ساخت بزرگترین سلاح هسته ای دنیا توسط روسیه

سند جدیدی که توسط پنتاگون از حالت طبقه بندی خارج شده حاکی از ساخت نیرومندترین سلاح هسته ای دنیا توسط دولت روسیه است. این سلاح یک اژدر خودکنترلی زیردریایی به نام کانیون (Kanyon) است که وجود آن توسط تلویزیون روسیه در نوامبر 2015 برملا گردیده است.

سند لورفته پنتاگون در مورد کانیون

کانیون یک وسیله نقلیه خودمختار زیردریایی با برد بسیار بلند است که می تواند 10 هزار کیلومتر مسافت را در عمق 1000 متری و با سرعت 180 کیلومتر بر ساعت بپیماید. ولی آنچه کانیون را به کابوسی مبدل ساخته، ظرفیت حمل سلاح آن است: کانیون یک سلاح هسته ای 100 مگاتنی با خود حمل می کند. این کلاهک هسته ای که دوبار نیرومند تر از بمب هیدروژنی تزار است، در صورت فروافتادن در شهری مانند نیویورک می تواند باعث مرگ آنی 8 میلیون نفر و جراحت شدید 6 میلیون نفر دیگر شود.

کانیون برای حمله به مناطق ساحلی و نابودکردن شهرها و بنادر ساخته شده است. این ابربمب می تواند یک سونامی مصنوعی نیز ایجاد کند که آلودگی رادیواکتیو را با امواج پیشرونده آب منتشر می سازد. کلاهک این سلاح با ایزوتوپ کوبالت 60 روکش شده و مناطق آلوده شده تا 100 سال غیرقابل سکونت برای انسان خواهند بود.

روسیه با ساخت این سلاح دست به تهدید رقبای قدرتمند خود زده است. زیردریایی ساروف که این اژدر 25 متری را حمل می کند، آنرا به بدنه خود متصل ساخته و تا نزدیکی آبهای دشمن پیش می برد.

همکاری ژاپن و بریتانیا برای تولید پیشرفته‌ترین موشک هوابه هوای دنیا

همکاری ژاپن و بریتانیا برای تولید پیشرفته‌ترین موشک هوابه هوای دنیا

ژاپن و بریتانیا توان علمی خود را در راستای ساخت بهترین موشک هوا به هوای دنیا بکارمی گیرند، موشکی که میتواند حتی از آمرام قدرتمند آمریکا نیز بهتر عمل کند. این موشک که در سالهای آخر دهه 2020 عملیاتی خواهد شد، جنگنده رادارگریز F-35  بکار گرفته شده توسط هر دو کشور را مجهز خواهد کرد.

قرار است این موشک از رادار آرایه فعال اسکن الکترونیکی یا AESA استفاده کند. رادارهای AESA فاقد بشقاب آنتن موجود در رادارهای معمولی هستند که با چرخش حول محور خود امواج را به اطراف گسیل می کنند. در رادارهای AESA آرایه ای از ماژولهای فرستنده/گیرنده ترانزیستوری و یک پردازشگر سیگنال پیشرفته و قدرتمند، امواج تولید شده را بطور الکترونیکی در راستای دلخواه ارسال می کنند. در حالی که چند ثانیه طول می کشد تا یک رادار مجهز به آنتن بشقابی که بر مبنای اصل پالس داپلر عمل می کند، خط افق را اسکن کند، رادار AESA با بهره گیری از پردازشگر سیگنال و صدها ماژول تولید کننده امواج خود تنها در کسری از ثانیه تمامی فضای روبروی خود را اسکن می نماید.

