معروف به قوی سفید بزرگترین هواپیمای نظامی حال حاضر دنیا با 54 متر طول است.
یاک 130 یک هواپیای ضربتی آموزشی سبک است که با همکاری ایتالیا طراحی و ساخته شده است. این هواپیما می تواند بسیاری از خصوصات جنگنده های مدرن روسیه را شبیه سازی کند و از این رو وسیله آموزشی موثری است. به عنوان یک هواپیکای ضربتی سبک نیز می تواند مورد استفاده واقع شود.
تالیف: اصغر ناصری - آذرماه 1392
نیروی هوایی ارتش آزادیبخش چین (PLAAF) بخشی از ارتش چین، نیروی نظامی اصلی جمهوری خلق چین است. این نیرو رسما در 11 نوامبر 1949 افتتاح شد و تا سال 2010 دارای 330 هزار نیرو بود که بدین ترتیب بزرگترین نیروی هوایی در آسیا محسوب می شد. در سالهای اولیه پیدایش این نیرو از کمک شوروی بهره فراوانی برد و کارخانه هواپیماسازی شن یانگ به تولید اولین مدل هواپیمای نظامی یعنی مدل آموزشی میگ 15 با نام JJ-2 پرداخت. بیشتر توسعه صنایع هواپیماسازی نظامی چین بر اساس تولید میگ های 15، 17، 19 و 21 با مجوز از شوروی شکل گرفت.
اولین هواپیمای جنگی بومی تولید شده توسط چین مدل J-8 بود که در دهه 1960 صورت گرفت.
هم اکنون چین برنامه هایی را برای مدرنیزه کردن نیروی هوایی خود و چایگزین کردن هواپیماهای قدیمی با انواع جنگنده نسل چهار و نیم و در آینده نزدیک نسل پنجم دارد.
جدول زیر برخی از هواپیماهای جنگی چین را معرفی می کند.
مدل | تصویر | نقش | کشور سازنده | تعداد در خدمت |
Shukhoi Su-30MKK | جنگنده چند منظوره | روسیه | 99 | |
Shukhoi Su-27 | جنگنده برتری هوایی | شوروی | 76 | |
Shenyang J-11 | جنگنده برتری هوایی | چین (کپی سوخوی 27) | 140 | |
ُShenyang J-10 | جنگنده چند منظوره | چین | 200 |
Xian JH-7 | جنگنده بمب افکن | چین | 72 | |
ُShenyang J-8 | رهگیر | چین | 180 | |
Nanchang Q-5 | جنگنده ضربتی | چین | 240 | |
هم اکنون نیروی هوایی چین با 2900 فروند هواپیمای جنگی در مقام سوم پس از ایالات متحده و روسیه قرار دارد. لیکن سیاست های کاهش هزینه دولت اوباما که به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران به کاهش قابل ملاحظه توان نظامی آمریکا خواهد انجامید، محتملا در آینده ای نزدیک چین را به مقام اول ارتقا خواهد داد.