ابرتانک جدید روسیه آرمیتا تی 14

درباره ابرتانک جدید روسیه Armata T-15 مطالب زیادی نوشته شده است. در حقیقت T-14 بخشی از پلاتقورم جنگی جهانی آرمیتا است که شامل تانک جنگی T-14، نفربر سنگین T-15 و وسیله نقلیه بازیابی زرهی T-16 و چندین نوع ماشین زرهی دیگر است.

تانک T-14 تفاوتی آشکار با سایر تانکهای دوران شوروی و روسیه کنونی دارد. تمام تانکهای قبلی روسیه تحت تاثیر درسهای آموخته شده از جنگ جهانی دوم در برابر نیروی زمینی آلمان نازی طراحی شده بودند: طرح نسبتا ساده، زرهی قوی و تولید در مقیاس انبوه. تانکهای روسیه برای برابری تک به تک در برابر تانکهای غربی ساخته نشده و طراحان آنها بیشتر بر تعداد انبوهتانکهای بکار گرفته شده تاکید داشتند. حفاظت از خدمه موضوعی درجه 2 محسوب می شد. این فلسفه حتی در جدیدترین تانک روسیه یعنی T-90 نیز به چشم می خورد.

در تانک T-14 این فلسفه بکلی کنار گذاشته شده و برخی از مدرنترین ابداعات در آن به چشم می خورد. حفاظت از خدمه در درجه اول اهمیت قرارگرفته که واکنشی به حرفه ای شدن نیروی رزمی این کشور و کاهش جمعیت ان بشمار می رود.

مهمترین تفاوت T-14 با سایر تانکهای جنگی، برجک بدون سرنشین آن است. مهمترین مزیت این پیکربندی این است که محفظه سرنشینان از بخش انبار مهمات جدا شده است. علاوه براین زره چندلایه که با زره واکنشی ترکیب شده نفوذ گلوله در آن را بسیار دشوار می سازد.

اما بالاتر از همه سیستم دفاع فعال این تانک است که با بهره گیری از رادار آرایه فعال اسکن الکترونیکی با برد 100 کیلومتر می تواند تا 40 هدف هوایی و 25 هدف زمینی را همزمان ردیابی کرده و پانل های آن که در اطراف برجک و بالای تانک نصب شده اند یک دید360 درجه ای به رادارمی دهند. این سیستم بسوی موشک های ضدتانک شناسایی شده گلوله های نفوذکننده ارسال می کند که قادرند با برخورد مستقیم آنرا متلاشی سازند. در حالیکه سیستم دفاع فعال برروی تانکهای بریتانیایی و غربی هنوز در مراحل آغازین توسعه خود قرار دارد، روسها ادعا می کنند سیستم آنها موسوم به افغانیت، کاملا عملیاتی است و ازجمله قادراست دربرابر پیشرفته ترین موشکهای آمریکایی مانند جاولین (Javelin) از تانک تی 14 دفاع کند.

در حالی که برجک بدون سرنشین محافظت بسیار بالاتری از خدمه فراهم می کند، دارای معایبی نیز هست: خدمه مجبورند تماما به حسگرهای تانک برای آگاهی موقعیتی و هدفگیری اتکا داشته باشند و اگر تانک مورد اصابت قرار گرفته وحسگرهای آن آسیب جدی ببیند، قادر به نبرد نیست حتی اگر سایر سیستم های آن سالم باشند.

روشن است که این تانک پیشرفته جهشی بزرگ برای نیروی زرهی روسیه بشمار می آید لیکن عملکرد آن در برابر سلاحهای مدرن غربی و نیز آخرین نسخه های تانک آبرام آمریکا که مجهز به گلوله های هدایت شونده با برد 12 کیلومتر هستند هنوز روشن نیست. در این میان تانکی برنده است که بتواند دشمن را زودتر دیده و ردیابی کند.

آرمیتا تی 14یک تانک کاملا جدید است و مشکلات آن بتدریج آشکار خواهد شد. علاوه براین پرسش اصلی این است که آیا روسیه قادر است این تانک گران قیمت را در تعداد انبوه تولید کند. شکی نیست که تی 14 بتدریج به سلاحی برتر تبدیل خواهد شد.

