متوقف ساختن کووید 19 یا نجات اقتصاد؟

8 آوریل 2020- MIT Technology Review

در اولین هفته از برقراری مقررات فاصله گذاری اجتماعی در بسیاری از ایالات آمریکا، وزارت کار اعلام کرد 3.3 میلیون نفر به بیکاران افزوده شده است. یک هفته بعد در اولین هفته آوریل، 6.6 میلیون نفر دیگر نیز به این تعداد افزوده شدند. رکورد قبلی که در سال 1982 ثبت شده، بالغ بر 695000 نفر بود.

تازه این آمار بسیاری کارگران پاره وقت، خویش فرما یا کارگران ساعتی را که امکان معیشت خود را از دست داده اند شامل نمی‌شود. کارشناسان مالی تخمین زده اند که تولید ناخالص داخلی آمریکا تا تابستان سال جاری بین 30 تا 50 درصد افت کند. کیسی مولیگان اقتصاددان آمریکایی بر این باور است که تا ماه جولای هزینه بستن کسب و کارهای غیرضروری برای هر خانوار آمریکایی حدود 10 هزار دلار خواهد بود.

از سوی دیگر مدلهایی نیز منتشر شده که نشان می دهند شیوع بدون کنترل ویروس می تواند باعث مرگ حدود 2.2 میلیون آمریکایی شود. بنابراین همواره یک مقایسه عذاب آور میان نجات اقتصاد و نجات جان انسانها وجود دارد.

یکی از دشواری های سبک و سنگین کردن میان این دو موضوع مهم، تفاوت وضعیت جاری با بحرانهای اقتصادی پیشین است. دررکودها یا بحرانهای گذشته، راه حل اقتصادی همواره این بود که تقاضا برای نیروی کار را تحریک کنند، به عبارتی کارگران را به سرکار برگردانند. اما پس از شیوع کرونا دولتها در حال متوقف ساختن عمدی فعالیت های اقتصادی و وادار کردن مردم به ماندن در خانه های خود هستند. تنها عمق بحران نیست که مهم است بله ماهیت آن نیز کاملا متفاوت است.

یکی از بزرگترین نگرانی ها این است که افرادی که کمترین توانایی را در ایستادگی در برابر سقوط اقتصادی دارند، بیشترین صدمه را از آن خواهند دید: خدمات با دستمزد کم در رستورانها و هتل ها و تعداد رو به رشد افراد در مشاغل پاره وقت. این افراد کمترین دستمزد و در عین حال کمترین مزیت های درمانی را دریافت می کنند. در شرایط عادی آنها آسیب پذیری بیشتری دارند، در شرایط بسیار وخیم کنونی چه حالی می توانند داشته باشند؟

تاکنون بستن اقتصاد تنها گزینه ممکن بوده است زیرا شیوع کنترل نشده بیماری می تواند خود برای فعالیت اقتصادی بسیار مهلک باشد. اگر دهها میلیون نفر بیمار شده و میلیونها نفر بمیرند اقتصاد لطمه خواهد دید، نه فقط بخاطر اینکه نیروی کار از دست می‌رود. گسترش ترس برای اقتصاد بد است. مصرف کنندگان به رستورانها بر نمی گردند، سفر هوایی رزرو نمی کنند یا در فعالیت هایی که ممکن است سلامتی آنها را به خطر اندازد پول خرج نمی کنند.

در عین حال هر اقدامی برای کاستن از سرعت مرگ و میر ناشی از ویروس دارای منافع اقتصادی عظیمی خواهد بود. به باور مایکل گرین استون از دانشگاه شیکاگو، حتی اجرای ملایم مقررات فاصله گذاری اجتماعی بین یک مارس تا یکم اکتبر برپایه مدلهای شیوع بیماری، منجر به نجات جان 1.7 میلیون نفر خواهد شد. پیشگیری از این تعداد مرگ و میر به منزله نجات 8 تریلیون دلار از اقتصاد است که یک سوم تولید ناخالص داخلی آمریکا است.

گزینه پیش رو این است که نگذاریم شیوع بیماری از کنترل خارج شود زیرا این امر اقتصاد را نابود خواهد کرد. در بیماری عالم گیر 1918 تولید صنعتی آمریکا 18 درصد کاهش یافت اما شهرهایی که محدودیت ها را زودتر و به مدتی طولانی تر اجرا کرده بودند، در سال بعد از خاتمه همه گیری دستاوردهای اقتصادی بهتری داشتند.

