پل طلایی ویتنام

تصاویری جالب از پل طلایی معروف ویتنام

عقاب طلایی، نسل بعدی جنگنده F-15

ترجمه و گردآوری: اصغر ناصری

نسل بعدی جنگنده برتری هوایی F-15 2040C به عنوان انبار موشک هوا به هوا عمل خواهد کرد. این جنگنده که سیستم های رادار و ناوبری آن ارتقای قابل ملاحظه ای یافته است می تواند در همکاری با جنگنده های نسل پنجم مانند F-22 Raptor و F-35 Joint Strike Fighter در مقابله با ناوگان هوایی پرتعداد دشمن بکار آید.

هر دو هواپیمای جنگی F-15 Eagle و F-22 Raptor به منظور نیل به برتری هوایی ساخته شده اند. لیکن در این زمینه بهترین بودن به معنی ارزان بودن نیست. هزینه بالای F-22، همراه با پایان یافتن جنگ سرد، نزول اقتصادی آمریکا و درگیر شدنش در عراق و افغانستان پنتاگون را مجبور ساخت خریدد 750 تایی F-22 را در مرز 187 فروند متوقف کند.

به علت تاکید بر پنهان کاری و گریز از شناسایی توسط رادارهای دشمن، F-22 و F-35 باید بر مقرهای داخلی حمل سلاح و سوخت خود تکیه کنند. جنگنده F-22 Raptor می تواند تا شش موشک هوا به هوای برد متوسط AMRAAM  و F-35 چهار عدد از این موشک ها حمل کند. با اینکه هر دو هواپیما می توانند تسلیحات بیشتری را در مقرهای خارجی خود حمل کنند، چنین کاری پروفایل رادارگریز به دقت طراحی شده آنها را تغییر داده و موجب افزایش خط اثر راداری و احتمال دیده شدن در رادارها می شود. مخازن خارجی بر نیروی پسای آیرودینامیکی افزوده و موجب افزایش مصرف سوخت و کاهش برد هواپیما می شوند.

تعداد نسبتا کم F-22 موجب خواهد شد که در نبردهای آینده از نظر تعداد در موضع ضعف قرار گیرد. برای جبران این موضوع، شرکت بوئینگ ارتقای F-15 Golden Eagle را پیشنهاد کرده است که علاوه بر رادار آرایه فازی AN/APG-63(V)3، تا 16 موشک هوا به هوا را نیز می‌تواند حمل کند.

در سناریوی نبرد طراحی شده، اف 15 های پیشرفته که آشکارسازی آنها در رادار دشمن آسانتر است در پشت سر هواپیماتهای ادارگریز پیشرفته همکار خود عمل کرده و به محض ردیابی اهداف دشمن توسط F-22 و  F-35 ها، به پیش شتافته و روی اهداف شناسایی شده موشک شلیک خواهند کرد. بدین ترتیب اف 15 پیشرفته به صورت یک انبار موشک برای این هواپیماهای رادارگریز عمل می کند. مخازن سوخت آیرودینامیک نیز بر برد اف 15 خواهد افزود.

احتمالا مهمترین ارتقا در این نوع هواپیما غلاف حسگر و ارتباطات Talon HATE خواهد بود. این ابزار به اف 15 امکان می دهد از F-22 ها داده‌های بهنگام در مورد اهداف دشمن دریافت کند. تا پیش از این F-22 تنها می توانست از طریف لینک داده IFDL خود با سایر F-22 ها ارتباط برقرار کند.

مانورهای انجام شده توسط این دو هواپیما نتایج خیره کننده ای داشته است. در یک مورد F-22 ها  و اف 15 های پیشرفته که با همکاری یکدیگر عمل می کردند توانستند در برابر  هواپیماهای دشمن شبیه سازی شده رکورد 41 شکار در برابر تنها یک مورد تلفات را بدست آورند.

منبع اصلی:

https://www.popularmechanics.com/military/aviation/a25656/eagle-2040c-next-generation-f-15/

ببر خنجر دندان

بیشتر شما کارتون پرطرفدار عصر یخبندان را دیده اید. یکی از کاراکترهای این کارتون ببر خنجر دندان یا saber toothed tiger به نام دیه گو است که ممکن است به نظر کودکان یک موجود خیالی بیاید. اما چنین حیوانی واقعا در عصر یخبندان زندگی می کرده و حدود 10000 سال قبل آخرین نمونه های آن منقرض شده است.