یک رادار AESA

رادارهای AESA می توانند بی وقفه در عرض فرکانسهای متعددی بطور همزمان عمل کنند که نه تنها قدرت آنها را در یافتن اهداف افزایش می دهد بلکه شناسایی آنها توسط دشمن را دشوار می سازد. در حالی که رادارهای معمولی پرتو ثابتی از امواج را گسیل می‌کنند، رادارهای AESA تنها لحظه کوچکی یک موج گسیل می کنند که تکرار آنها به تعداد زیاد باعث شناسایی هدف می شود. بدین صورت این رادارها در برابر پارازیت های الکترونیکی نیز بسیار مقاومند.

نیروی هوایی دفاعی ژاپن در سال 1999 موشک هوا به هوایAAM-4 ساخت شرکت میتسوبیشی را به خدمت گرفت که نخستین موشک مجهز به رادار AESA در دنیا بشمار می‌رود. این موشک قدرتمند بزرگتر از آن است که در مخزن داخلی F-35 رادارگریز نصب شود. انگلستان نیز در سال 2018 موشک Meteor را واردخدمت خواهد کرد که با سرعت بالای 4 ماخ خود بسیار مهلک محسوب می شود. همکاری مشترک ژاپن و بریتانیا به موشک پیشرفته ای خواهد انجامید که در هواپیمای F-35 نسل پنجمی قابل استفاده خواهد بود.

موشک AAM-4B

منبع اصلی:

http://www.popularmechanics.com/military/research/a13968584/japan-uk-air-to-air-missile/

جنگنده بی نظیری که هرگز ساخته نشد

در سال 1991 شرکت لاکهید برنده رقابت طراحی و ساخت جنگنده تاکتیکی پیشرفته (ATF) امریکا شد و به توسعه جنگنده رادارگریز بی رقیب F-22 Raptor اهتمام نمود. تصور نیروی هوایی آمریکا این بود که لاکهید قادر خواهد بود پروژه ساخت جنگنده برتری هوایی آمریکا را بهتر مدیریت کرده و هزینه کمتری ایجاد کند. این تصور به کنار گذاردن یکی از پیشرفته ترین طرحهای هوافضای قرن یعنی جنگنده YF-23 شرکت نورتروپ انجامید.

در آن زمان، شرکت نورتروپ بخاطر هزینه‌های سرسام‌آوری که با طراحی و ساخت بمب افکن رادارگریز B-2 Spirit ببار آورده بود مورد غضب پنتاگون بود. این امر باعث شد از ابتدای شروع رقابت، مقامات نظر مساعدتری نسبت به شرکت رقیب لاکهید داشته باشند. امروزه می‌دانیم باوجود بی رقیب بودن F-22 در عرصه برتری هوایی، YF-23 نورتروپ از بسیاری جهات جنگنده برتری بوده است.

جنگنده YF-23 از موتور انقلابی YF120 جنرال الکتریک با چرخه متغیر بهره می‌برد. عملکرد این موتور در حالت سوپرکروز، یعنی حرکت طولانی مدت با سرعت مافوق صوت بدون استفاده از پس سوز، بسیار بهتر از موتور پرات اندویتنی YF-119 اف 22 بود. دنباله وی شکل YF-23 امکان مانور در زاویه حمله 60 درجه را معادل اف 22 ابرمانورپذیر فراهم می ساخت. لیکن مدیران شرکت نورتروپ توانایی های جنگنده خود را در آزمونهای نمایشی بخوبی نشان ندادند، در حالیکه اف 22 مانورهای محیرالعقول و چشمگیری را به معرض نمایش گذاشت.

اما برتری دیگر YF-23 رادارگریزی بیشتر آن نسبت به F-22  بود. طرح بدنه YF-23 بسیار پیشرفته‌تر و مانند جنگنده‌های فیلمهای علمی تخیلی بود. برد YF-23 نیز بیشتر از رقیب خود بود که در عرصه جنگهای اقیانوس آرام مزیت بسیار بزرگی محسوب می‌شود.

