موشک های هایپرسونیک چگونه عمل می کنند؟

موشکهای ابرفراصوت یا هایپرسونیک – موشک هایی که مسیرهایی کم ارتفاع را با سرعتی بیشتر ز 5 برابر سرعت صوت طی می کنند- کانون تمرکز میابقه جدید تسلیحاتی بین قدرتهای بزرگ هستند. تاکنون هیچ کشوری این نوع اسلحه را بطور وسیع وارد میدان نبرد نکرده است اما بودجه توسعه آنها در طی چند دهه اخیر به میزان زیادی افزایش یافته است.

انواع مختلف تسلیحات هایپرسونیک

عبارت اسلحه هایپرسونیک به دو نوع متمایز فناوری موشکی اشاره دارد: تسلیحات هواسر و موشک های کروز هایپرسونیک. تفاوت این فناوری ها در روش تامین نیروی پیشرانه است.

موشکهای هواسر (boost-glide missiles) وسایل نقلیه هواسر هستند که جلوی یک تقویت کننده راکتی نصب شده‌اند درست مانند آنهایی که یک فضاپیما را به مدار زمین می فرستند. این تقویت کننده ها حاوی مقادیر عظیمی سوخت پیشرانه هستند – سوختی که همراه یک اکسید کننده شیمیایی است. واکنش بین این مواد انفجاری از انرژی ایجاد کرده و موشک را تا سرعتهای بالایی شتاب می دهد.

پس از چند دقیقه سوخت پیشرانه تمام شده و راکت از بخش هواسر جدا شده و فرو می افتد (برخی موشکها دارای چند مرحله جداشونده هستند). هواسر با سر خوردن در هوا و استفاده از نیروهای آیرودینامیکی به مسیر خود به سمت هدف ادامه می دهد.

تقویت کننده های موشک هواسر می تواند بسیار بزرگ و سنگین باشد. استفاده از این راکت های بزرگ می تواند بخش هواسر را به سرعتی حدود 20 برابر سرعت صوت برساند، از این رو آنها سریعترین موشکهای هایپرسونیک هستند.

برخلاف موشکهای هواسر تقویت شده، موشکهای کروز هایپرسونیک برای تمام طول مسیر پرواز دارا ییک موتور پیشران هستند. بنابراین این موتورها نسبتا سبک و کوچکند و تا 10 برابر سرعت صوت می توانند سرعت ایجاد کنند.

موتورهای این نوع موشکهای کروز از نوع اسکرام جت هستند. این موتورهای مکنده هوا دارای اتاق احتراقی هستند که در آنها سوخت با هوا مخلوط شده و با اشتعال سریع ایجاد گازهای خروجی پرسرعتی می نماید. بنابراین این موشکها نیازی بهه مایع اکسید کننده ندارند و سرعت زیاد رو به جلوی آنها هوای ورودی به اتاق احتراق را متراکم می کند، پس به کمپرسور نیز مانند موتور توربوجت نیازی ندارند.

در مقایسه با تقویت کننده راکتی فناوری موتورهای اسکرام جت هنوز توسعه کامل نیافته است بنابراین در آینده نزدیک بیشتر موشکهای هایپرسونیک از نوع تقویت شده هواسر خواهند بود.

مقایسه موشکهای تقویتی هواسر با موشکهای بالستیک

موشکهای بالستیک مانند موشکهای تقویتی هواسر جلوی یک راکت نصب شده و تا تمام شدن سوخت راکت متصل به آن باقی می مانند. موشکهای بالستیک یک مسیر سهمی شکل را طی کرده و یک سرجنگی انفجاری را با خود حمل می کنند. پس از فاز ورود مجدد به جو راکت از بخش سرجنگی جدا شده و سرجنگی تحت اثر نیروی گرانش و شتاب اولیه بقیه مسیر را بر روی هدف سقوط می کند.

دیاگرامی از یک موتور اسکرام جت (منبع: ویکی پدیا)

موشکهای بالستیک قاره پیما می توانند تا هزار کیلومتر اوج گرفته و از مدار زمین خارج شوند در حالی که موشکهای هایپرسونیک هواسر در ارتفاع چند ده کیلومتری زمین حرکت می کنند. بنابراین هدفگیری و ردیابی آنها با توجه به سرعت بالا و قابلیت مانور دادن بسیار دشوارتر از موشکهای معمولی است.

منبع:

https://blog.ucsusa.org/ctracy/how-do-hypersonic-weapons-work/#:~:text=The%20engines%20that%20power%20hypersonic,is%20expelled%20from%20the%20engine.

تمام زیردریایی های اتمی دنیا در یک قاب تصویر

تنها هفت کشور دنیا دارای تسلیحات اتمی دریایی هستند.

زیردریایی های حامل موشک بالستیک مهمترین وسیله دفاع بازدارنده اتمی هستند. این شناورها از اولین ضربه اتمی دشمن جان بدر خواهند برد و می توانند دست به اقدام تلافی جویانه بزنند.  بدین ترتیب مانع استفاده دشمن  از تسلیحات اتمی خود خواهند شد. این غولهای ترسناک زیردریایی در اقیانوسها پنهان شده و برای لحظه مورد نیاز در دسترس خواهند بود.