اقتصاد امروزین بسیار متفاوت است و بیشتر به سوی بخش خدمات گرایش دارد. از سویی یک بیماری عالم گیر چنان مخرب است که هر سیاستی برای تخفیف اثرات آن می تواند برای اقتصاد نیز خوب باشد بنابراین درمان بدتر از خود بیماری نیست. اما هر روز که فعالیت عادی اقتصادی متوقف شود تعداد زیادی از مردم درآمدی نخواهند داشت. بسیاری تسلیم بیماری نومیدی خواهند شد. خانواده ای بسیاری تحت فشار تنشهای اقتصادی متلاشی می شوند و شهرهایی که قطب شیوع بیماری هستند احساس رهاشدگی می‌کنند. ضرورت بازگشایی اقتصاد هر چه بیشتر نمود پیدا می کند.

لیکن تعدادی از اقتصاددانان بانفوذ  و متخصصان سلامت عمومی اظهار کرده اند که راهی برای بازگرداندن سریع آمریکا به فعالیت اقتصادی و در عین حال حفظ ایمنی عمومی وجود دارد. پاول رومر اقتصاددان دانشگاه نیویورک و برنده جایزه نوبل بر این باور است که یک راهبرد نسبتا ساده برای مهار ویروس و در عین حال احیای اقتصاد وجود دارد.

به گفته رومر کلید کار آزمایش مکرر همه افرادی است که نشانه بیماری از خود ندارند. تمام افرادی که آزمایششان مثبت شده باید خود را قرنطینه کنند و آنهایی که آزمایش منفی دارند می توانند به کار برگشته، سفر کرده و در اجتماع شرکت کنند، لیکن باید هر دو هفته دوباره تست بدهند. به افرادی که نتیجه تست منفی دارند باید یک کارت داده شود که مجوز کار و سفر آنها محسوب می‌شود.

آزمایش دادن باید داوطلبانه باشد. ممکن است برخی در برابر قرنطینه مقاومت کنند لیکن بیشتر مردم کار درست را انجام خواهند داد و این برای کاهش انتشار ویروس کافی است.

رومر به برخی ماشین های تست ساخت شرکتهای دره سیلیکون مانند ماشین ساخت غول دارویی روشه اشاره دارد که می توانند 4200 تست در روز انجام دهند. با 5000 ماشین از این نوع می توان 20 میلیون نفر را در روز تست کرد. این کار به عقیده رومر در محدوده ظرفیت های صنعتی آمریکا است و بوسیله آن می توان افراد مبتلا را ایزوله کرده و به بقیه افراد اجازه داد به سرکار بروند. در واقع 93 درصد از اقتصاددانان اصرار دارند که آزمایش همگانی برای بازگشایی اقتصاد لازم است.

بجای قرنطینه کامل همگی مردم، باید تست همگانی و قرنطینه کردن تنها مبتلایان اجرا شود. با این کار افراد آسیب پذیر مجزا می شوند.

با این وجود هم اکنون آزمایش کووید 19 تنها برای بیماران شدید یا کارکنان خط مقدم درمان اجرا می شود. کیت‌های تست و تجهیزات لازم برای انجام آنها دچار کمبود هستند. بسیاری بیمارستان ها و پزشکان از عدم دسترسی به تست‌های مورد نیاز گلایه دارند.

رومر به 2 تریلیون دلار مشوق اقتصادی تصویب شده توسط دولت آمریکا اشاره دارد و می گوید که اگر بجای آن تنها 100 میلیارد دلار به تست فراگیر اختصاص داده می شد اثرات اقتصادی بسیار مطلوب تری داشت.

یک روز باید دربهای اقتصاد را بگشاییم. شاید بتوان تا کاهش جدی همه گیری بیماری صبر کرد یا شاید عواقب اقتصادی بیماری برای فقرا غیرقابل تحمل باشد. وقتی آن روز فرا رسد، اگر آزمایش همگانی نداشته باشیم مردم را بدون اطلاع از وضعیت بیماری یا سلامتی آنها به سرکار خواهیم فرستاد و این امر ممکن است فاجعه بار باشد.

راهبرد آزمایش همگانی می تواند تدریجی اجرا شود: ابتدا آنها که فارغ از آلودگی یا ایمن هستند می توانند به کار برگردند. اما بدون آزمایش همگانی نخواهیم توانست این گذار به بازگشایی اقتصاد را محقق سازیم. در غیر اینصورت در برابر دو گزینه رها خواهیم شد: بین نجات اقتصاد یا به خطر انداختن زندگی افرادی بیشمار.