ارزش تبلیغات و روابط عمومی عامل اصلی در پیروزی شرکت لاکهید بر رقیب خود بود. در پایان می توان گفت نیروی هوایی آمریکا یکی از بهترین طرحهای نظامی را به علت عوامل غیرفنی کنار گذاشت، جنگنده ای که می توانست مابین نیروی هوایی آمریکا و کشورهای رقیب فاصله ای بسیار طولانی تر ایجاد کند.

منبع اصلی:

http://nationalinterest.org/blog/the-buzz/americas-f-23-stealth-fighter-vs-the-lethal-f-22-raptor-who-14461

موشک بالستیک چگونه کار می کند؟

موشکها مهمات خودهدایت شونده ای هستند که در هوا یا فضای بیرون جو به سوی هدف حرکت می‌کنند. یک موشک بالستیک در یک مسیر سهمی شکل که اغلب به فضای بیرون جو امتداد می یابد، حرکت می کند.یک موشک بالستیک قاره پیما ممکن است مسافت قابل ملاحظه ای را بدور زمین بگردد.

برخلاف بمب، اژدر و راکتها، موشک هم دارای موتور است و هم هدایت شونده. اگر پرتابه ای فاقد موتور باشد، راکت نامیده می شود. یک بمب نه موتور دارد و نه قابل هدایت است. بمب های هدایت شونده بمب هوشمند نامیده می شوند. پرتابه‌های موتوردار که زیر آب حرکت می کنند اژدر نام دارند.

موشکها بر حسب برد دسته بندی می شوند:

- -        برد میدان نبرد (BRBM): کمتر از 200 کیلومتر

- -        تاکتیکی (TAC): بین 150 تا 300 کیلومتر

- -        کوتاه برد (SRBM): تا 1000 کیلومتر

- -        میدانی (TBM): بین 300 تا 3500 کیلومتر

- -        میان برد (MRBM): بین 1000 تا 3500 کیلومتر

- -        بلندبرد (LRBM): بین 3500 تا 5500 کیلومتر

- -        قاره پیما (ICBM): بیش از 5500 کیلومتر

موشک قاره پیمای مینوتمن 3 آمریکا دارای یک بوستر سه مرحله ای است. کلاهک هسته ای آن 170 کیلوتن قدرت انفجاری دارد و در بالاترین نقطه از مسیر خود، موشک به بیرون جو زمین وارد می شود. شکل زیر مراحل پرواز یک موشک از این نوع و کلاهک هسته ای آن را نشان می دهد.

منابع

https://www.space.com/19601-how-intercontinental-ballistic-missiles-work-infographic.html

بمب هیدروژنی و تفاوت آن با بمب اتمی

بمب هیدروژنی و تفاوت آن با بمب اتمی

گردآوری و تالیف: اصغر ناصری

ششم ژوئن سالجاری کره شمالی ادعا کرد که یک بمب هیدروژنی با قدرت 120 کیلوتن را آزمایش کرده است. کارشناسان نظامی هنوز در مورد ادعای این کشور تردید دارند، زیرا آزمایش بمب هیدروژنی در سطح زمین و کنترل فرایند پیچیده همجوشی هسته‌ای بسیار دشوار است. آنها احتمال می‌دهند کره شمالی نوعی بمب اتمی تقویت شده را به مورد آزمایش گذاشته باشد. در این مقاله نگاهی به نحوه عمل بمب اتمی و بمب هیدروژنی می‌اندازیم.

شکافت هسته‌ای، همجوشی هسته‌ای

شکافت هسته‌ای (fission) به معنی شکافته شدن اتمهای رادیواکتیو به اتمهایی کوچکتر است. عناصر سنگین رادیواکتیو مانند پلوتونیوم 239 و اورانیوم 235 در طی این فرایند به اتمهای کوچکتری مانند باریم و کریپتون شکافته می‌شوند. در طی این واکنش، مقدارکمی از جرم هسته‌های اولیه ناپدید و به مقادیر عظیمی انرژی گرمایی تبدیل می‌شود.

