بزرگترین اشتباهات نظامی هیتلر

این مقاله خلاصه ای است از مطلب زیر:

Hitler, Germany's Worst General

By Robert C. Daniels

http://www.militaryhistoryonline.com/wwii/articles/worstgeneral.aspx

ترجمه: اصغر ناصری

اینکه آلمان نازی می توانست در جنگ جهانی دوم پیروز شود یا نه هنوز بین تاریخدانان و متخصصین نظامی مورد بحث و مناقشه است. به عنوان دیکتاتور قدرتمند و آلمان در طول جنگ جهانی دوم، هیتلر اشتباهات زیادی در هدایت جنگ نمود. دو تا از بزرگترین آنها که هر دو عواقبی وخیم و فراگیر داشتند عبارت بودند از یورش به شوروی در 11 دسامبر 1941 با نام عملیات بارباروسا و اعلان بی دلیل و بیجای جنگ به ایالات متحده (علیرغم توصیه وزیر امور خارجه رایش سوم ژواکیم ریبن تروپ بر احتراز از این کار). اغلب چنین گفته می شود که ترکیب عواقب وخیم این دو اشتباه در نهایت باعث سقوط آلمان نازی گردید. لیکن حتی با وجود عظمت این دو اشتباه، یک خبط دیگر بر هردوی اینها می چربد. اگر هیتلر به حرف ژنرالهای خود گوش می داد و قبل از تهاجم به شوروی انگلستان را به زانو در می آورد، می توانست در جنگ پیروز شود. توصیه ژنرالها در سال 1941 به هیتلر این بود که آلمان باید قبل از گسترش جبهه جنگ، تمامی نیروی خود را در شمال آفریقا و خاور میانه متمرکز کرده و انگلستان را در این جبهه ها شکست دهد.

تا اواخر سال 1941 آلمان نازی تحت زعامت هیتلر کنترل تمامی اروپای غربی را بدست گرفته و بیشتر مناطق شمال آفریقا را نیز در تسخیر خود داشت. استالین رهبر شوروی گرچه به هیتلر اعتماد نداشت، یک پیمان عدم تعرض با آلمان امضا کرده بود و انتظار تهاجم از سوی این کشور نداشت، کما اینکه قصدی برای حمله پیش دستانه نیز نداشت. ایالات متحده گرچه از بریتانیا حمایت می کرد ولی هیچ تمایلی به درگیر ساختن خود در جنگ نداشته و به نظریه انزواگرایی به سختی چسبیده بود.

ارتش بریتانیا که به تازگی ضربه سختی در نروژ و فرانسه خورده بود حجم وسیعی از تجهیزات خود را در سواحل دانکرک به جای گذاشته بود و به سختی می کوشید تنها سنگر باقیمانده خود در شمال آفریقا یعنی مصر را حفظ کند.

تخلیه شتابان سواحل دانکرک از ارتش بریتانیا

تا این زمان نیروهای هیتلر شکست ناپذیر به نظر می رسیدند. لیکن حمله به شوروی باعث گشودن جبهه دومی در شرق شد و منابع آلمان هیتلری را بسرعت به پایان برد. با وارد شدن آمریکا در جنگ آلمان باید با کشوری می جنگید که 5 برابر خود ظرفیت تولید سلاح و مهمات داشت. ثروت بی اندازه و ماشین صنعتی عظیم بزرگترین اقتصاد جهان باعث تنگ شدن عرصه به آلمان نازی گردید به طوری که در پایان جنگ تانکهای تایگر آلمانی سوخت لازم برای حرکت کردن در اختیار نداشتند. بنابراین آلمان علی رغم تفوق علمی و راهبردی بسرعت مقهور سیاست های غلط رهبر خودکامه خود آدولف هیتلر گردید. بسیاری از تاریخدانان هیتلر را بدترین ژنرال جنگی رایش سوم می دانند.

قلمرو آلمان در انتهای سال 1941

تلاش آلمان نازی برای بمباران خاک آمریکا

تالیف: اصغر ناصری

در طول سالهای اولیه جنگ جهانی دوم، وینستون چرچیل که زیر فشار حملات هوایی آلمان از آینده بریتانیا بیمناک بود، تلاش فراوانی می کرد تا آمریکا را به عنوان یک غول اقتصادی-صنعتی وارد میدان کارزار به نفع خود نماید. با وجود تلاش بسیار، فرانکلین روزولت رییس جمهور آمریکا تمایلی به درگیر شدن در این جنگ بزرگ و جهانگیر نداشت.

