بحران 1958 در خلیج تایوان و اولین استفاده از موشک های هوا به هوا

تالیف: اصغر ناصری - آذرماه 1392

پس از انقلاب کمونیستی چین، نیروهای ملی گرای چین که حکومت را از دست داده بودند به شبه جزیره تایوان گریخته و آنجا را پایگاه خود قرار دادند. دولت تازه تاسیس شده نام جمهوری چین را بر خود نهاده بود. در مقابل، حکومت کمونیستی در سرزمین اصلی چین همواره جزیره تایوان را بخشی از خود می دانست و حتی هم اکنون از آن به عنوان یک استان متمرد یاد می کند.

در 24 سپتامبر 1958 بین نیروهای هوایی دو کشور چین کمونیستی و تایوان نبرد هوایی مهمی اتفاق افتاد که اثرات عمیقی بر استراتژی نبردهای هوایی برجای گذاشت. در طی این نبرد جنگنده های F-86 Sabre تایوانی با میگ 17 نیروی هوایی ارتش خلقی چین بر فرازی خلیج تایوان درگیر شدند. میگ های 17 می توانستند در ارتفاع بالاتری پرواز کنند و چنانجه سبک متداول آنها در جنگ کره بود، آرایش هوایی میگ 17 های چینی با پرواز بر فراز F-86 ها در جستجوی موقعیت مناسبی برای شیرجه و حمله بودند.

اما تیمی از ایالات متحده قبلا F-86 های این کشور را به قابلیت پرتاب موشک جدیدی به نام موشک سایدویندر مجهز کرده بود. این موشک تا آن زمان برای شوروی و کشورهای متحد او شناخته شده نبود. موشک حرارتی سایدویندر اولین موشک هوا به هوای هوشمند محسوب می شود که قابلیت رهگیری هدف را بطور خودکار در برد نزدیک دارد.

همچنانکه میگ ها با شیرجه بر روی آرایش F-86 های تایوانی در صدد حمله با توپهای 37 میلی متری سنگین خود بودند، خود را با سلاحی مهلک رو در رو دیدند. در آن وز F-86 ها توانستند با شلیک چند موشک سایدویندر 5 فروند از میگ ها را ساقط کنند بودن اینکه خود آسیبی ببینند.

اما یکی از موشک های سایدویندر به درون اگزوز یک هواپیمای میگ 17 فرو رفت و منفجر نشد. خلبان چینی توانست  هواپیما را با همان وضعیت در پایگاه هوایی خود به زمین بنشاند. روسها با مهندسی معکوس موشک سایدویندر اولین نمونه از موشکهای حرارتی خود به نام K-13 یا R-3S را تولید کردند. از آن پس پیشبرد فناوری موشکهای هدایت شونده یکی از اولویت های صنایع دفاعی کشورها گردید.

صحنه هایی از یک نمایشگاه هوایی روسیه

نمایشگاه هوا و فضای MAKS 2013 در فرودگاه رامنسکوی نزدیک مسکو در اواخر آگوست سال جاری میلادی برگزار شد. این رویداد سالانه که ریشه در جنگ سرد دارد به تدریج به بزرگترین و مهمترین نمایش عمومی صنعت هوافضای روسیه تبدیل گردیده است.

امسال به علت نارضایتی از سازمان دهندگان نمایشگاه، ولادیمیر پوتین در مراسم افتتاحیه شرکت نکرد. علیرغم بارندگی مسئولین نمایشگاه اعلام کردند که بازدیدکنندگان بیشتر از قبل بوده است.

این نمایشگاه شش روزه با نمایش خیره کننده تیم آکروبات هوایی روسکی یه ویتیازی (شوالیه های روسی) متشکل از جت های جنگنده Su-27 آغاز شد.

در نمایش بعدی چهار MiG-29 و پنج Su-27 شرکت کردند. جت های MiG-29 از روی دود خارج شده از موتور RD-33 خود و چثه کوچکتر در مقایسه با سوخوی 27 قابل شناسایی هستند.

