ببر خنجر دندان

بیشتر شما کارتون پرطرفدار عصر یخبندان را دیده اید. یکی از کاراکترهای این کارتون ببر خنجر دندان یا saber toothed tiger به نام دیه گو است که ممکن است به نظر کودکان یک موجود خیالی بیاید. اما چنین حیوانی واقعا در عصر یخبندان زندگی می کرده و حدود 10000 سال قبل آخرین نمونه های آن منقرض شده است.

نام علمی این گربه سان اسمیلودون (Smilodon) یا ببر خنجر دندان است که نام خود را از دندانهای خنجرمانند درازی گرفته که طول آنها گاهی به 30 سانتی متر می رسیده است. این دندانهای خنجر مانند و دندانه دار به همراه عضلات قوی گردن اسمیلودونها را قادر می ساختند بطور گروهی به شکار ماستودون یا حیوانات بزرگ فیل مانند عصر یخبندان بپردازند.

Advertisement

 اسمیلودونها حدود 1.6 میلیون سال قبل بر روی زمین پدیدار شدند و حدود 10 هزار سال قبل نیز در اثر شکار بی رویه توسط انسانها که آن موقع به شکارچیان مسلط طبیعت تبدیل شده بودند و نیز پایان عصر یخبندان و تغییر شرایط طبیعی محیط زیست آنها از بین رفتند.

وزن برخی نمونه های اسمیلودون به 400 کیلوگرم می رسیده است. شکل زیر مقایسه ای بین اندازه بزرگترین گونه اسمیلودون و یک انسان معمولی است.

دندانهای بزرگ و خنجر مانند این گربه سان عظیم احتمالا برای وارد کردن ضربه کاری به گلو یا شکم طعمه بکار می رفته اند. این گربه سانان طعمه خود را خفه نمی کردند بلکه پس از وارد کردن یک زخم کاری به انتظار می ماندند تا طعمه از پای درآید.

این گربه سان یکی از خطرناکترین دشمنان گونه های اولیه انسان بوده است و انسان دوپای اولیه به سبب کندی حرکت و بی دفاعی نسبی، طعمه آسانی برای این گربه سان بشمار می رفته است.

منابعی برای مطالعه بیشتر:

https://ucmp.berkeley.edu/mammal/carnivora/sabretooth.html

استخوانهای باقیمانده از کرگدن های سلاخی شده، منشا انسان هوشمند را به 700 هزار سال قبل می رسانند

استخوانهای باقیمانده از کرگدن های سلاخی شده، منشا انسان هوشمند را به 700 هزار سال قبل می رسانند

کهن ترین شواهد باقیمانده از انسانها یک استخوان شست 66700 ساله بود.

دوم می 2018 - Science News

ابزارهای سنگی پخش شده در میان استخوانهای کرگدن های سلاخی شده نشان می دهند که انسان هوشمند (Hominids) حدود 709000 سال قبل به فیلیپین رسیده اند.

گونه های انسانی دوره سنگی که از سرزمین اصلی آسیا اقیانوس را درنوردیده و به فیلیپین رسیده اند، ممکن است به جزایر شمالی دورتر نیز رفته باشند. آنها در این راه احتمالا از درختان از ریشه کنده شده یا نوعی قایق بسیار ابتدایی استفاده کرده اند. در یک سایت زمین کاوی در کالینگا واقع در فیلیپین، بیش از 400 تکه بقایای حیوانی یافت شده از جمله بخش اصلی اسکلت یک کرگدن و نیز 57 ابزار سنگی دست ساز انسان. در 13 استخوان کرگدن بقایای بریدگی و ضربه دیده شده که ناشی از بریدن گوشت بوده است. روش تلاشی عناصر رادیواکتیو می تواند قدمت دقیق این استخوانها و ابزارهای بجای مانده را تعیین کند.

پیش از این کهن ترین آثار باقی مانده از انسان نماها به 66700 سال قبل می رسید که یک استخوان شست انسان بود. 

ابزارهای سنگی (سمت چپ) و برشهای ناشی از آنها در استخوان کرگدن (سمت راست)

کشف دایناسور گوشتخوار جدید

22 اکتبر 2013

فسیل های تازه کشف شده متعلق به یک دایناسور شکارچی 4 تنی هستند که مدتها پیش از تی رکس بر زمین حکومت می کرده است.

محاسبات نشان می دهند که Siats meekerorum حداقل 30 فوت (بیش از 9 متر) طول داشته و بدین ترتیب سومین دایناسور گوشتخوار کشف شده از نظر بزرگی بوده است. اما این یک تخمین محافظه کارانه است زیرا فسیل های کشف شده متعلق به یک حیوان نوجوان بوده و گونه بزرگسال می توانسته بزرگتر باشد.