هواپیماهای شگفت انگیز: هرکولس C-130

مقدمه 

مجموعه مقالات هواپیماهای شگفت انگیز به معرفی مهمترین هواپیماهای جنگی تاریخ نبردهای هوایی می پردازد که علاوه بر دستاوردهای تکنولوژیکی مهم نقش موثری در تغییر شرایط تاریخ جنگها داشته اند. از این مجموعه تاکنون مقالات زیر در این وبلاگ منتشر شده است: 

1. هواپیماهای شگفت انگیز: SR-71 پرنده سیاه 

2. هواپیماهای شگفت انگیز: P-51 Mustang 

3. هواپیماهای شگفت انگیز: بمب افکن استراتژیک B-36 

4. هواپیماهای شگفت انگیز: Hughes HK-1 Hercules یا غاز صنوبری 

5. هواپیماهای شگفت انگیز: بمب افکن بی 17  

6. هواپیماهای شگفت انگیز: میگ 15

7. هواپیماهای شگفت انگیز: بمب افکن بی 29

این مقالات با بهره گیری از منابع معتبر تالیف شده است. خواهشمند است در صورت استفاده منبع اصلی آن یعنی وبلاگ دنیای علم و تکنولوژی را ذکر فرمایید.  

---

هواپیماهای شگفت انگیز: هرکولس C-130

سی 130 در حال پرواز در طول خط ساحلی ویتنام شمالی

در میانه خروج آشوبناک نیروهای آمریکایی از سایگون در آوریل 1975، مرد جوانی در نیروی هوایی ویتنام جنوبی به نام تین نگوین از درون سنگری در پایگاه هوایی تان سون نات به بیرون می نگریست. فرودگاه در طول شب زیر آتش خمپاره نیروهای ویتنام شمالی بوده و بیش از 100 فروند هواپیما نابود شده بود. اما هنوز یک هواپیمای قابل پرواز C-130A (اولین نمونه تولیدی) وجود داشت. وقتی در بمباران وقفه یا ایجاد شد، هواپیمای مذکور از میان آتش و دود به سمت باند فرود به راه افتاد.

درب عقب هواپیمای عظیم الجثه هنوز باز بود و جمعیتی از مردم روی آن انباشته شده بودند. نگوین می دانست که باید از سنگر بیرون آمده و به درون هواپیما بجهد. او با چند نفر دیگر از سنگر به بیرون دویده و با شتاب تمام به روی درب شیب‌دار هواپیما پریدند. هربار که خلبان ترمز کوتاهی می کرد، جمعیت به سمت جلوی هواپیما رانده می شدند. چند دقیقه بعد درب هواپیما بسته شد.

هرکولس C-130A برای حمل 90 چترباز طراحی شده است. تنها خلبان آن، یک سرگرد نیروی هوایی ویتنام جنوبی، چهار موتور توربوپراپ Allison T56 را به حداکثر سرعت رساند و برخاستن از باند 3000 متری فرودگاه را آغاز کرد. در انتهیا باند هواپیما هنوز از زمین برنخاسته بود.

اما مسافتی کوتاه پس از اتمام باند، هرکولس به هوا برخاست. پس از یک پرواز پردلهره، سه ساعت و نیم بعد هواپیما بر فرودگاهی در جنوب شرقی بانکوک به زمین نشست. خدمه آمریکایی فرودگاه از دیدن 452 مسافر هواپیما دچار شگفتی شدند. با یک تلاش هرکول وار این هواپیما توانسته بود 10 هزار کیلوگرم بیشتر از حد نهایی عملیاتی خود بار حمل کند.

هرکولس C-130 در طول شش دهه تاریخچه خود جان بسیاری را نجات داده بود، اما یک هواپیمای مرگ آور نیزمحسوب می شد.

هرکولس شباهتی به هواپیماهای بسیار پیشرفته ای چون F-22  و F-35 ندارد، لیکن انعطاف پذیری اش آن را به یک آچار فرانسه در میان هواپیماهای نظامی تبدیل کرده است. در طول عمر 63 ساله خود 100 نوع ماموریت بسیار متفاوت را اجرا کرده و به تازگی نیز دوباره به عنوان یک هواپیمای جنگی وارد عمل شده است. در 13 آوریل 2017 یک MC-130 بزرگترین بمب غیرهسته‌ای جهان یعنی GBU-43/B مشهور به MOAB را بر تونلهای داعش در ایالت ننگرهار افغانستان انداخت. خدمه هواپیما بمب را از درب عقبی بوسیله چتر به بیرون انداختند، رویه ای که ابداع آن به زمان جنگ کره باز می‌گردد.