منبع:

https://www.technologyreview.com/2020/04/08/998785/stop-covid-or-save-the-economy-we-can-do-both/

مطالعه ارتباط DNA افراد با میزان آسیب پذیری آنان در برابر ویروس کرونا

7 مارس 2020 – Wired News

ویروس جدید کرونا که نخستین بار در چین شیوع یافت، افراد انسان را صرف نظر از سن، جنسیت یا نژاد آنان به یکسان مورد حمله قرار می‌دهد. از این رو یک عامل بیماری زای جدید است که هیچ انسانی در برابر آن از ایمنی قبلی ندارد.

اما بیماری ناشی از آن که به کووید 19 موسوم شده است سیمای بسیار متلونی دارد. تنها برخی از افراد مبتلا به بیماری دچار می شوند و گستره نشانه های بیماری بسیار متنوع است. برخی دچار تب و سرفه می شوند. برای برخی بیماری به شکل شکم درد و اسهال بروز می کند. برخی نیز اشتها یا حس بویایی و چشایی خود را از دست می دهند. تعدادی نیز چنان بیمار می شوند که نیاز به اتصال به دستگاه اکسیژن رسانی دارند. برای برخی افراد نیز بروز بیماری چنان ملایم است که با خوردن مایعات فراوان و استراحت در منزل بهبود پیدا می کنند.

هم اکنون شرکتی به نام 23andMe با بهره گیری از پایگاه داده ژنوم میلیونها مشتری خود در صدد است به بررسی نقش تفاوتهای ژنتیکی افراد در میزان آسیب پذیری آنان در برابر ویروس کووید 19 بپردازد. این کار ممکن است مدتها طول بکشد لیکن یکی از کاندیدهای مناسب بررسی ژنتیکی، پروتئین موسوم به گیرنده ACE2 است که ویروس از طریق آن به سلولهای شش و سایر اندامهای بدن می چسبد. پیش از این ثابت شده بود که برخی جهش های ژنتیکی مانند CCR5 فراد را در برابر ابتلا به ویروس HIV مقاوم می کند. اگر چنین شواهدی برای بیماری کووید 19 یافت شود می توان امید داشت جستجو برای درمان بیماری تسریع شود.

منبع:

https://www.wired.com/story/why-does-covid-19-make-some-people-so-sick-ask-their-dna/#intcid=recommendations_wired-homepage-right-rail-popular_26c459dd-fd00-49ab-8fc1-3299aaac180d_popular4-1

بررسی فاضلاب شهری می تواند روشی برای ردیابی میزان ابتلا به بیماری کووید 19 در اختیار ما قرار دهد

7 مارس 2020 – Wired News

گروهی از محققان دانشگاه استانفورد در صددند با گردآوری و بررسی نمونه های فاضلاب شهری به مطالعه مسیر ابتلا به بیماری کوید 19 در ناطق شهری بپردازند. تحقیقات نشان داده است که ویروس کرونا از طریق مدفوع انسان دفع می‌شود و فاضلاب شهری می تواند قبل از بازیافت شامل مقادیر قابل توجهی از این ویروس باشد. مبتلایان به کووید 19 ممکن است تا مدتها و شاید تا زمان بهبودی کامل نشانه ای از خود بروز ندهند و این امر کار شناسایی فراگیر تعداد مبتلایان از طریق آزمایش مخاط یا نمونه خون را دشوار می سازد. اما مدفوع شخص مبتلا از همان ابتدای ورود ویروس به بدن حاوی این ویروس است و مطالعه فاضلاب شهری می تواند روشی زودهنگام برای شاسایی تعداد نسبی مبتلایان در یک منطقه شهری بدست دهد. یکی از دشواری های موجود بر سر راه این پژوهش، ابداع مدل ریاضی است که تراکم ویروس در یک نمونه فاضلاب شهری را به تعداد مبتلایان در ان منطقه پیوند می دهد.

منبع:

https://www.wired.com/story/one-way-to-potentially-track-covid-19-sewage-surveillance/

چرا ویروس کرونا تاثیر متفاوتی بر افراد مختلف می‌گذارد؟

منبع: یاهو نیوز- 5 آوریل 2020

تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در سراسر جهان از مرز یک میلیون و دویست هزار نفر گذشته است و با سرعتی هشدار دهنده در حال افزایش است. لیکن همه موارد ابتلا به یک شیوه خود را نشان نمی دهد. بیماران .یروس کرونا گستره وسیعی از نشانه ها از خود بروز می دهند و علت دقیق این امر هنوز روشن نشده است. اما شواهدی در دست هست که چه عواملی بر شدت این بیماری تاثیر می گذارند.