دایناسور غول پیکر در سال 2008 در یوتا کشف شد. علیرغم شباهت فیزیکی به تیراناسور، این گونه از نوع carcharodontosaur بوده و باریک اندام تر از تیراناسور تی رکس می باشد.

این کشف می تواند کل تصویر انسان از اکوسیستم گذشته را تغییر دهد. کشف مزبور نشان می دهد که دوره زمانی این گونه دایناسور 20 میلیون سال بیشتر از میزان تخمین زده شده بوده است. احتمالا بین 98 تا 80 میلیون سال پیش گونه Siats رو به انقراض رفته و تی رکس به دایناسور گوشتخوار برتر تبدیل شده است. در زمان کوتاهی که این دو گونه مقارن هم می زیسته اند احتمالا نمونه های اولیه تی رکس از مسیر این دایناسور بزرگتر خود را دور نگه می داشته اند.

اکوسیستم مکان زندگی Siats. در اینجا دایناسور عظیم الجثه در حال خوردن یک ائولامبیا است در حالی که نمونه های اولیه تی رکس را با نگاه خود دور می کند.

منبع:

http://www.wired.com/wiredscience/2013/11/new-dinosaur-siats/

آیا دایناسورها قادر به شکستن دیوار صوتی بوده‌اند؟

ترجمه و خلاصه نویسی: اصغر ناصری 

در سال 1947 خلبان آمریکایی به نام چاک ییگر (Chuck Yeager) اولین انسانی بود که توانست در هواپیمای راکت مانند Bell X-1 دیوار صوتی را بشکند. اما طبق پژوهشی که دو دانشمند به نامهای دکتر ناثان پی مای هروالد از شرکت مایکروسافت و دکتر فیلیپ جی کیوری از موزه دیرین شناسی رویال تیرل آلبرتا انجام داده‌اند، دایناسورهایی که بیش از 150 میلیون سال پیش زندگی می‌کردهند قادر به شکستن دیوار صوتی بوده‌اند. 

اشتباه نکنید. این دایناسورها برای شکستن دیوار صوتی نیازی به پرواز با سرعت بالای صوت نداشتند! بلکه شکستن دیوار صوتی توسط ضربات شلاق مانند دم آنها انجام می شده است. صدای ضربات سریع آنها مانند شلیک توپ در هوا می پیچیده است. 

  

دایناسورهایی که چنین قابلیت هایی داشته اند احتمالا از نوع آپاتوزوروس (یا برونتوزوروس) بوده‌اند. دم این حیوانات حدود 1700 کیلوگرم وزن داشته است. مهمترین سلاح دفاعی این دایناسورهای علفخوار ضربات شلاق مانند دم جسیم آنها بوده که قادر به کشتن بزرگترین گوشتخواران تنها با یک ضربه بوده است. این دو دانشمند با شبیه سازی های کامپیوتری به این نتیجه رسیده اند که حرکت این حیوانات می توانستند دم خود را با سرعتی بالاتر از صوت حرکت دهند و در نتیجه امواج شوک فراصوت تولید کنند. صدای ناشی از حرکت دم آنها می توانسته هر مهاجمی را فراری دهد. 

این ایده مخالفین مهمی نیز دارد. از جمله دکتر کنت کارپنتر از موزه تاریخ طبیعی دنور که معتقد است حرکت دم با چنین سرعتی می توانسته باعث خرد شدن انتهای دم این حیوانات شود و در واقع بسیار دردناک بایستی باشد. 

برای اطلاعات بیشتر به منبع زیر مراجعه کنید: 

http://www.nytimes.com/1997/12/02/science/did-dinosaurs-break-the-sound-barrier.html

بانک اطلاعاتی دایناسورها (پاراسورولوفوس)

پاراسورولوفوس  Parasaurolophus 

معنی نام: شبیه سورولوفوس

محل کشف فسیل: آمریکای شمالی 

طول: ۱۰ متر 

ارتفاع: 3 متر 

وزن: 600 کیلوگرم 

نوع غذا: علفخوار 

دوره: اواخر کرتاسه حدود 73 تا 80 میلیون سال قبل 

گروه: دایناسورهای گروه سراپودا

سایر اطلاعات:  برای علت وجودی تاج این دایناسور دلایل زیادی ذکر شده است از قبیل وسیله تشدید صوت، جذب جنس مخالف در نرها، منبع هوا به هنگام غوطه وری در آب و ...