طراح این هواپیما یکی از نوابغ صنعت هوانوردی یعنی ویلیس هاوکینز بوده است که سالها بعد طراحی ماهواره کرونا، موشک قاره‌پیمای پولاریس  و تانک ام یک آبرام را به پرونده خود افزود. پروپوزال طراحی C-130 حدود 110 صفحه بود که در مقیسه با پروپوزال 2500 صفحه ای F-35 یک سند کوچک بشمار می آید. قطر بدنه طوری انتخاب شد که یک تانک شریدان داخل ان جای بگیرد. طول قسمت حمل بار نیز معادل یک واگن قطار درنظر گرفته شد.

اولین نمونه C-130 در 23 آگوست 1954 پرواز کرد. با چهار موتور توربوپراپ آلیسون و ملخهای سه پره تنها 250 متر برای برخاستن آن از روی زمین مورد نیاز بود. پنتاگون بالاخره هواپیمای باربری میان برد ایده آل خود را یافته بود.

هرکولس مدت 63 سال است که تولید می شود و از این نظر طولانی ترین تاریخ تولید پیوسته را در میان هواپیماهای دنیا متعلق به خود ساخته است. حدود 70 نوع مختلف از این هواپیما در بیش از 70 کشور دنیا مشغول به خدمت هستند. هرکولس یک همه کاره واقعی است: آمبولانس هوایی، کشتی توپدار، پرتاب چترباز، حمل بارهای سنگین، سیستم پخش تلویزیونی، پرتاب هواپیمای بدون سرنشین، ارتباط ماهواره ای و هواپیمای مسافربری. از نقشهای دیگر آن عمل به عنوان تانکر سوخت، کنترل پیشروی هوایی، آشکارساز طوفان، آتش نشان، مددرسان قطبی، عملیت جستجو و نجات و ده ها مورد دیگر بوده است. هرکولس عنوان سنگین ترین و بزرگترین هواپیمایی را دارد که تاکنون بر یک ناو هواپیمابر نشست و برخاست انجام داده است. در جنگ ویتنام از این هواپیما برای تمامی منظورهای ممکن استفاده می شد: حمل بار، پخش اوراق تبلیغاتی و بمباران مسیر هوشی مین (محل نفوذ سربازان ویتنام شمالی به ویتنام جنوبی). حتی یکبار هواپیماهای C-130B بمب های 5000 کیلوگرمی را برای مسطح ساختن زمین جهت فرود هلی کوپترها بر قسمت هایی از جنگل انداختند. از هرکولس برای عملیات شناسایی نیز استفاده فراوانی شده است. در یکی از شگفت ترین موارد، از مدلهای ویژه EC-130E به عنوان ایستگاه پخش برنامه تلویزیونی و رادیویی بر فراز عراق قبل از حمله نیروهای ائتلاف در 1991 و 2003 و بخشی از کارزار روانی علیه صدام استفاده شد.

زمین مسطح شده برای فرود هلی کوپتر توسط لبمب های 5000 کیلوگرمی

امروزه از مدلهای AC-130 به عنوان کشتی توپدار هوایی برای پشتیبانی نزدیک از نیروها استفاده می شود. این هواپیما به توپهای 20ریال 30، 40 و حتی 105 میلی متری هویتزر مجهز است و می تواند بمبهای هوشمند و موشک نیز بکار برد. در حقیقت در جنگ 1991 خلیج فارس، تنها یک AC-130 توانست ستونی از تانکهای عراقی را در طی نبرد خفجی از حرکت باز دارد. از هرکولس برای تست موتورهای جدید همچون موتورهای مورد استفاده در ایرباس A-400M باربری اروپا نیز استفاده شده است.