تا دهه 1980 تنها چهار کشور در دنیا دارای زیردریایی های اتمی حامل موشکهای بالستیک بودند: دو ابرقدرت ایالات متحده و شوروی و بریتانیا و فرانسه. در 1987 چین دارای اولین زیردریایی اتمی خود شد. در طول چند سال گذشته هند و کره شمالی نیز به باشگاه دارندگان زیردریایی اتمی پیوستند.

ایالات متحده آمریکا با 14 زیردریایی 18800 تنی  کلاس اوهایو دارنده بزرگترین ناوگان این گونه سلاح است. این زیردریایی ها هرکدام حامل 24 موشک بالستیک ترایدنت 2 با برد 12000 کیلومتر هستند که هرکدام 12 کلاهک هسته ای با قابلیت نشانه گیری اهداف مستقل حمل می کنند.

یک زیردریایی از کلاس اوهایو

نیروی دریایی روسیه 12 زیردریایی در انواع مختلف دارد که برخی از آنها از جمله زیردریایی های کلاس تایفون بزرگترین زیردریایی های دنیا بشمار می روند.

زیردریایی روسی یوری دولگوروسکی

منبع:

https://www.popularmechanics.com/military/navy-ships/a21204892/nuclear-missile-submarines-chart/

موشک بالستیک چگونه کار می کند؟

موشکها مهمات خودهدایت شونده ای هستند که در هوا یا فضای بیرون جو به سوی هدف حرکت می‌کنند. یک موشک بالستیک در یک مسیر سهمی شکل که اغلب به فضای بیرون جو امتداد می یابد، حرکت می کند.یک موشک بالستیک قاره پیما ممکن است مسافت قابل ملاحظه ای را بدور زمین بگردد.

برخلاف بمب، اژدر و راکتها، موشک هم دارای موتور است و هم هدایت شونده. اگر پرتابه ای فاقد موتور باشد، راکت نامیده می شود. یک بمب نه موتور دارد و نه قابل هدایت است. بمب های هدایت شونده بمب هوشمند نامیده می شوند. پرتابه‌های موتوردار که زیر آب حرکت می کنند اژدر نام دارند.

موشکها بر حسب برد دسته بندی می شوند:

- -        برد میدان نبرد (BRBM): کمتر از 200 کیلومتر

- -        تاکتیکی (TAC): بین 150 تا 300 کیلومتر

- -        کوتاه برد (SRBM): تا 1000 کیلومتر

- -        میدانی (TBM): بین 300 تا 3500 کیلومتر

- -        میان برد (MRBM): بین 1000 تا 3500 کیلومتر

- -        بلندبرد (LRBM): بین 3500 تا 5500 کیلومتر

- -        قاره پیما (ICBM): بیش از 5500 کیلومتر

موشک قاره پیمای مینوتمن 3 آمریکا دارای یک بوستر سه مرحله ای است. کلاهک هسته ای آن 170 کیلوتن قدرت انفجاری دارد و در بالاترین نقطه از مسیر خود، موشک به بیرون جو زمین وارد می شود. شکل زیر مراحل پرواز یک موشک از این نوع و کلاهک هسته ای آن را نشان می دهد.

منابع

https://www.space.com/19601-how-intercontinental-ballistic-missiles-work-infographic.html

نگاهی به توانایی های نظامی کره شمالی

نگاهی به توانایی های نظامی کره شمالی

مقدمه

ایالات محده و متحدان آسیایی آن کره شمالی را به شکل یک تهدید امنیتی هولناک می بینند. کره شمالی یکی از بزرگترین ارتش های جهان را در اختیار دارد و با ترکیبی از آزمونهی موشکی و هسته ای رو به رشدش و استفاده از لحن تهاجمی خود در مناسبات با دیگر کشورها، نگرانی جهانی را برانگیخته است. قدرتهای جهانی در کاستن از سرعت توسعه نظامی و هسته ای کره شمالی توفیق چندانی بدست نیاورده اند و کیم جونگ اون رهبر این کشور برنامه هسته ای خود را به عنوان وسیله ای برای حفظ رژیم خود می داند. در حالی که کره شمالی همچنان یکی از فقیرترین کشورهای دنیاست، حدود 25 درصد درآمد ناخالص داخلی خود را صرف توسعه نظامی خود می کند.

شکل: موشکهای بالستیک کره شمالی. دوربردترین موشک کره شمالی هوآسونگ 14 نام دارد که با بردی حدود 10400 کیلومتر قادر به رسیدن به خاک آمریکا است.

قابلیتهای هسته ای و موشکی کره شمالی

تخمین زده می شود که کره شمالی بین 30 تا 60 کلاهک هسته ای در اختیار دارد. موشک جدید قاره پیمای این کشور دارای بردی حدود 10400 کیلومتر بوده و بدین ترتیب قادر است به خاک اصلی ایالات متحده برسد. هنوز معلوم نیست این موشک قاره پیمای کره شمالی آیا قادر به حمل یک کلاهک هسته ای هست و اینکه آیا در برابر حرارت ناشی از ورود مجدد به جو زمین قادر به مقاومت هست یا نه.