سیستم دفاع موشکی S-359E Vityaz برای اولین بار به نمایش گذاشته می شد. این سیستم قرار است جایگزین S-300 معروف شود.

جنگنده نسل پنجمی Sukhoi T-50 حاصل تلاش روسیه برای رقابت با F-22 آمریکاست. تنها چهار نمونه از این جنگنده رادارگریز چند منظوره ساخته شده است.

منبع:

http://www.airspacemag.com

هدف قرار دادن یک قایق تندرو با بمب هوشمند

هدف قرار دادن قایق های تندرو چه برای رزمناوها و چه بمب افکن ها کار دشواری است. یافتن و ردیابی هدفی به کوچکی قایق تندرو نیاز به ابزارهای خاص دارد. اما ترکیب غلاف اسنایپر (Sniper Pod) بمب افکن B-1B و یک بمب هوشمند GBU-10 می‌تواند از عهده این کار برآید.

در تمرینی در خلیج مکزیک، یک بمب افکن بی 1 بی توانست با پرتاب بمب هدایت شونده لیزری GBU-10 Paveway II قایق تندرو کنترل شده از راه دور را منهدم سازد.

ساخت اولین موشک بالیستیک هدایت شونده ضدکشتی توسط چین که می تواند واحدهای شناور بزرگ آمریکایی را تهدید کند، باعث شده آمریکا به دنبال راه حلهایی برای استفاده کمتر از رزمناوها در مناطق بحرانی دنیا مانند خلیج تایوان باشد.

منبع:

http://breakingdefense.com/2013/09/b-1b-bomber-exterminates-small-moving-boat-tests-larger-anti-ship-missile

هواپیمای جاسوسی مافوق صوت جدید لاکهید مارتین

غول صنایع هوافضای آمریکا لاکهید مارتین در حال طراحی و توسعه یک هواپیمای جاسوسی جدید است که خواهد توانست با سرعت شش برابر صوت حرکت کند.

هواپیمای جدید که SR-72 نام دارد جانشین بدون سرنشین هواپیمای معروف SR-71 بلک برد دو نفره است که در نوع خود یکی از موفق ترین هواپیماهای تجسسی بود. بلک برد در دهه 1960 ساخته شده و می توانست سه برابر سریعتر از صوت و در ارتفاع 24 کیلومتری سطح زمین حرکت کند.

هواپیمای فراصوت SR-72 قادر است به هر مکانی از کره زمین در ظرف یک ساعت برود. این امر انقلابی در تجسس نظامی ایجاد خواهد کرد. سرعت زیاد این هواپیما بخودی خود آنرا رادارگریز می کند و هیچ شیی در روی کره زمین را نمی توان از دید آن پنهان کرد.

این هواپیما تا سال 2030 عملیاتی خواهد شد. چالش اصلی در ساخت این هواپیما قیمت تمام شده است که با توجه به کاهش هزینه های دفاعی آمریکا باید در حدی قابل پذیرش باشد.

این هواپیمای فراصوت از یک سامانه رانشی دو مرحله ای استفاده می کند. بدین صورت که از یک توربین جت معمولی برای رسیدن به سذعت 3 ماخ سود برده و سپس از یک موتور رام جت برای شتاب دادن به هواپیما تا سرعت 6 ماخ استفاده می‌کند.

در سال 2011 هواپیمای راکتی HTV-2  ساخت این شرکت توانست به سرعت 20 ماخ برسد و قبل از سقوط به اقیانوس به مدت سه دقیقه خود را کنترل کند. در طی پرواز دمای سطح این وسیله به 1930 درجه سلسیوس رسید.

HTV-2

سلف SR-72 یعنی SR-71 Black Bird می توانست تا 3,450 کیلومتر در ساعت شتاب گرفته و به ارتفاع 24,400 متری سطح زمین برسد. بلک برد از سال 1964 تا 1998 در خدمت نیروی هوایی آمریکا بود. این هواپیما می توانست به مدد سرعت و سقف پرواز خود از تهدیدهای موشکی بگریزد.