AC-130 در حال تست دفاع الکترونیکی

امروزه مدلهای C-130J به کابین دیجیتالی، سیستم های پرواز خودکار، ملخهای شش پره و موتورهای نیرومندتری مجهز هستند. نسل جدید رادارها این هواپیماها را حتی اثربخش تر از قبل ساخته است. اولین سلاح لیزری هوایی نیز در این هواپیما مورد استفاده واقع خواهد شد. هرکولس احتمالا تا چند دهه دیگر نیز به خدمت خود در نقش های مختلف ادامه خواهد داد. این هواپیما یکی از موفق ترین ابداعات صنایع هوایی محسوب می شود.

منبع:

http://www.popularmechanics.com/military/aviation/a26156/c-130-badass-plane/

---

فروش مقاله و تحقیق آماده با بالاترین کیفیت علمی- تحویل سریع، قیمت فوق العاده مناسب

روی لینکهای زیر کلیک کنید:

1. مفاهیم و کاربردهای رایانش ابری

2. فرایند پرسکاری ECAP

3. فرایند شکل دهی افزایشی گرم

---

ارسال سریع از طریق ایمیل، تلگرام یا لینک دانلود با یک پیامک به 09360771981

سوخت گیری هوایی و روشهای مختلف آن

سوخت گیری هوایی (Air to Air Refuelling = AAR) روشی موثر برای افزایش دوام پرواز و برد هواپیما است. ایده این روش ابتدا در سال 1917 توسط الکساندر دی سورسکی (Alexander de Seversky) مطرح شده و سپس در دهه 1920 به شکل استفاده از شلنگ 15 متری و شیر جریان دستی به نمایش گذاشته شد. از آن پس این روش بطور پیوسته مورد مطالعه و توسعه قرار گرفته و با هدف افزایش طول مدت پروازها بکار گرفته شده است که نتیجه آن، اولین پرواز بدون توقف به دور کره زمین در سال 1949 بوده است. در خلال جنگ جهانی دوم برنامه هایی برای بکارگیری این روش تدوین شد لیکن این برنامه ها ادامه نیافته و اولین مورد استفاده نظامی از سوخت گیری هوایی در خلال جنگ کره از دهه 1950 بدین سو اتفاق افتاد.

در سالهای اخیر توجه روزافزونی به سوخت گیری خودکار هواپیماهای بدون سرنشین شده است. در طی دهه گذشته مقالات زیادی درباره جنبه های نظری و عملی خودکارسازی فرایند سوخت گیری هوایی منتشر شده که زمینه هایی مانند کنترل هواپیما، سیستم های حسگر و یکپارچه سازی آنها را پوشش داده اند. برای توسعه و ارزیابی نظریات موجود مدلهای شبیه سازی متعددی ایجاد شده که از مدلهای پارامتری ساده گرفته تا نمایش فیزیکی پیچیده هواپیما، اغتشاشات آیرودینامیکی و جوی و تجهیزات سوخت گیری هوایی را شامل می شده اند.

روشهای سوخت گیری هوایی

1. روش بوم پرنده (Flying boom): در این روش یک میله سوخت رسان که انتهای آن یک بوم قرار دارد از هواپیمای تانکر خارج می شود. بوم توسط یک اپراتور در هواپیمای سوخت رسان و از طریق بالکها و فلاپهای آن کنترل شده بسوی هواپیمای سوخت گیرنده هدایت می شود. در نتیجه برای هواپیمای سوخت گیرنده اتصال به بوم ساده تر از روش پراب و شلنگ است. سرعت سوخت رسانی نیز بسیار بالاتر از روش پراب و شلنگ است. ایراد اصلی این روش این است که در هر زمان تنها سوخت رسانی به یک هواپیما امکان پذیر است. این روش برای سوخت رسانی به هلی کوپترها مناسب نیست.

2. روش پراب و کلاهک مخروطی (Probe and drogue): ... این سیستم ساده تر و جمع و جورتر از روش بوم پرنده است و می تواند با هواپیماهای مختلف یا سرعتهای متفاوت پرواز تطبیق داده شود. در این روش امکان سوخت رسانی همزمان به چند هواپیما نیز وجود دارد. ایراد اصلی آن این است که خلبان هواپیمای دریافت کننده سوخت در این روش باید تلاش زیادی برای کنترل سرعت و جهت پرواز هواپیمای خود به منظور اتصال دقیق با کلاهک مخروطی بنماید. در هوای مغشوش و تاریکی شب اتصال به کلاهک مخروطی معمولا دشوار است.