نام علمی این گربه سان اسمیلودون (Smilodon) یا ببر خنجر دندان است که نام خود را از دندانهای خنجرمانند درازی گرفته که طول آنها گاهی به 30 سانتی متر می رسیده است. این دندانهای خنجر مانند و دندانه دار به همراه عضلات قوی گردن اسمیلودونها را قادر می ساختند بطور گروهی به شکار ماستودون یا حیوانات بزرگ فیل مانند عصر یخبندان بپردازند.

Advertisement

 اسمیلودونها حدود 1.6 میلیون سال قبل بر روی زمین پدیدار شدند و حدود 10 هزار سال قبل نیز در اثر شکار بی رویه توسط انسانها که آن موقع به شکارچیان مسلط طبیعت تبدیل شده بودند و نیز پایان عصر یخبندان و تغییر شرایط طبیعی محیط زیست آنها از بین رفتند.

وزن برخی نمونه های اسمیلودون به 400 کیلوگرم می رسیده است. شکل زیر مقایسه ای بین اندازه بزرگترین گونه اسمیلودون و یک انسان معمولی است.

دندانهای بزرگ و خنجر مانند این گربه سان عظیم احتمالا برای وارد کردن ضربه کاری به گلو یا شکم طعمه بکار می رفته اند. این گربه سانان طعمه خود را خفه نمی کردند بلکه پس از وارد کردن یک زخم کاری به انتظار می ماندند تا طعمه از پای درآید.

این گربه سان یکی از خطرناکترین دشمنان گونه های اولیه انسان بوده است و انسان دوپای اولیه به سبب کندی حرکت و بی دفاعی نسبی، طعمه آسانی برای این گربه سان بشمار می رفته است.

منابعی برای مطالعه بیشتر:

https://ucmp.berkeley.edu/mammal/carnivora/sabretooth.html

مقایسه دو جنگنده پشتیبانی نزدیک A-10 و F-35 : کدام بهتر است؟

مقایسه دو جنگنده پشتیبانی نزدیک A-10 و F-35 : کدام بهتر است؟

نیروی هوایی ایالات متحده به تازگی رقابتی را بین دو هواپیمای جنگی پشتیبانی نزدیک هوایی، A-10 کهنسال و جنگ آزموده و F-35 مدرن و نسل پنجمی آغاز نموده است. این رقابت امروز 12 جولای 2018 به پایان می رسد. منتقدان نیروی هوایی آمریکا را متهم کرده اند که نتایج را به نفع F-35 جلوه خواهد داد.

جنگنده F-35A نیروی هوایی قرار است جایگزین F-16 وایپر شود. این امر باعث شگفتی نیست زیرا ماموریت این دو جنگنده شباهت زیادی به هم دارد. اما آنچه باعث رنجش ناظران شده تصمیم نیروی هوایی برای جایگزینی هواپیمای کارآزموده و موثر A-10 Warthog با F-35A است. زیرا آنچه از هواپیمای پشتیبانی نزدیک هوایی انتظار می رود، پرواز برای پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی، خدمت به عنوان یک توپخانه پرنده و نابود ساختن اهداف دشمن در خطوط مقدم است.

جنگنده ضربتی کارآزموده و بسیار موفق A-10 

جنگنده F-35A به عنوان یک قاتل پنهان کار (stealth) اهداف هوایی و زمینی شناخته می شود. در این راه این هواپیما از رادارگریزی سنسورها و آگاهی موقعیتی شبکه ای خود برای بقا در میدانهای نوین نبرد سود می جوید. این هواپیما فاقد بسیاری از ویژگی های سنتی مورد نیاز پشتیبانی نزدیک هوایی است: حمل تعداد زیادی بمب، موشک و راکت، داشتن یک توپ بزرگ و نیرومند، توانایی گشت زدن در ارتفاع پایین و با سرعت کم بر فراز میدان نبرد و مداومت زیاد پرواز. اینها ویژگی هایی است که A-10 در آنها رودست ندارد. این جنگنده ضربتی قابلیت خود را در میادین نبرد متعدد به اثبات رسانده است.