در 7 دسامبر 1941 امپراطوری ژاپن به پایگاه دریایی پرل هاربر آمریکا حمله کرد. حمله ای غافلگیرانه و سهمناک که منجر به کشته شدن 2400 ملوان آمریکایی و غرق شدن 6 کشتی جنگی آمریکا شد. بعد از ظهر همانروز پرزیدنت روزولت به ژاپن اعلام جنگ داد. در 11 دسامبر هیتلر به طرفداری از ژاپن به آمریکا اعلام جنگ داد و بدین ترتیب آرزوی چرچیل برآورده شد. معروف است که می گویند پس از اعلام متقابل جنگ توسط آمریکا علیه آلمان، هیتلر گفت: "ما دیگر نمی توانیم این جنگ را ببازیم" منظور او این بود که راهی برای عقب نشینی وجود ندارد. در حالیکه چرچیل سرمستانه قهقهه ای زد و گفت: "ما این جنگ را بردیم"

در طول جنگ هر دو کشور آمریکا و آلمان سعی کردند بمب افکنهایی بسازند که با برخاستن از پایگاه های داخلی بتوانند تا فضای کشور متقابل پرواز کرده و پس از انجام عملیات باز گردند. تلاش آلمان در این راه منجر به مدلهای متعددی از بمب‌افکن‌های دوربرد شد که هیچکدام به تولید انبوه نرسیدند.

بزرگترین بمب افکنی که آلمان در طول جنگ جهانی دوم ساخت یونکرس یو 390 (Junkers Ju 390) بود که مجهز به شش موتور با قدرت هرکدام 1250 کیلووات بود. با طول 34.20 متر حدود 5 متر طویل تر از بی 29 آمریکا بود و فاصله دو نوک بال 50 متری آن فضای کافی برای باکهای سوخت و تامین بردی معادل 9700 کیلومتر فراهم می کردند. اما سرعت و سقف پرواز آن کمتر از بی 29 بود. تنها دو نمونه از این بمب افکن های عظیم الجثه ساخته شدند و تمرکز آلمان بر تولید جنگنده های نبرد هوایی باعث شد منابع کافی برای تولید این بمب افکن اختصاص نیابد.

Junkers Ju 390

اما بمباران خاک اصلی آلمان که از 1944 شروع شد منابع صنعتی و نظامی این کشور را بسرعت تحلیل برد و راه برای شکست سریع آلمان هموار شد. بدین ترتیب بسیاری از پروژه های درخشان صنایع نظامی آلمان ناتمام ماند.

بهترین هواپیمای جنگنده آلمانی در جنگ جهانی دوم

تالیف: اصغر ناصری

در طول جنگ جهانی دوم آلمان برخی از بهترین جنگنده شکاری های جهان را وارد عملیات نمود. مسراشمیت بی اف 109 (Messerschmitt Bf 109) که به نام Me 109 نیز خوانده می شد یکی از آنها بود. این جنگنده ستون فقرات لوفت وافه را تشکیل می داد. با تولید بیش از 33984 فروند، پر تعدادترین جنگنده طول تاریخ محسوب می شود. تولید آن از 1036 تا 1945 ادامه داشت.

سه تا از خلبان های برتر آلمانی که به تک خال (ace) موسومند توانستند در طول خدمت خود 928 فروند از هواپیماهای دشمن را سرنگون کنند. این جنگنده توانست تا پایان جنگ جهانی دوم با بهترین جنگنده های متفقین رقابت کند. گفته می شود بیش از 15 هزار جنگنده نیروهای متفقین و شوروی توسط هواپیماهای Me 109 سرنگون شده اند. یکصد تن از خلبانان آلمانی که با Me 109 پرواز می کردند توانستند هرکدام بیش از 100 هواپیمای دشمن را سرنگون کنند.

موتور 12 سیلندر دایملر بنز به این هواپیما توانایی پرواز با سرعت 640 کیلومتر بر ساعت و سقف پرواز 12000 متر می داد. توپهای 20 میلیمتری در زیر بال سلاح کشنده این هواپیما بود.