منبع اصلی:

Advances in air to air refueling

Peter R. Thomas et. Al

Progress in Aerospace Sciences, July 2014

برای سفارش ترجمه کامل مقاله بسیار مفید و جامع فوق، یک پیامک به شماره 09360771981 ارسال فرمایید.

بهای ترجمه فارسی مقاله با فرمت WORD همراه با متن اصلی انگلیسی آن: 30 هزار تومان

ارسال فوری با ایمیل، تلگرام یا لینک دانلود

مقایسه زیردریایی های جنگی آمریکا و روسیه

زیردریایی های تهاجمی در طول تاریخ جنگهای مدرن همواره سلاح مهیبی بشمار می رفته اند. لیکن برخلاف نیروی هوایی که نقش قاطعی در پیروزی متفقین در جنگ جهانی دوم داشت، هیچگاه زیردریایی ها نقش نهایی و قطعی ایفا نکرده‌اند. برای مثال برتری فناوری زیردریایی آلمانها در جنگ جهانی اول تنها سقوط این قدرت جهانی را چند سال به تعویق انداخت.

ماموریت اصلی زیردریایی تهاجمی، حمله به زیردریایی ها و کشتی های دشمن است. یک زیردریایی باید به سونارهای خوبی برای آشکارسازی زیردریایی های دشمن مجهز باشد. همچنین در هنگام نزدیک شدن به واحدهای شناور و زیردریایی دشمن باید مخفی باقی بماند. سطح صدای تولید شده توسط موتور زیردریایی عامل مهمی در پنهان کاری آن است. برخی از زیردریایی های نوین قادرند با موشک های کروز خود به سایر کشتی ها و حتی اهداف زمینی حمله کنند. بنابراین رادارگریزی و مهمات متنوع مهمترین عاملها در طبقه بندی بهترین زیردریایی ها هستند.

بهترین زیردریایی های تهاجمی جهان کدامند؟ در این مقاله 3 زیردریایی برتر جهان به ترتیب معرفی شده اند. این طبقه بندی از سایت تخصصی:

 military-today.com 

استخراج شده است. اینها تنها زیردریایی های اتمی را شامل می شوند و زیردریایی های نوین در حال ساخت را شامل نمی گردند.

1. کلاس Seawolf یا گرگ دریا (ایالات متحده آمریکا)

سه زیردریایی ساخته شده در این کلاس پیشرفته ترین و در عین حال گرانترین زیردریایی های تهاجمی دنیا هستند. ساخت هرکدام از آنها که در فاصله 

سالهای 1989 تا 2005 صورت گرفته بیش از 3 میلیارد دلار هزینه داشته است. وزن آب جابجا شده توسط آنها 12139 تن، طول آنها 108 متر و حداکثر سرعت 65 کیلومتر بر ساعت است. برد آنها بواسطه استفاده از سوخت اتمی عملا نامحدود است. زیردریایی دارای 8 لوله پرتاب موشک و اژدر است و می تواند اژدر، موشک ضدکشتی وموشک کروز تاماهاوک حمل کند.

این زیردریایی ها به قولی کم صداترین زیردریایی های دنیا هستند. حتی در سرعت بالای 50 کیلومتر بر ساعت نیز بسیار آهسته تر از سایر انواع زیردریایی ها حرکت می کند. سروصدای کم این نوع زیردریایی به این واسطه است که موتور 45 هزار اسب بخار آن توان خود را به یک پمپ جت آب تحویل می دهد که نیروی پیشران تولید می کند بنابراین از موتور پره‌ای پر سروصدا خبری نیست. این زیردریایی ها قادرند در زیر لایه یخ قطبی نیز به عملیات بپردازند.