منبع:

http://www.livescience.com/40961-hypersonic-spy-plane-lockheed-sr72.html

بزرگترین اشتباهات نظامی هیتلر

این مقاله خلاصه ای است از مطلب زیر:

Hitler, Germany's Worst General

By Robert C. Daniels

http://www.militaryhistoryonline.com/wwii/articles/worstgeneral.aspx

ترجمه: اصغر ناصری

اینکه آلمان نازی می توانست در جنگ جهانی دوم پیروز شود یا نه هنوز بین تاریخدانان و متخصصین نظامی مورد بحث و مناقشه است. به عنوان دیکتاتور قدرتمند و آلمان در طول جنگ جهانی دوم، هیتلر اشتباهات زیادی در هدایت جنگ نمود. دو تا از بزرگترین آنها که هر دو عواقبی وخیم و فراگیر داشتند عبارت بودند از یورش به شوروی در 11 دسامبر 1941 با نام عملیات بارباروسا و اعلان بی دلیل و بیجای جنگ به ایالات متحده (علیرغم توصیه وزیر امور خارجه رایش سوم ژواکیم ریبن تروپ بر احتراز از این کار). اغلب چنین گفته می شود که ترکیب عواقب وخیم این دو اشتباه در نهایت باعث سقوط آلمان نازی گردید. لیکن حتی با وجود عظمت این دو اشتباه، یک خبط دیگر بر هردوی اینها می چربد. اگر هیتلر به حرف ژنرالهای خود گوش می داد و قبل از تهاجم به شوروی انگلستان را به زانو در می آورد، می توانست در جنگ پیروز شود. توصیه ژنرالها در سال 1941 به هیتلر این بود که آلمان باید قبل از گسترش جبهه جنگ، تمامی نیروی خود را در شمال آفریقا و خاور میانه متمرکز کرده و انگلستان را در این جبهه ها شکست دهد.

تا اواخر سال 1941 آلمان نازی تحت زعامت هیتلر کنترل تمامی اروپای غربی را بدست گرفته و بیشتر مناطق شمال آفریقا را نیز در تسخیر خود داشت. استالین رهبر شوروی گرچه به هیتلر اعتماد نداشت، یک پیمان عدم تعرض با آلمان امضا کرده بود و انتظار تهاجم از سوی این کشور نداشت، کما اینکه قصدی برای حمله پیش دستانه نیز نداشت. ایالات متحده گرچه از بریتانیا حمایت می کرد ولی هیچ تمایلی به درگیر ساختن خود در جنگ نداشته و به نظریه انزواگرایی به سختی چسبیده بود.

ارتش بریتانیا که به تازگی ضربه سختی در نروژ و فرانسه خورده بود حجم وسیعی از تجهیزات خود را در سواحل دانکرک به جای گذاشته بود و به سختی می کوشید تنها سنگر باقیمانده خود در شمال آفریقا یعنی مصر را حفظ کند.

تخلیه شتابان سواحل دانکرک از ارتش بریتانیا

تا این زمان نیروهای هیتلر شکست ناپذیر به نظر می رسیدند. لیکن حمله به شوروی باعث گشودن جبهه دومی در شرق شد و منابع آلمان هیتلری را بسرعت به پایان برد. با وارد شدن آمریکا در جنگ آلمان باید با کشوری می جنگید که 5 برابر خود ظرفیت تولید سلاح و مهمات داشت. ثروت بی اندازه و ماشین صنعتی عظیم بزرگترین اقتصاد جهان باعث تنگ شدن عرصه به آلمان نازی گردید به طوری که در پایان جنگ تانکهای تایگر آلمانی سوخت لازم برای حرکت کردن در اختیار نداشتند. بنابراین آلمان علی رغم تفوق علمی و راهبردی بسرعت مقهور سیاست های غلط رهبر خودکامه خود آدولف هیتلر گردید. بسیاری از تاریخدانان هیتلر را بدترین ژنرال جنگی رایش سوم می دانند.

قلمرو آلمان در انتهای سال 1941