از سال 1942 به بعد آلمان جنگنده قدرتمندتری را وارد عرصه نبرد کرد. فوکه ولف اف دبلیو 190 Focke-Wulf Fw 190 از تمامی جهات از رقیب پرآوازه خود اسپیت فایر انگلیسی برتر بود بجز شعاع دور زدن. حداکثر سرعت آن 685 کیلومتر در ساعت و سقف پرواز آن 12000 متر بود اما در تمامی ارتفاعات عملکردی عالی داشت. دو توپ 20 میلی متری و 2 مسلسل 13 میلی متری قدرت آتش بی نظیری به آن می دادند.

پی 51 ماستنگ قهرمان جنگ جهانی دوم

جنگنده P-51 Mustang ساخت کمپانی نورث امریکن یکی از موفقترین و شاید بتوان گفت بطور مطلق مهمترین هواپیمای جنگی ساخته شده در خلال جنگ جهانی دوم بوده است. در صحنه جنگ اروپا ماستنگ بیش از هر جنگنده دیگری هواپیماهای دشمن را ساقط کرد. این جنگنده خوش فورم و زیبا بسیار مورد علاقه خلبانان آن بود و برای نیروی هوایی انگلستان (RAF) نیز نقشی حیاتی ایفا کرد. در حقیقت نام ماستنگ توسط RAF ضرب زده شد.

ماستنگ دارای دو حیات جداگانه بود. ابتدا به سفارش RAF به عنوان یک جنگنده ارتفاع پایین تا متوسط ساخته شد اما عملکرد عالی آن باعث شد نیروی هوایی آمریکا نیز 500 فروند از گونه بمب افکن شیرجه رو ماستنگ را سفارش دهد. مدل P-51A برای عکسبرداری هوایی و پشتیبانی از واحدهای زمینی بکار می‌رفت. این شبه ماستنگ ها عملکردی خوب داشتند.

اما جنگنده بی رقیب P-51B حاصل تولد دوباره ماستنگ است. موتور آلیسون جایش را به موتور قدرتمند سوپرشارژ مرلین ساخت رولز رویس داد که به آن عملکردی برتر در ارتفاع بالا می‌بخشید. تانک های سوخت جداشدنی به آن بردی کافی برای پرواز رفت و برگشت از انگلستان تا آلمان نازی می داد. برد بسیار بلند این جنگنده و برتری آن در نبردهای هوایی باعث تغییر مسیر تاریخ جنگ جهانی دوم شد.

هنگامی که متفقین برای تسریع در شکست آلمان تصمیم به بمباران خاک اصلی آن گرفتند، با یک مانع جدی مواجه شدند. دفاع هوایی قدرتمند آلمان که توسط نیروی هوایی لوفت وافه صورت می گرفت در ابتدا باعث تلفات قابل توجهی از بمب افکن های B-17 و B-24 آمریکا و انگلستان می‌شد. اگر اوضاع به همین منوال ادامه می یافت متفقین باید ده ها هزار بمب افکن اضافی را وارد خدمت کرده و از دست رفتن هزاران خلبان و خدمه پرواز را می‌پذیرفتند. اما ورود دسته‌های اسکورت ماستنگ اوضاع را عوض کرد. حالا جنگنده های فوکه ولف آلمان با رقیبی به مراتب چابک تر و سریعتر از خود مواجه بودند. در طی مدت کوتاهی ماستنگ ها 5000 جنگنده آلمانی را در نبرد رو در رو ساقط کرده و آسمان  اروپا را برای پرواز ایمن بمب افکن های متفقین پاک کردند. تلفات بمب افکنها 70 درصد کاهش یافت و صنایع نظامی آلمان در سالهای پایانی جنگ بطور کامل زیر فشار خرد کننده بمبارانهای هوایی نابود شدند.

در عرصه اقیانوس آرام نیز ماستنگ ها اسکورت ابربمب افکنهای بی 29 را بعهده داشتند. در این منطقه نیز نقش موثر آنها غیرقابل انکار بود.

ماستنگ پی 51 رکوردی فراموش نشدنی در تاریخ جنگ جهانی دوم بجای گذاشت: ساقط کردن 4950 هواپیمای دشمن در هوا، نابود کردن 4000 فروند دیگر بر روی زمین، به علاوه 230 عدد بمب پرنده V-1. این جنگنده در فیلم های سینمایی متعددی نیز ظاهر شده است.

تالیف: اصغر ناصری