2. کلاس ویرجینیا (Virginia) (ایالات متحده آمریکا)

این زیردریایی ها به عنوان مکملی کوچکتر، ارزانتر و انعطاف پذیرتر از نوع پیشرفته تر و لیکن بسیار گرانقیمت تر کلاس سی ولف طراحی شده اند. ساخت بیش از 30 فروند ار این زیردریایی ها برنامه ریزی شده است. این زیردریایی ها از پوشش ضد امواج صوتی جدید و موتور رانشی نوینی برای کاهش صدا و امکان آشکارسازی کمتر بهره می برند. این زیردریایی 12 سیستم پرتاب عمودی موشک و اژدر در اختیار دارد. این زیردریایی می تواند تیم های عملیاتی ویژه را از روی عرشه خود گسیل نماید.

3. کلاس گرانی (Granney) روسیه

زیردریایی های یاسن (یا به بیان ناتو گرانی) جدیدترین زیردریایی های اتمی روسیه هستند. ساخت زیردریایی پیشرو این کلاس یعنی سورودونیسک (Severodvnisk)  در سال 1993 آغاز و در سال 2013 تحویل نیروی دریای شد. این زیردریایی مجهز به 24 سیستم پرتاب عمودی است و می تواند موشک کروز P-800 Oniks نیز حمل کند.

---

فروش مقاله و تحقیق آماده با بالاترین کیفیت علمی- تحویل سریع، قیمت فوق العاده مناسب

روی لینکهای زیر کلیک کنید:

1. مفاهیم و کاربردهای رایانش ابری

2. فرایند پرسکاری ECAP

3. فرایند شکل دهی افزایشی گرم

---

چرا انفجار بمب اتمی تولید ابرهای قارچ مانند می کند؟

این پدیده به ناپایداری ریلای-تیلور یا همرفت حرارتی مربوط می شود. شروع این پدیده با انفجاری است که تولید یک ابر کومولوس پرفشار می نماید. کره گازهای داغ در حال اشتعال در تمامی جهات به بیرون منبسط می‌شود. از آنجایی که این کره سوزان از گازهای در حال شتاب داغتر و در نتیجه رقیقتر از هوای پیرامون است، با سرعت بسیار زیادی شروع به بالارفتن می کند. این امر در نهایت کلاهک قارچ را پدید می آورد.

با صعود کره سوزان، هوای پشت سر آن داغ شده و یک اثر دودکش مانند ایجاد می کند که دود وگازهای موجود در لبه بیرونی دودکش را به درون می کشد. این امر ساقه قارچ انفجار اتمی را می سازد.

این تصور که کلاهک قارچ به سمت پایین و حول ساقه تاب می خورد نتیجه تفاوت در دمای مرکز کلاهک و لبه‌های بیرونی آن است. مرکز داغتر بوده و سریعتر صعود می کند ولی لبه های بیرونی به سمت ساقه مکیده می شوند.

به محض اینکه ابر انفجاری به نقطه معینی در اتمسفررسید، یعنی جایی که چگالی ابر گازی معادل چگالی هوای پیرامونی است، پراکنده شده و کلاهک هموارمی شود.

تمامی این فرایند با نظریه ناپایداری ریلای-تیلور قابل توجیه است. این ناپایداری در فیزیک به خوبی شناخته شده است واختلاط میان دو ماده متفاوت با چگالی های مختلف و شتابدار را توجیه می کند. در مورد یک بمب اتمی، شتاب وگازهای داغتر باعث ایجاد تفاوت در چگالی مواد می شوند، تفاوتی که در اثر انفجار پدید می آید.

همانطور که از تصویر فوق نیز پیداست انفجارات اتمی علاوه بر قارچ ترسناک خود، یک حلقه ابری به دور کلاهک قارچ نیز ایجاد می‌کنند. موج انفجار باعث تراکم گازها در جبهه موج می شود لیکن به دنبال آن یک فازمنفی می‌آید که نوعی خلا پس از عبور موج باقی می گذارد. این امر باعث کاهش دما می شود که به همراه افت پایین نقطه شبنم را نیز تنزل می دهد. در نتیجه آب موجود در هوا بسرعت میعان پیدا کرده و یک ابر موقتی ایجاد می‌شود. این ابر را به نام ابر ویلسون نیز می نامند که درآزمایشگاه موفق به ایجاد این پدیده شده است.

منبع:

http://www.todayifoundout.com/index.php/2013/11/nuclear-bombs-create-mushroom-cloud/