در حالی که متداول‌ترین نشانه‌های بیماری عبارتند از تب، سرفه و تنگی نفس، گزارشات متعددی از بیماران وجود دارد که نشانه های غیرتنفسی از خود بروز داده اند. مطالعه ای که بر روی 204 بیمار در هوبئی چین انجام شده و در نشریه علوم گوارشی آمریکا به چاپ رسیده دال بر این است که حدود نیمی از آنها نشانه های ناخوشی گوارشی مانند از دست دادن اشتها، احساس تهوع، استفراغ و اسهال داشته اند. نیویورک تایمز گزارش کرده است که ویروس کرونا گاهی اوقات با علایم عصبی مانند تورم مغز و حمله مغزی خود را نشان می دهد. برخی مبتلایان مشکلات قلبی و نیز درد ماهیچه و خستگی مفرط از خود بروز داده اند.

تازه بیمارانی هستند که آزمایش ویروس آنها مثبت شده ولی فقط نشانه های ملایم بیماری در آنها ظاهر شده یا اینکه بطور کلی فاقد هرگونه نشانه ای هستند.

اما چرا ویروس کرونا تا به این حد متفاوت بر روی بیماران تاثیر می گذارد؟

دلیل اصلی این است که انسانها ماشین نیستند. عوامل زیادی بر نوع واکنش ما به عوامل بیماریزا تاثیر می گذارند. برای ویروس کرونا بنظر می رسد دو تا از مهمترین این عوامل، سن و وضعیت سلامتی هستند.

تاثیر سن بر شدت نشانه های ویروس کرونا تقریبا اثبات شده است. نوع واکنش ما در برابر عفونت ها با گذشت سن تغییر می یابد. مردم با هر سنی ممکن است بر اثر ابتلا به ویروس کرونا بیمار شده و بمیرند اما نرخ مرگ و میر در کهنسالان بالاترین مقدار خود را دارد.

آنهایی که دارای دو یا چند مشکل سلامتی در آن واحد هستند نیز ممکن است نشانه های بیشتری از خود بروز دهند. افرادی که مشکل قلبی یا تنفسی، دیابت یا سایر مشکلات سلامتی دارند ممکن است در اثر ابتلا به ویروس کرونا شدیدتر بیمار شوند اما سازوکاری که این مشکلات سلامتی را به نشانه های ثانویه بیماری ربط می دهد ناشناخته مانده است.

عامل دیگر در نوع نشانه های بیماری شدت در معرض قرارگیری فرد در برابر ویروس کرونا است. مانند همه انواع سموم، ویروسها در حجمهای بیشتر کشنده تر هستند

گام نهادن به دفتر اداره ای که قبلا فردی مبتلا در آن حضور یافته به اندازه کنار فرد مبتلا به مدت یک ساعت نشستن در یک قطار خطرناک نیست. ابتلا با دوز پایین به ویروس حتی می تواند دستگاه ایمنی را تقویت کرده و آن را در برابر دوزهای بالاتر عفونت در آینده تقویت کند.

در هر حال تقویت سیستم ایمنی با تغذیه مناسب و ورزش و حفظ فاصله از افراد برای کاهش دوز ویروس احتمالی، همچنان از مهمترین اقدامات برای حفاظت در برابر ابتلا به ویروس کرونا هستند. منبع:

https://news.yahoo.com/why-does-the-coronavirus-affect-people-differently-yahoo-news-explains-191026207.html

نکاتی در مورد فاصله گیری اجتماعی برای محافظت در برابر ویروس کرونا در هنگام خرید

با اعمال قرنطینه در بسیاری از کشورها برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، فعالیتهای روزمره مانند خرید از فروشگاه نسبت به شیوه های جاری تغییر زیادی یافته است. تاکنون تنها وسیله دفاعی اسان در برابر این ویروس موهش، رعایت نظافت شخصی و فاصله گیری اجتماعی بوده است. در اینجا نکاتی برای رعایت اصل فاصله گیری اجتماعی در هنگام خرید از سایت نشریه گاردین ارائه می شود...

ادامه مطلب