اما ناظران مستقل، نیروی هوایی را متهم می کنند که برای توجیه سرمایه گذایر عظیم صورت گرفته روی F-35، نتایج را غیرمنصفانه تنظیم کرده و ایرادات این جنگنده نسل پنجمی را پنهان داشته است. بویژه اینکه برگزارکننده آزمونهای مقایسه ای، یک پیمانکار دفاعی سهیم در پروژه F-35 است.

جنگنده چندمنظوره نسل پنجمی F-35: فوق مدرن اما تازه کار

منبع:

https://www.popularmechanics.com/military/aviation/a22118621/f35-a10-warthog-flyoff-pogo-report/

رقابت جهانی برای سرعتهای فراصوت

طرح مفهومی بوئینگ از هواپیمای هایپرسونیک آینده

چین، ایالات متحده و روسیه هرکدام در تلاشند تا اولین کشوری باشند که به سیستم های هایپرسونیک دست می یابند: هواپیما و موشک هایی که بتوانند با پنج برابر سرعت صوت یا بیشتر پرواز کرده و مانور بدهند. برنده این رقابت به برتری نظامی ترسناکی دست خواهد یافت. چنین سلاحهایی می توانند اهداف بسیار دوردست را با سرعت بالا مورد اصابت قرار دهند بطوری که دفاع در برابر آنها بسیار دشوار باشد. یک موشک هایپرسونیک می تواند هر ثانیه حدود 1500 متر بپماید و با چنین سرعتی آشکارسازی آن عملا ناممکن می شود.

باور عمومی این است که چین تاکنون با سرمایه گذاری عظیم برنده مسابقه هایپرسونیک بوده است. چین پژوهش در زمینه هایپرسونیک را به نوعی پروژه ملی تبدیل کرده و با سرمایه گذاری چند صد میلیارد دلاری خود در تلاش است مشکات مربوط به پرواز، هدف گیری و در نهایت درگیری با سرعت هایپرسونیک را حل نماید.

برای مثال رسانه دولتی چین در مارس اعلام کرد که این کشور در حال ساختن یک تونل باد 265 متری برای شبیه سازی محیط پرواز با سرعت 10 تا 25 ماخ است. تونل های باد ایالات متحده کاملا کوچکند و تنها برای آزمونهای هایپرسونیک چند ثانیه ای کفایت می کنند.

در این میان ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه نیز اعلام کرد که روسیه موشک کینژال (Kinzhal) را تست نموده که قادرند با سرعت 10 ماخ کلاهک های هسته ای را تا برد 2000 کیلومتر و بیشتر حمل کنند و تمامی سیستم های موجود یا آتی دفاع هوایی را منهدم سازند.

تا پنج سال پیش چنین تصور می شد که ایالات متحده پیشتاز رقابت هایپرسونیک است. در سال 2013 پرنده X-51  توانست برای بیش از 200 ثانیه به سرعت 5 ماخ دست یابد. این برنامه پس از توقف دنبال نشد.

بیشتر پژوهش های هایپرسونیک یکی از دو زمینه اصلی را دنبال می کنند. یکی از آنها منجر به وسیله نقلیه سرنده تقویتی (boost-glide) می شود که در آن یک شکل آیرودینامیک روی راکتی قرار داده شده و تا سرعتهای هایپرسونیک شتاب داده می شود. سپس وسیله نقلیه منفک شده و با  مانور دادن بسوی هدف خود سیر می کند در حالی که انرژی خود را نیز بتدریج از دست می دهد.

رویکرد اصلی دیگر با هدف طراحی یک وسیله نقلیه مکنده هوا دنبال می شود که توسط یک راکت بسرعت هایپرسونیک رسانده شده و سپس از موتور رام جت یا اسکرام جت برای ادامه حرکت خود استفاده می کند. این نوع موتورها فاقد توربین یا کمپرسور یک موتور توربوجت معمولی اند اما به ورودی هوا و طراحی بسیار دقیق مسیر عبور هوا نیاز دارند. طراحی یک موتور با سیکل ترکیبی نیز مدنظر قرار گرفته که هم قادر به حرکت مادون صوت و هم سرعتهای چندبرابر صوت باشد اما چنین طرحی بسیار چالش برانگیز است زیرا کیفیت هایی که در سرعت زیر صوت عمل می‌کنند در سرعتهای چندبرابر صوت کارامد نیستند.

source: http://www.airforcemag.com/MagazineArchive/Pages/2018/August%202018/The-Great-Hypersonic-Race.aspx