عناصر رادیواکتیو دارای ناپایداری ذاتی بوده و بخودی خود به عناصر سبکتر تجزیه می‌شوند. بطور کلی وقتی جرم اتمی یعنی مجموع جرم پروتونها و نوترونهای تشکیل دهنده هسته یک اتم از عدد معینی بیشتر شود، نیروی هسته‌ای قوی مابین این ذرات قادر به مقاومت در برابر نیروی دافعه الکترومغناطیسی میان پروتونها نبوده و هسته‌ها بتدریج متلاشی می‌شوند. در طی این واکنش، نوترونهای پرسرعت و اشعه گاما (درات فوتون پرانرژی) آزاد می‌شوند. نوترونهای آزاد شده خود قادرند به هسته‌های دست نخورده دیگر پیوسته و ناپایداری آنها را موجب شوند. در نتیجه این هسته ها نیز شکافته شده و واکنش شکافت هسته ای بصورت زنجیره‌ای ادامه می یابد.

شکافت هسته اورانیوم

در رآکتورهای هسته‌ای سرعت شکافته شدن هسته‌ها با کندکردن سرعت نوترونها و جذب و خنثی سازی تعداد زیادی از آنها، کاهش می‌یابد. لیکن در بمب اتمی این واکنش تسریع شده و مقادیر عظیمی انرژی بطورآنی آزاد می‌شود که نتیجه آن یک انفجار اتمی است.

در همجوشی هسته‌ای (fusion) دو اتم هیدروژن با یکدیگر واکنش کرده و یک اتم هلیوم، یک نوترون آزاد و مقادیر عظیمی انرژی بوجود می‌آید. همجوشی هسته‌ای واکنشی است که در هسته خورشید و سایر ستارگان رخ داده و دمای عظیم مرکز آنها را موجب می‌شود.

همجوشی هسته ای

دو نوع اصلی بمب اتمی

برای یک انفجار اتمی، باید جرمی از یک ماده رادیواکتیو مانند پلوتونیوم 239 یا اورانیوم 235 به شکل یک جرم ابربحرانی (supercritical) فشرده شود تا واکنش شکافت هسته‌ای با سرعتی دیوانه‌وار به انجام رسد. در نوع انفجاری، مانند بمب Fat Man که ناکازاکی را در 1945 ویران کرد، انفجار خرج‌های آغازگر که در پیرامون بمب قرار دارند ماده اتمی را به سمت داخ فشرده کرده و انفجار اتمی اصلی را موجب می‌شود (شکل زیرسمت چپ).

سمت راست بمب اتمی از نوع توپی را نشان می دهد که در آن یک توده هسته‌ای به سمت مکمل ان شلیک شده و با برخود، هر دو به بالای جرم ابربحرانی فشرده می‌شوند. این نوع بمب در هیروشیما آزمایش شد.

دو نوع اصلی بمب اتمی

بمب هیدروژنی

در یک بمب هیدورژنی واکنشی از نوع همجوشی هیدروژن مانند مرکز ستارگان رخ می‌دهد. برای آغاز آن واکنش، سطوح انرژی چنان بالایی نیاز است که واکنش‌های انفجاری معمولی قادر به تولید آن نیستند و در نتیجه باید از یک انفجار اتمی اولیه برای تدارک این انرژی آغازین استفاده کرد. بدین ترتیب بمبهای هیدروژنی اساسا دو مرحله‌ای هستند. در مرحله اول یک بمب اتمی معمولی منفجر شده و مقدار زیادی انرژی به شکل اشعه ایکس تولید می‌کند. این اشعه ایکس به سمت یک بمب ثانویه هدایت می‌شود که در مرکز خود ماده لازم برای همجوشی هسته‌ای دارد. بدین ترتیب انفجار دوم به شکل همجوشی سریع هسته‌ای آغاز می‌گردد.

ساختار یک بمب هیدروژنی

منبع اصلی:

http://www.businessinsider.com/how-nuclear-weapons-work-2016-1