نقش خواب در تقویت حافظه پرنده ها

ساینس دیلی ١٣ ژانویه ٢٠١٠ 

تاکنون معلوم شده بود که خواب به پایدارسازی اطلاعات و کارهایی که انسان در طول روز گذشته  فرا گرفته است یاری می رساند. هم اکنون پژوهشگران کشف کرده اند که خواب اثرات مشابهی بر روی سارها دارد. این کشف می تواند باب پژوهش های جدیدی بر روی نحوه یادگیری و ضبط اطلاعات توسط مغز باز کند. 

نتایج این پژوهش امروز در نشریه نوروساینس (علوم عصبی) چاپ شده و شکاف مهمی را بین یافته های مربوط به رفتار انسانی و آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات در رابطه به تحول مغز در حین خواب و یادگیری پر می کند. 

حیوانات برای بقای خود نیاز به یادگیری از تجارب خود دارند و درک زیست شناختی این فرایند یک پرسش علمی در برابر دانشمندان بوده است. پژوهش های گذشته نقش مهم حواب در یادگیری آواز توسط پرندگان را نشان داده بود. هم اکنون نقش های مهمتری برای خواب در مورد پرندگان به اثبات رسیده است. 

منبع اصلی خبر: 

http://www.blogsky.com/cp/weblog/Post.bs?rnd=A3tGH6Q5FS2RR534GR4DwodLien7rIRRWKQIFrY2

دندان های یک کودک ۳۰۰۰۰ ساله و رازهای تکامل انسان

ساینس دیلی - ۸ ژانویه ۲۰۱۰  

 دندان های یک کودک ۳۰۰۰۰ ساله پرتو جدیدی بر تکامل انسان افکنده است. دندانها بخشی از بقایای قابل توجه کودکی هستند که در آبریگو دو لاگار ولهو پرتقال کشف شده و در سال ۱۹۹۸-۱۹۹۹ تحت سرپرستی پرفسور خوا زیلهائو ار دانشگاه بریستول در طی یک حفاری بدست آمده است.  

این کودک که به عنوان یک انسان مدرن از گونه نئاندرتال طبقه بندی شده پرسش های بحث انگیزی در مورد نحوه امتزاج این گونه انسان با منشا افریقایی با ساکنین اروپا برانگیخته است.

آنالیز این دندانها با وسایل توموگرافی پیشرفته نشان می دهد که برخلاف آنچه قبلا تصور می شد تکامل نوع انسان در ٥٠٠٠٠ سال قبل متوقف نشده، بلکه تا ١٢٠٠٠ سال قبل یعنی دوره پلی یستوسین ادامه داشته است.

یک عدد جالب

عدد 123456789 دارای خواص جالبی است. به تساوی های زیر دقت کنید: 

123456789 x   9  = 1111111101 

123456789 x 18  = 2222222202  

123456789 x 27  = 3333333303  

123456789 x 36  = 4444444404  

123456789 x 45  = 5555555505 

123456789 x 54  = 6666666606  

123456789 x 63  = 7777777707  

123456789 x 72  = 8888888808 

123456789 x 81  = 9999999909

کشف پنج سیاره جدید توسط تلسکوپ کپلر

تلسکوپ کپلر ٥ سیاره جدید کشف کرده است که همگی بزرگتر از زمین هستند. 

یکی از این سیاره چا چگالی در حد ماده استایروفوم دارد. دو سیاره دیگر سطح هایی داغتر از گدازه مذاب دارند. دو جسم سیاره وار دیگر نیز کشف شده اند به دلایلی نامعین سطحی داغتر از ستارگانی دارند که به دور آنها می گردند. 

حدود ٣٣٠٠ نفر از ستاره شناسان و دانشجویان برای نشست سالانه انجمن ستاره شناسی آمریکا در واشنگتن حضور دارند. این نشست موضوعات متنوعی را از علت انفجار ستارگان تا اینکه ستاره شناسان چگونه می تواند شغل مناسبی برای خود پیدا کنند را در بر می گیرد. یافته های اولین روز نشست تحت غلبه اخبار رسیده از تلسکوپ کپلر قرار داشت که اخیرا توسط ناسا در ماه مارس برای یافتن اجسام سیاره ای در آسمان نصب شده است. 

یافته های این تلسکوپ نشان داده است که خورشید ستاره بی مانندی در مقیاس های کهکشانی نیست که احتمال وجود حیات در سایر منظومه های ستاره ای را افزایش می دهد. 

منبع: 

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/01/04/AR2010010401366.html?hpid=moreheadlines

بزرگترین سیاه چاله شناخته شده

در ژوئن امسال خبری منتشر شد دال بر کشف ثقیل ترین سیاه چاله شناخته شده در دنیا. این سیاه چاله بسیار عظیم در کهکشان نسبتا نزدیک M87 قرار دارد. 

این سیاه چاله 6.4 میلیارد برابر سنگین تر از خورشید ماست! کشف این جرم عظیم می تواند بر نظریات دانشمندان درباره چگونگی شکل گیری کهکشانها اثرات جدی بگذارد. 

کهکشان M87 در فاصله ٥٠ میلیون سال نوری از ما قرار دارد. اکنون ستاره شناسان بر این باورند که بیشتر کهکشان های بزرگ دارای یک سیاه چاله در مرکز خود هستند. این کهکشان هم چنین دارای یک جت فعال است به عبارتی فوران عظیمی از نور که از هسته آن به بیرون پرتاب می شود. جرم عظیم سیاه چاله مرکز باعث دوران جرم هسته کهکشان بدور آن می شود تا جایی که این جرم به سرعت نور می رسد. سپس این پدیده در ترکیب با میدان مغناطیسی عظیم مرکز کهکشان باعث فوران نور از مرکز کهکشان می شود. 

 

نتایج این مطالعه در شماره تابستان نشریه Astrophysical Journal منتشر شده است. 

سیاه چاله ها هنگامی به وجود می آیند که یک ستاره عظیم با جرمی بیش از ٣.٢ برابر خورشید ما  تمام سوخت خود را به پایان می رساند. در اینصورت نیروی گرانش عظیم ستاره بر نیروی حاصل از انبساط حرارتی آن فایق آمده و ستاره در خود فرو می ریزد. اماهرچه چگالی ستاره بیشتر می شود نیروی گرانشی آن شدیدتر شده و فروریزش شدیدتر می گردد تا آنجا که چگالی ستاره به بی نهایت میل کرده و گرانش سطحی آن نامحدود می گردد. در اینصورت ستاره به سیاه چاله ای تبدیل شده که حتی نور نیز توان گریز از میدان گرانشی و مغناطیسی عظیم آنرا ندارد.