کره شمالی تاکنون شش آزمایش هسته ای انجام داده است. با انجام هر آزمایش، توان انفجارهای هسته ای کره شمالی افزایش یافته است. آزمایش پنجم در سپتامبر 2016 قدرتی معادل 35 کیلوتن تی ان تی داشته است که دوبرابر قدرت انفجار بمب اتمی هیروشیماست.

مطلب دیگری که اطلاع چندانی درباره آن در دست نیست، دقت موشکهای بالیستیک کره شمالی است. برخی کارشناسان بر این باورند که به علت اتکا به سیستمهای هدایت قدیمی زمان شوروی، این موشکها دقیق نیستند لیکن برخی ناظرین بیان کرده اند که کره شمالی هدایت موشک با استفاده از سیستم GPS را در دست مطالعه دارد.

قابلیتهای نظامی کره شمالی

با بیش از 1.1 میلیون نفر پرسنل نظامی ارتش کره شمالی چهارمین مقام را از نظر بزرگی در دنیا دارد. بیشترین تهدید این کشور متوجه کره جنوبی همسایه ثروتمند جنوبی آن است. کره شمالی انبارهای مهمات و سایتهای پرتاب موشک را نزدیک مرز خود با کره جنوبی متمرکز کرده و ژاپن را نیز تهدید می نماید. گزارش 2016 موسسه دفاع ملی کره جنوبی نشان می دهد که کره شمالی حدود 1000 موشک با بردهای مختلف در اختیار دارد.

مانور توپخانه کره شمالی. همانند هر دولت کمونیستی دیگر، کره شمالی علاقه فراوانی به نمایش نظامی در ابعاد جنون آمیز دارد

به عقیده کارشناسان هرگونه اقدام به حمله نظامی یا حتی تحرک تهدیدآمیز در منطقه، ممکن است کره شمالی را به استفاده از سلاحهای هسته ای خود ترغیب نماید. کره جنوبی 1.9 درصد اقتصاد جهانی را بخود اختصاص می دهد و هرگونه آسیب جدی به این کشور در اثر اقدام تلافی جویانه کره شمالی، اقتصاد دنیا را دچار بحران عمیقی خواهد کرد. بنابراین برای بازداشتن کره شمالی از توسعه برنامه هسته ای خود، گزینه‌ه‍ای متعددی در اختیار آمریکا قرار ندارد.

منبع

https://www.cfr.org/backgrounder/north-koreas-military-capabilities

موشک بالستیک ترسناک روسیه : TOPOL-M

تایلر روگو وی – ترجمه و خلاصه نویسی از اصغر ناصری

موشک بالستیک غول پیکر TOPOL-M روسیه یکی از مصنوعات هولناک بشری است. این موشک با استفاده از پرتاب کننده های قابل حمل خود می تواند بسرعت جابجا شده و در مکان های غیرقابل آشکارسازی پنهان شود. با سرعت 24 هزار کیلومتر در ساعت پرواز کرده و با مانورهای طفره و گریز و پرتاب اشیای فریب دهنده رادار، آشکارسازی و ردیابی آن تقریبا غیرممکن است.

این موشک بالستیک اولین نوع تولید شده در روسیه پس از فروپاشی شوروی است. در اوایل دهه 1990 ساخته شده و تقریبا 80 فروند از آن در خدمت ارتش روسیه است. هر موشک تا ده عدد اشیای فریب دهنده رادار می تواند پرتاب کند و در حین پرواز مانورهایی برای گریز از ردیابی رادار انجام دهد. سرعت بسیار بالای آن زمان واکنش ممکن را بسیار کوتاه می سازد بطوریکه ماهواره های فضایی آشکارساز مادون قرمز آمریکا (SBIRS, DSP) زمان کمی برای آشکارسازی و ردیابی آن در اختیار دارند. خود موشک حدود 20 متر طول داشته و بیشتر از فیبر کربن ساخته شده است و در زمان پرتاب حدو 50 تن وزن دارد. برد آن حدود 11 هزار کیلومتر است. این موشک یک سرجنگی هسته ای 800 کیلوتنی با خود حمل می کند و توسط یک سیستم مسیریابی اینرسی (INS) و سیستم مکانیابی ماهواره ای روسیه موسوم به گلوناس هدایت می شود. شعاع دایره خطای احتمالی آن حدود 200 متر است که دقتی فراتر از مقدار لازم برای یک موشک بالستیک هسته ای است.

موشک TOPOL-M اکنون دیگر تولید نمی شود و بجای آن نوع پیشرفته تری به نام RS-24 در دست توسعه است که می تواند چهار کلاهک هسته ای را با سرعتی حتی بالاتر حمل کند و شعاع دایره خطای آن تنها 50 متر است. ایالات متحده اکنون فاقد فناوری موثر برای مقابله با این نوع موشک هاست.

(فایل تصویری متحرک کمی حجیم بوده و بارگذاری آن ممکن است طول بکشد)

منبع:

http://foxtrotalpha.jalopnik.com/russias-fast-and-illusive-topol-m-ballistic-missile-is-1618672889/+ballaban